توت فرنگی با نام علمی(fragaria ananassa) میوه ای نافرازگرا است که به علت داشتن بافت نرم و آسیب پذیر عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. کاهش کیفیت در این میوه عموماًَََ به دلیل فعالیت متابولیکی بالا و پوسیدگی قارچی ناشی از کپک خاکستری است. تحقیقات زیادی در رابطه با افزایش عمر انبارمانی توت فرنگی صورت گرفته است. از آنجایی که پذیرش مواد با منشاء زیستی و طبیعی از طرف مصرف کنندگان به عنوان افزودنی های غذایی آسان تر صورت می گیرد لذا افزایش عمر انبارمانی و بهبود کیفیت میوه توت فرنگی توسط تیمار های طبیعی حائز اهمیت است. در تحقیق حاضر تیمار با اسید سالیسیلیک و کیتوزان روی توت فرنگی رقم کردستان و کوئین الیزا به صورت آزمایش اول تیمار با اسید سالیسیلیک، در سه مرحله زمانی، دو هفته قبل از برداشت، دو هفته قبل از برداشت + بلافاصله بعد از برداشت و بلافاصله بعد از برداشت و سه غلظت شامل، صفر،5/1 و 3 میلی مول در لیتر اسید سالیسیلیک روی دو رقم کردستان و کوئین الیزا با سه تکرار به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش دوم تیمار با کیتوزان در سه غلظت صفر ، 75/0 و 5/1 درصد و شاهد (تیمار خشک) به مدت 3 دقیقه و دو رقم کردستان و کوئین الیزا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاًًًًََ تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. مواد جامد محلول، پی اچ، اسیدیته قابل تیتراسیون (گرم اسید سیتریک در 100 گرم وزن میوه)، سفتی بافت، درصد کاهش وزن، آنتوسیانین و همچنین کیفیت میوه ها تحت تأثیر تیمارها مورد ارزیابی قرار گرفت. در ارزیابی برای صفات کیفی، از هر واحد آزمایشی 5 میوه به طور تصادفی انتخاب و مورد آزمایش قرار گرفت. اندازه گیری در روز های 3، 7، 11، 15 و 19 پس از شروع نگهداری روی میوه ها انجام گرفت. کاربرد کیتوزان به طور معنی داری روی حفظ کیفیت و جلوگیری از کاهش وزن میوه ها تأثیر گذاشت و از پوسیدگی آن ها در انبار ممانعت نمود. به علاوه، افزایش غلظت کیتوزان عمر پس از برداشت میوه ها را افزایش داد و کیفیت آن ها را بهتر حفظ کرد. پوشش کیتوزان رسیدگی میوه را کند نمود و باعث حفظ سفتی و اسیدیته آن ها شد. اما هیچ اثر معنی داری بر مقدار مواد جامد محلول نداشت. غلظت 5/1 درصد کیتوزان اثرات یایدارتری بر صفات کیفی میوه ها در طی انبارداری گذاشت. تیمار اسید سالیسیلیک بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته، سفتی، کاهش وزن، آنتوسیانین و حفظ کیفیت کلی میوه ها اثر گذاشت اما هیچ تأثیر معنی داری بر hp آب میوه ها در سه مرحله اول اندازه گیری نداشت. طبق آزمایش انجام گرفته اسید سالیسیلیک نقش مهمی در حفظ کیفیت میوه بر جای گذاشت. بهترین زمان کاربرد، زمان بعد از برداشت و توأم قبل و بعد از برداشت و بهترین غلظت مورد استفاده، غلظت 5/1 میلی مول در لیتر اسید سالیسیلیک بود. لذا استفاده از اسید سالیسیلیک و کیتوزان عمر پس از برداشت را افزایش داده و باعث حفظ کیفیت میوه ها طی روز های پس از برداشت در هر دو رقم کردستان و کوئین الیزا شدند. در میان دو رقم بررسی شده رقم کوئین الیزا عمر انباری به مراتب بیشتری نسبت به رقم حساس کردستان داشت. در مجموع و بر اساس نتایج به دست آمده، تیمار کیتوزان اثرات بهتری بر سفتی میوه، جلوگیری از کاهش وزن و نگهداری کیفیت میوه ها داشت.

هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی وضعیت علمی و آموزشی و راهبردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان کارشناسی ارشد رشته های مرتبط و غیر مرتبط می باشد. در این پژوهش توصیفی-پیمایشی از روش آمیخته ( کمّی و کیفی ) استفاده شد. بدین منظور تعداد دانشجویان کارشناسی ارشد رشته های غیرمرتبط مشغول به تحصیل در رشته های علوم انسانی تعیین شد ( سرشماری از نمونه ) و معادل آن ها دانشجویانی از رشته های مرتبط به صورت تصادفی برای انجام مقایسه انتخاب شدند. به تمامی آن ها پرسشنامه داده شد. برای انجام مصاحبه تعداد 10 رشته از بین رشته های علوم انسانی در مقطع کارشناسی ارشد و نیز مدرسانی از هر رشته به همراه 2 دانشجو ( مرتبط و غیر مرتبط ) با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. پرسشنامه ی مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ی spq بود که پایایی کل آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید که میزان آن61/0 بود. همچنین اطلاعات مربوط به معدل لیسانس و ترم اول فوق لیسانس دانشجویان از پرونده ی آن ها در اداره ی کل آموزش جمع آوری شد. داده های حاصل از پرسشنامه در دو سطح توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین کلیه ی مصاحبه ها ضبط و پیاده شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها ی حاصل از پرسشنامه حاکی از آن بود که هر چند میان وضعیت علمی و آموزشی این دو گروه از دانشجویان در مقطع کارشناسی تفاوت معناداری وجود دارد، اما این تفاوت در دوران کارشناسی ارشد معنادار نمی باشد، در حالی که مصاحبه با اساتید نتیجه ی دیگری را نشان می دهد. همچنین تفاوتی میان راهبردهای یادگیری این دو گروه از دانشجویان وجود ندارد. با تجزیه و تحلیل مصاحبه ها دلایل مختلفی برای تغییر رشته ی دانشجویان در مقطع کارشناسی ارشد و نیز عوامل قبولی در این آزمون به دست آمد.

