اسرائیلیات، نوعی از افسانه ها و داستان های باطلی است که از فرهنگ های دیگر، به خصوص قوم یهود وارد تفاسیر اسلامی اعم از شیعه و سنی گردیده است. در این رساله کیفیت و کمیت اسرائیلیات در تفاسیر با تأکید بر دیدگاه های علاّمه عسکری و علاّمه معرفت بررسی گردید و در طی تحقیقات کتابخانه ای انجام شده پیرامون این موضوع، اثبات شده که اسرائیلیات از زمان صحابه آغاز شد و در زمان تابعین رواج یافت. در ابتدای تدوین تفسیر به سبب بی توجهی برخی از مفسران در سلسله و سند حدیث و نیز عدم بررسی در محتوای احادیث بخش کثیری از اسرائیلیات وارد حوزه تفاسیر گردید. مهم ترین عواملی که زمینه ی گسترش اسرائیلیات گردید از نظر علاّمه عسگری ممنوعیت نگارش و نقل حدیث بود. ایشان ریشه ی بسیاری از گرفتاری های مسلمانان و به خصوص شیعیان را از این رهگذر می دانند. نه فقط ریشه ی ظهور و رواج اسرائیلیات! علاّمه معرفت نیز علاوه بر این عامل، عوامل دیگری مانند برداشت غلط از حدیثِ «حدّثوا عن بنی اسرائیل و لا حَرج»، مختصرگویی قرآن و تفصیل گویی عهدین، ضعف فرهنگی اعراب، کینه ی یهود، همراهی دستگاه خلافت با قصه سرایان و... را از عوامل بروز این مسأله می دانند و هشت نفر ذیل را نیز جزء چهره های بارز در ترویج اسرائیلیات می دانند: عبدالله بن سلام، کعب الاحبار، تمیم داری، وهب بن منبه، محمد بن کعب قرظی، عبدالله بن عمروعاص، ابوهریره و ابن جریجِ رومی که در این میان، ابن جریج را از این تهمت مبری می سازند. اما اهل سنت نظری متفاوت دارند، از جمله دکتر ذهبی برخلاف نظر علاّمه معرفت، ابن جریج و ابن عباس را از راویان اصلی اسرائیلیات می دانند. اسرائیلیات به انواع گوناگونی تقسیم شده است که هر یک از آن ها دارای حکمی ویژه است. علاّمه معرفت روایات اسرائیلی را به دو دسته شفاهی منقولات کعب الاحبار و ابن منبه و ابن سلام و نیز منقولات کتبی یا آنچه در کتب عهدین وجود دارد تقسیم کرده است و درباره ی حکم جواز نقل اسرائیلیات معتقد است که علی رغم نظر ذهبی و اکثر مفسران اهل سنت، مراجعه به اهل کتاب جایز نیست و بلکه به دلیل آیاتی از قرآن مجید مانند 109،79،75 و غیره از سوره بقره به شدت هم مذموم است. میزان اثرپذیری تفاسیر از روایات اسرائیلی نیز متفاوت است. علاّمه معرفت معتقد است تفسیر طبری و سیوطی پایه و اساس انتشار و پخش اسرائیلیات در کتب تفسیری متأخرین است. و از میان تفاسیر، تنها تفسیر المیزان علاّمه طباطبائی است که از نقل اسرائیلیات احتراز جسته و در مواردی اندک نیز پس از ذکر آنها به نقد و ردشان پرداخته است. و علاّمه عسگری معتقدند که در اصل فرهنگ یهودی کعب الاحبار از کتب تفسیری مکتب خلفا به پاره ای از کتب تفسیری مکتب اهل بیت(علیهم السلام) نفوذ کرده است. و متأسفانه در این برهه از زمان که مستشرقان در پی سیاه نمایی قرآن کریم و فرهنگ اسلامی می باشند وجود چنین احادیثی دستاویز محکمی برای آنان خواهد بود که به وسیله آن می توانند ضربه محکمی به اسلام وارد سازند. ایجاد و القای شبهات گوناگون یکی از بزرگ ترین دستاوردهای آنان در سال های اخیر بوده است. به نظر می رسد اولین گام در راه حذف این اباطیل این است که اول، منافذ ورود آن را شناسایی و به طرق مختلف مسدود کنیم و دیگر این که هر یک از محققان که تفحصی در این باره دارد، به درج راه کاری خاص بپردازد. باشد که مجموع این نظرات باعث پالایش تفاسیر و نیز فرهنگ اسلامی ما از این اباطیل گردند. کلیدواژه ها: اسرائیلیات، روایات تفسیری، علامه عسگری، علامه معرفت.

