در این پایان نامه به منظور افزایش دقت سیستم حسگری توزیعی فیبر نوری با استفاده از اثر پراکندگی القایی رامان، روش دی کانولوشن به کار گرفته شده است. سیستم حسگر شامل یک لیزر پالسی در حد میکروثانیه و یک پمپ پس رونده می باشد . مدل را به گونه ای طراحی کرده ایم که از لیزرهای تجاری معمولی که در دستگاه های otdr استفاده می شود، استفاده کنیم تا لزومی به استفاده از لیزرهای با پالسهای نازک و توان بالا نباشد. از آن جا که اثر رامان یک اثر غیر خطی است، سعی شده که مدلی ارئه گردد که بتوان آن را با یک سیستم خطی تغییر ناپذیر با زمان (lti) تقریب زد. پس از بررسی صحت تقریب ها، با استفاده از خواص سیستم های lti به پردازش سیگنال های خروجی از سیستم پرداخته ایم. از آن جا که سیستم های واقعی، ناگزیر دارای نوفه می باشند، به بررسی نوفه های موجود در مدل پرداخته و با استفاده از تکنیک forward اقدام به نوفه زدایی از سیستم کرده ایم