برنامه ریزی توسعه تولید (gep) بخشی از مسئله برنامه ریزی توسعه سیستم قدرت است که در آن هدف تعیین نوع، ظرفیت، زمان ورود و مکان واحدهای تولیدی جدیدی است که باید به سیستم اضافه شوند تا ضمن تأمین تقاضای بار پیش بینی شده با کمترین هزینه، معیارهای قابلیت اطمینان سیستم نیز برآورده گردند. به منظور دست یابی به این هدف، در این تحقیق، gep به صورت یک مسئله بهینه سازی مدل شده است که در آن تابع هدف، کمینه کردن مجموع هزینه های سرمایه گذاری، بهره برداری، تعمیر و نگهداری، هزینه برون رفت واحدها (هزینه انرژی تأمین نشده) و همچنین ارزش بازیافتی هزینه های سرمایه گذاری است. قابلیت اطمینان سیستم با استفاده از شاخص های مقدار انتظاری انرژی تأمین نشده (eens) و احتمال عدم تأمین بار (lolp) برآورد و تأمین گردیده است. به منظور محاسبه شاخص های قابلیت اطمینان سیستم و همچنین محاسبه مقدار انتظاری انرژی تولیدی هر یک از واحدها در سال های برنامه ریزی، از شبیه سازی احتمالاتی تولید و روش تابع انرژی معادل استفاده شده است. برای حل مسئله، الگوریتم اصلاح شده جهش قورباغه های به هم آمیخته (msfl) پیشنهاد گردیده است. در این الگوریتم، به منظور بهبود الگوریتم sfl مرسوم، روش جدیدی برای توزیع راه حل ها در ممپلکس و قانون جدیدی برای پرش راه حل های بدتر به سمت راه حل های بهتر پیشنهاد شده است. جهت ارزیابی روش پیشنهادی، برنامه ریزی توسعه تولید در یک سیستم قدرت نمونه و برای افق های برنامه ریزی 12 ساله و نیز 24 ساله (که باعث افزایش ابعاد مسئله و نزدیک شدن به شرایط واقعی می گردد)، انجام گرفته است. مسئله gep، توسط الگوریتم های sfl مرسوم و ژنتیک نیز حل و جواب های بدست آمده با msfl پیشنهادی مقایسه شده است. مقایسه انجام شده نشان می دهد که عملکرد و کیفیت جواب بدست آمده از الگوریتم msfl پیشنهادی، در هر دو حالت بهتر از الگوریتم sfl مرسوم و ga است.