نام پژوهشگر: حمزه شاهرجبیان
حمزه شاهرجبیان سید جواد احمدی
رزین وینیل استر از جمله پلیمرهای گرماسخت است که به خاطر هزینه پایین و سادگی تهیه، جایگزین مناسبی برای اپوکسی در کاربردهایی از قبیل چسبها، مواد رنگی، پوشش های سطح و تهیه مواد مرکب شده است. اما با توجه به پایین بودن خواص مکانیکی و حرارتی این رزین، می توان از نانوذرات به منظور بهبود خواص مکانیکی و حرارتی آن استفاده کرد. از جمله کاربردهای وینیل استر که در این تحقیق مدنظر است، استفاده از آن برای ساخت ظروف پسماندهای هسته ای است. برای این منظور، هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پرتوهای الکترونی ناشی از پسماندهای هسته ای بر خواص مکانیکی و حرارتی نانوماده مرکب وینیل استر-تیتان و شبیه سازی دینامیک مولکولی برای بررسی تاثیر اندازه ذرات بر خواص الاستیک آن است. نانومواد مرکب وینیل استر-تیتان و وینیل استر-خاک رس با مقادیر مختلف نانوذره (1، 3 و 5 % وزنی رزین) به وسیله همزن مکانیکی تهیه شده و تاثیر این نانوذرات روی خواص مکانیکی (استحکام و مدول کششی، استحکام و مدول خمشی و چقرمگی شکست) بررسی شده است. به منظور بررسی تشکیل شدن نانوماده مرکب، آزمونهای xrd و میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) انجام شده است. آزمایش xrd نشان می دهد که لایه های خاک رس کاملاً از هم جدا شده و ساختار نانوماده مرکب بدست آمده است. نتایج حاصل از آزمایشهای کشش، خمش و چقرمگی شکست نشان می دهد که پرکننده خاک رس نسبت به تیتان در بهبود خواص مکانیکی بهتر عمل می کند. از طرفی نمونه تقویت شده با یک درصد خاک رس نسبت به بقیه نمونه ها دارای خواص مکانیکی بهتری می باشد. رزین وینیل استر و نانوماده مرکب وینیل استر-تیتان، تحت پرتودهی الکترونی با دوزهای 100، 500 و kgy 1000 قرار گرفته و آزمایشهای کشش، خمش، چقرمگی شکست، سختی سنجی سطحی، آنالیز حرارتی، طیف رامان و جذب آب آنها انجام شد. نتایج آزمایشها نشان می دهد که پرتودهی باعث بهبود خواص مکانیکی-حرارتی می شود. شبیه سازی دینامیک مولکولی به منظور تخمین خواص الاستیک (مدول کششی، فشاری و پیچشی) نانوماده مرکب وینیل استر-تیتان نیز انجام شد. . نتایج شبیه سازی نشان می دهد که با افزایش درصد حجمی پرکننده تا 5%، و کاهش قطر پرکننده تا 6 انگستروم برای نمونه تقویت شده با 3درصد تیتان، مدول الاستیک به ترتیب 72% و 5% افزایش یافته است.
حمزه شاهرجبیان حسین فرسی
امروزه مواد مرکب نانومتری زمینه پلیمری بخش مهمی از تجارت جهانی شامل: صنعت اتومبیل (قطعات قالبگیری شده)، مهندسی الکترونیک، محصولات خانگی، صنعت بسته بندی، صنعت هواپیما سازی، تجهیزات برقی و تجهیزات امنیتی می باشد. از میان مواد مرکب نانومتری مختلف، نانوکامپوزیتهای تقویت شده با ذرات سرامیکی به خاطر ویژگی های خاصشان بطور قابل توجهی مورد بررسی قرار گرفته اند. در این تحقیق ماده مرکب نانومتری زمینه پلیمری تهیه و خواص مکانیکی آن مورد بررسی قرار گرفت. رزین اپوکسی به عنوان زمینه و نانوپودر آلومینا به عنوان تقویت کننده ماده مرکب نانومتری استفاده شد. اپوکسی و نانوپودر توسط همزن های high shear با یکدیگر مخلوط شده و مواد مرکب نانومتری با 2، 5 و 8 درصد وزنی آلومینا مطابق با 56/.، 41/1و 26/2 درصد وزنی تهیه شدند. نمونه های تست کشش و ضربه تهیه و تحت تست های کشش و ضربه قرار گرفتند که خواص مکانیکی آنها از قبیل مدول الاسیسیته، تنش نهایی، کرنش در نقطه شکست و انرژی ضربه بدست آمدند. نتایج نشان داد که نمونه های مواد مرکب نانومتری نسبت به پلیمر خالص تردتر بودند و خواصی مانند تنش نهایی ، کرنش در نقطه شکست و انرژی ضربه کاهش پیدا کردند. از بین نمونه های مواد مرکب نانومتری، ماده مرکب نانومتری با 5% وزنی آلومینا خواص مکانیکی بهتری داشت. نمونه های تست شده توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) عکس برداری شد که بیانگر توزیع ذرات در نمونه بودند، و همچنین با عکسبرداری از سطوح شکست، مکانیزمهای افزایش چقرمگی مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت از نمونه ها و نانوپودر طیف رامان گرفته شد تا مشخص شود در کدام نمونه فاز واسط قویتر است که مشخص شد نانوکامپوزیت با 5% وزنی آلومینا قویترین فاز واسط را داشت.