پروژه ی قطار شهری مشهد در سال 1381 به منظور تسهیل امر حمل و نقل درون شهری در شهر مشهد شروع به فعالیت نمود. خط 3 قطار شهری مشهد به طول تقریبی 19 کیلومتر در امتداد شمال غرب - جنوب شرق از انتهای بلوار امامیه تا ترمینال جنوب مشهد ادامه دارد. از آنجا که تمامی این مسیر به صورت تونل اجرا می گردد پایین بودن سطح آب زیرزمینی از نکات مثبت در این پروژه محسوب می شود. به طور کلی 80 درصد از مسیر مذکور از خاک های رسی- سیلتی با ماسه سیلتی تشکیل شده است. جنس کلی خاک در طول مسیر از امامیه به پایانه مسافربری از مخلوط درشت دانه شن و ماسه شروع شده و در میانه مسیر با کاهش میزان درشت دانه، به ترکیب ماسه و سیلت و رس رسیده و در ادامه مسیر به خاک ریز دانه سیلتی و رسی ختم می شود بدین ترتیب از ابتدای مسیر به انتها خصوصیات ژئوتکنیکی مصالح ضعیف تر می شود. با توجه به اهمیت خصوصیات مهندسی خاک در موفقیت پروژه های عمرانی، در این پایان نامه به بررسی ویژگی های ژئوتکنیکی و زمین شناسی مهندسی خاک در امتداد خط 3 قطار شهری مشهد پرداخته شده است. به علاوه با انطباق اطلاعات حاصل از گمانه های حفر شده در طول مسیر و با توجه به بررسی های سطحی، نمودارهای تغییرات خصوصیات ژئوتکنیکی مصالح در طول مسیر و همچنین پروفیل خاک در طول مسیر ارائه گردیده است.