مقدمه: آنزیم های بتالاکتاماز tem، ctx-m، shv و amp-c از آنزیم هایی هستند که بر روی عناصر قابل انتقال واقع شده اند،esbl ها بتالاکتامازهای هیدرولیز کننده پنی سیلین ها، سفالوسپورینهای وسیع الطیف و آزترئونام می باشند. آنزیم amp-c بر روی کروموزوم نیز واقع شده است. هدف از این بررسی تعیین فراوانی اشریشیاکلی های تولیدکننده esbl وارزیابی مولکولی بتالاکتامازهای tem، ctx-m، shv و amp-c توسط pcr و بررسی ژنوتایپینگ با روش rep-pcr در سویه های e.coli بود. مواد و روش ها: تعداد 200 سویه اشریشیاکلی از نمونه های کلینیکی جدا شد و حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها با روش disk diffusion و تولید آنزیم های esbl با استفاده از روش disk combined تعیین گردید. mic سفتازیدیم و سفوتاکسیم همراه با کلاولانیک اسید و به تنهایی با استفاده از روش agar dilution مشخص شد. در نهایت حضور ژن های blatem،blactx-m ، blashv و blaamp-c با استفاده از پرایمرهای اختصاصی توسط pcr شناسایی و با استفاده از rep-pcr ژنوتایپینگ سویه ها انجام گردید. نتایج: میزان مقاومت دارویی سویه های جدا شده نسبت به 14 آنتی بیوتیک بدست آمد. با آزمون combined disk 155 سویه (5/77%) تولیدکننده آنزیم esbl بودند. 90 سویه دارای miccaz ? 16و 144 micctx ? 4 بودند. فراوانی آنزیم های tem، ctx-m، shv و amp-c به ترتیب 1/54، 4/57، 9/61 و 5/2 درصد بدست آمد. و نتایج rep-pcr شباهت ژنوتیپی سویه ها را نشان داد. نتیجه گیری : نتایج آزمایشات فنوتیپی نشان می دهد که تولید آنزیم های بتالاکتاماز esbl در سویه های مورد مطالعه بالا (5/77%) است و روش pcr فراوانی بالایی از آنزیم های مورد مطالعه را نشان داد. نتایج rep-pcr نیز نشان داد سویه هایی که حاوی آنزیم های بتالاکتامازی یکسان هستند از نظر ژنوتیپی شباهت زیادی با هم دارند. پیشنهاد می شود برای جلوگیری از شیوع سویه های اشریشیاکلی تولید کننده esbl مراقبت های های دقیق پزشکی در کشور صورت پذیرد.

اعتیاد به مواد مخدر پدیده ای است که بسیاری از جوامع از جمله ایران را درگیر معضلات بسیاری نموده است. در مطالعات اخیر بسیاری از مناطق مغز که در جنبه های گوناگون اعتیاد به مواد مخدر دخیل هستند، شناسایی شده اند و مطالعات فارماکولوژی با تمرکز بر روی انتقال دهنده های عصبی و نقش آنها در اعتیاد، انجام گرفته است. تحقیقات نشان می دهد نوروتروفین ها در تمامی جنبه های اعتیاد به مواد مخدر یعنی شروع، وابستگی، تحمل و دیگر جنبه های اعتیاد دخیل هستند. بنابراین شناخت بیشتر نوروتروفین ها و تحقیقات آنها در طی اعتیاد هم از نظر یافتن مکانیسم اعتیاد و هم از نظر داروهای جدید برای درمان اهمیت یافته است. در تحقیق حاضر سه فاکتور نوروتروفیکی bdnf، ngf و nt3 بعنوان فاکتورهای پروتئینی مرتبط با اعتیاد مورد بررسی قرار گرفتند. برای انجام این مطالعه از 30 فرد معتاد به مورفین در زمان های متفاوت در طول درمان یعنی 2 روز بعد از بستری شدن در کمپ و نیز روز 14 و 28 و یک ماه بعد از ترک کمپ ، 2 سی سی خون سیاهرگی گرفته شد و سرم آن به روش سانتریفوژ جدا گشت. غلظت نوروتروفین ها در زمان های مختلف با استفاده از روش elisa در سرم خون بیماران اندازه گیری شد. غلظت هر سه متغیر در طول دوره درمان یک روند صعودی را نشان داد. به عبارت دیگر فاکتورهای نوروتروفیکی در سیر دوره ترک اعتیاد به مورفین به طور معنی داری افزایش یافتند که می تواند نشانگر بهبود ساختار و علمکرد مغز در مسیر ترک اعتیاد باشد. از سویی بهبود ساختار و علمکرد مغز از بررسی های بالینی بیماران در متغیرهایی چون افزایش اعتماد به نفس، اشتها، خواب، وزن بدن، بهبود وضعیت عضلانی و نیز کاهش میزان استرس اثبات گردید. مورفین، نوروتروفین .