چکیده لایه ی نازکی از نانو ذرات اکسید کبالت با استفاده از ولتامتری چرخه ای بر سطح الکترود کربن شیشه ای قرار گرفت. نتایج نشان دادند این الکترود اصلاح شده می تواند در اندازه گیری الکتروکاتالیزوری پاراستامول به کار رود. ضریب انتقال الکترون و ثابت سرعت انتقال الکترون برای فیلم اکسید کبالت اندازه گیری شد. همچنین ثابت سرعت واکنش الکتروکاتالیزوری فیلم اکسید کبالت با پاراستامول محاسبه گردید. گستره ی خطی غلظت با استفاده از آمپرومتری هیدرو دینامیک برای پاراستامول m 4-10× 23/1- 6-10× 0/1 و m3-10× 4/1- 4-10× 23/1 با حد تشخیص m? 6/1 بدست آمد. از این روش برای اندازه گیری پاراستامول در نمونه ی قرص پاراستامول استفاده شد. لایه ی نازکی از مس-کبالت-هگزاسیانوفرات cucohcf با روش الکتروشیمیایی بر سطح الکترود خمیر کربن قرار گرفت و ویژگی های الکتروشیمیایی آن بررسی شد. این فیلم نسبت به اکسایش داروی کاپتوپریل در ph های اسیدی اثر الکتروکاتالیزوری قابل توجهی از خود نشان می دهد. پارامترهای سنتیکی مانند ضریب انتقال الکترون و ثابت سرعت انتقال الکترون ناهمگن برای فیلم cucohcf بدست آمد. گستره ی خطی غلظت برای کاپتوپریل m? 308-50 با حد تشخیص m? 2/4 و حساسیت a/mm? 6/22 می باشد. از این روش جهت اندازه گیری کاپتوپریل در نمونه ی قرص کاپتوپریل استفاده شد. اکسایش سیستئین در سطح الکترود خمیر کربن در حضور کلرپرومازین با تکنیک های ولتامتری چرخه ای و ولتامتری روبش خطی مطالعه شد. اگر چه سیستئین در سطح الکترود خمیرکربن پیک اکسایش ضعیفی دارد، اما در حضور کلرپرومازین در پتانسیل حدود v 75/0 به راحتی اکسید می شود و امکان اندازه گیری آن با حساسیت بالا وجود دارد. عوامل تاثیر گذار بر اکسایش سیستئین همانند اثر ph و غلظت کلرپرومازین بررسی شد. در شرایط بهینه گستره ی خطی غلظت برای سیستئین mµ 241-6/2 با حد تشخیص mµ 95/0 بدست آمد. اثر برخی ترکیبات مزاحم در اندازه گیری سیستئین بررسی شد. از این روش جهت اندازه گیری سیستئین در نمونه های آب آشامیدنی و سرم خون استفاده شد.

در فقه اسلامی بیع کالی به کالی یا بیع نسیه به نسیه باطل و بر بطلان آن ادعای اجماع شده است؛ ولی ایننوع بیع با انواع واقسام خود در زندگی مردم رایج و شایع است مخصوصاً که غالب معاملات بین المللی به این شکل انجام می شود و کشورهای مسلمان نیز در معاملات خود از قواعد و قوانین بین المللی تبعیت می کنند.از طرف دیگر نیز در قانون کشورهای اسلامی هیچ ماده ای به بیع کالی به کالی اختصاص داده نشده و حتی در مواد دیگر به آن اشاره نشده است. بر این اساس، این شبهه پیش می آید که ممکن است قانون گذار به دلیل ضرورت از این حکم اجماعی عدول کرده است. اما این احتمال نیز وجود دارد که مفهوم بیع کالی به کالی به خوبی تبیین نشده باشد. پس ضروری است تا با جستجو در منابع فقهی ابتدا دلیل این حکم و سپس مفهوم دقیق بیع کالی به کالی با ارکان و شرایط آن به خوبی روشن شود. با بررسی مساله این نتیجه به دست می آید که تنها دلیل بر باطل بودن بیع کالی به کالی روایتی است که از بیع دین به دین نهی می کند بنابراین منظور فقها از کالی به کالی همان دین به دین است؛اما اختلاف نظرها در مفهوم دین است که آیا این مفهوم فقط شامل مواردی می شود که ثمن و مثمن هر دو قبل از عقد به صورت دین و کلی در ذمه هستند و یا جایی که ثمن و مثمن نسیه بوده و بعد از عقد به صورت دین بر ذمه ی معامله کنندگان ثابت می شوند را نیز در برمی گیرد.از آن جا که همه ی الفاظ در فعلیت عناوینشان ظهور دارند به نظر می رسد که نهی از بیع دین به دین تنها مورد اول را شامل می شود. اجماع مورد ادعا نیز اولا مدرکی و غیرمعتبر است؛ ثانیا اجماع تنها بر بطلان بیع دین به دین است نه کالی به کالی. بنابراین اگر کالی به کالی و دین به دین را در یک معنا و مفهوم به کار ببریم بطلان بیع کالی به کالی مشروط به این است که ثمن و مثمن هر دو قبل از عقد، دین باشند اما اگر کالی به کالی و دین به دین را از یکدیگر متمایز بدانیم نه تنها بر بطلان بیع کالی به کالی دلیلی وجود ندارد؛ بلکه با استدلال به اصل صحت که مستند به عموماتی از قرآن و سنت است به نظر می رسد می توان آن را صحیح دانست. به علاوه بر خلاف نظر اهل سنت که هر معامله ی کالی به کالی را در قالب هر نوع عقدی باطل می دانند فقهای امامیه با وجود اختلاف نظرهایی که در مفهوم دین به دین دارند، کالی به کالی را تنها در قالب عقد بیع با شرایط خاص باطل می دانند و بر اساس قول مشهور ایشان، انجام این نوع معامله در قالب عقد صلح، صحیح و جایز است.