عفونت دستگاه ادراری یکی از شایعترین عفونت¬ها در انسان محسوب می¬شود و سویه¬های اشریشیا کلی یوروپاتوژن شایعترین عامل آن هستند. این سویه¬ها در مثانه کلونیزه شده و باعث سیستیت می¬شوند اما می¬توانند به سمت کلیه¬ها حرکت کنند و عامل پیلونفریت شوند. از آنجائیکه پروتئین fimh در کلونیزاسیون سویه¬های upec و ایجاد عفونت نقش بسیار مهمی دارد تهیه واکسن حاوی این ادهسین¬ مورد توجه است. در تحقیق حاضر، ادهسین fimh به عنوان کاندید ایمونوژن انتخاب گردید. از اشریشیا کلی سویه 35218 ، dna ژنومی استخراج گردید و ژن fimh با pcr تکثیر شد. محصول pcr در وکتور pbluescript sk کلون شده و با توالی¬یابی تایید گردید. سپس دومین لکتین ژن fimh با pcr تکثیر شده و در وکتورهای بیانی pet23a و pcdna3 وارد شد. کلون¬های بدست آمدة pet/fimh و pcdna/fimh با توالی¬یابی تایید شده و در اشریشیا کلی سویة (de3) origami و ردة سلولی cos7 وارد شدند. بیان پروتئین نوترکیب fimh در باکتری با western blot تایید گردیده و با کروماتوگرافی افینیتی تخلیص شد. همچنین بیان کاست pcdna/fimh در ردة سلولی cos7 با rt-pcr تایید شد. به پنج گروه موش بترتیب پروتئین fimh ، pcdna3 ، ادجوانت ، pbs و pcdna/fimh در دو مرحله تزریق شد و یک هفته پس از تزریق دوم خونگیری شده و در سرم آنها تیترigg و زیرکلاس¬های igg1 و igg2a اندازه¬گیری شد. همچنین تیتر il.4 و ifn-γ اندازه¬گیری شدند. موش¬های ایمن¬شده با تزریق یکصد میلیون اشریشیا کلی 35218 در مثانه مورد چالش قرار گرفتند. دو روز پس از تزریق باکتری، مثانه خارج شده و کشت داده شد. میزان ایمن¬شدن در گروه دریافت¬کننده پروتئین بیشتر از گروه دریافت¬کننده dna واکسن بود، علیرغم آنکه گروه اخیر پاسخ ایمنی سلولی بالاتری داشته است. بعبارتی پاسخ ایمنی هومورال در پیشگیری از کلونیزاسیون باکتری در مثانه موثر بوده و پاسخ ایمنی سلولی در پیشگیری از عود عفونت می¬تواند موثر باشد.

عفونت¬های باکتریایی جزو عوامل اصلی مرگ و میر بویژه در جوامع در حال توسعه محسوب می¬شود. سودوموناس آئروژینوزا، عاملی عمده در بروز مرگ و میر در بیماران با ضعف سیستم ایمنی می¬باشد و مقاومت ذاتی به مواد ضد میکروبی سبب وخیم¬تر شدن وضعیت درمان عفونت¬های آن می¬شود. کینولون¬ها جزو بارزترین دسته مواد ضدمیکروبی سودوموناسی به شمار می¬رود. میکروارگانیسم با موتاسیون ژن¬های توپوایزومرازی و یا بیان بیشینه افلاکس چند دارویی، مقاومت کینولونی را بدست می آورد. هدف تحقیق بررسی نسخه برداری 4 سیستم افلاکس mexab-oprm, mexcd-oprj mexef-oprn و mexxy-oprm و تشخیص موتاسیون مقاومت کینولونی ژن-های توپوایزومرازی می¬باشد. پس از جمع آوری 133 ایزوله بالینی، الگوی مقاومتی 10 دیسک آنتی¬بیوتیکی سفتازیدیم، ایمی¬پنم، سیپروفلوکساسین، جنتامیسین، آمیکاسین، توبرامایسین، تیکارسیلین، پیپراسیلین، آزترونام و سفوتاکسیم از طریق دیسک دیفیوژن تعیین و حداقل غلظت مهارکننده 4 آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین، سفتازیدیم، جنتامایسن و ایمی¬پنم بدست آمد. ایزوله¬های مقاوم برای تشخیص فنوتیپی افلاکس به کمک یک مهارکننده افلاکس؛ مورد آزمون قرار گرفت. 10 ایزوله بدست آمده جهت آزمون semi-quantitative rt-pcr استفاده گردید. rna 10 ایزوله استخراج شده و آزمون rt-pcr صورت پذیرفت و با مقایسه دانسیتومتری شدت جذب و منحنی استاندارد، بیان بیشینه پمپ¬های افلاکس شناسایی گردید. سپسgenomic dna استخراج شده، واکنش pcr ژن¬های توپوایزومرازی برای10 ایزوله¬ مقاوم انجام شد و سپس محصولات تعیین توالی نوکلئوتیدی گردید. آزمون دیسک دیفیوژن نشان دهنده مقادیرمقاومت: سفتازیدیم 65%، ایمی¬پنم 33%، سیپروفلوکساسین 35%، جنتامیسین 65%، آمیکاسین 43%، توبرامایسن 50%، تیکارسیلین 45%، پیپراسیلین 35%، آزترونام 49% و سفوتاکسیم 75% بود. در روش آگار دایلوشن مقادیر مقاومت: سفتازیدیم 67%، ایمی پنم32%، سیپروفلوکساسین 34% و جنتامیسین 62% حاصل شد. بررسی فنوتیپی ایزوله¬های مقاوم به سیپروفلوکساسین با مهارکننده، به جداسازی 10(10/45) ایزوله (%22) با الگوی مقاومتی گوناگون انجامید. آزمون rt-pcr نشانگر بیان پمپ mexef-oprn در %30 (3/10)، پمپ mexcd-oprj در % 50 (5/10) و پمپ mexxy-oprm در %70(7/10)از ایزوله¬ها بود. در هیچ یک از ایزوله¬ها، بیان بیشینه پمپ mexab-oprm مشاهده نشد. تعیین توالی ناحیه مقاومت کینولونی توپوایزومرازی نشانگر موتاسیون در ژن gyra در 10 ایزوله در نوکلئوتید 249 و تبدیل اسید آمینه ترئونین به ایزولوسین بود. در سایر ژن¬ها، با مقایسه توالی ناحیه مقاومت با توالی¬های بانک ژنی، موتاسیونی مشاهده نگردید.