در این تحقیق فرهنگ و آداب و رسوم مردم آستارا شامل ادبیات زبان موسیقی شعر مناسک مربوط به سور سوگ مورد بررسی قرار گرفته است. روش استفاده شده در این تحقیق عبارتند از مصاحبه و تحقیق میدانی به صورت مشاهده و گرد آوری داده ها بهره گیره شده است. هدف از این تحقیق جمع آوری کلیه جنبه های فرهنگی اجتماعی مردم آستارا می باشد. یافته های تحقیق حاضر نیز گویای تنوع فرهنگی و تاثیر محیط و تعاملات اقتصادی بر این فرهنگ دیر پا می باشد.

استخراج فاز جامد مغناطیسی بر اساس استفاده از نانو ذرات مغناطیسی آهن پوشش داده شده با ستیل تری متیل آمونیوم (ctab) برای جداسازی و پیش تغلیظ یون نیتریت بررسی شده است. سپس نیتریت با استفاده از پارا نیترو آنیلین و ?- نفتول بعد از استخراج فاز جامد به روش اسپکتروفتومتری تعیین می شود. اثر متغیرهای تجزیه ای مختلف مانند ph، سرعت هم زدن، قدرت یونی، نوع حلال، نوع حلال شوینده، مقدار جاذب، مقدار ctab و اثر مزاحمت یون های مختلف در جذب نیتریت روی نانو ذرات مغناطیسی آهن پوشش داده شده با ctab بررسی شده است. برای تعیین متغیرهای مهم از طرح غربالگری استفاده شد، متغیرهای مقدار جاذب، مقدار ctab و زمان به عنوان متغیرهای مهم شناخته شد. برای بهینه سازی این متغیرها از روش طرح سطح پاسخ استفاده شد و مقدار جاذب، مقدار ctab و زمان به ترتیب mg 36/40، ml 86/0 ازmg ml-1 4 وs 157 بدست آمد. رنگ آزو تشکیل شده بعد از جذب روی نانو ذرات مغناطیسی آهن پوشش داده شده با ستیل تری متیل آمونیوم (ctab) بوسیله مقدار کمی از حجم حلال شویش داده شده و بوسیله اسپکتروفتومتری uv-vis تعیین شد. در میان حلال های آلی تست شده بیشترین کارایی بوسیله واجذب با استونیتریل بدست آمد. منحنی کالیبراسیون در محدوده غلظتی 0/02 - 15 نانوگرم بر میلی لیتر نیتریت خطی است. انحراف استاندارد نسبی و درصد بازیافت به ترتیب 25/2 % و 102-98 است و حد تشخیص 82/5 نانوگرم بر لیتر برای نیتریت بدست آمد.

به منظور یافتن نوعی علف کش طبیعی برای مزارع چغندرقند، تاثیر دگرآسیبی گیاهان سنبل الطیب، رزماری، افسنطین، بادرنجبویه، گردو، زرین گیاه و مخلوط سه گیاه (سنبل الطیب، زرین گیاه و بادرنجبویه) بر فیزیولوژی بذر و رشد گیاهچه های چغندرقند و دو علف هرز متداول آن (پیچک صحرایی و یولاف وحشی)، آزمایشاتی در دو سری به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه (برای بررسی نحوه دگرآسیبی بر فیزیولوژی بذر گیاهان هدف) و طرح بلوک های کامل تصادفی در گلخانه (برای بررسی نحوه دگرآسیبی بر رشد گیاهچه های هدف) انجام گرفت. در آزمایش گروه اول تأثیر سه غلظت عصاره آبی (صفر (شاهد)، 50 و 100 درصد) و سه نسبت پودر گیاه (صفر، 25 و 50 درصد) دگرآسیب بر روی بذور چغندرقند، پیچک صحرایی و یولاف وحشی و در آزمایش دوم تاثیر دو غلظت عصاره آبی (صفر و 100 درصد) و سه نسبت پودر گیاه دگرآسیب (صفر، 25 و 50) بر رشد گیاهچه های هدف بررسی شد. نتایج مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که همه گیاهان دگرآسیب میزان جوانه زنی چغندرقند و دو علف هرز آن را کاهش دادند به طوریکه با افزایش غلظت عصاره و پودر، سرعت و درصد جوانه زنی، شاخص بنیه بذر و طول دانه رست ها کاهش یافت. استفاده از پودر گیاهان دگرآسیب به جای عصاره آبی در محیط جوانه زنی تاثیر منفی قوی تری بر روی پارامترهای جوانه زنی داشت. کمترین اثرات بازدارنده در چغندرقند و بیشترین اثرات مخرب در پیچک صحرایی و یولاف توسط عصاره زرین گیاه ایجاد شد، به عنوان مثال، شاخص بنیه بذر -به عنوان یک صفت تعیین کننده- چغندرقند تیمار شده توسط عصاره زرین گیاه در غلظت 50 و 100 درصد به ترتیب 5/20 و 4/33% کاهش نسبت به شاهد رخ داد ولی در پیچک صحرایی به ترتیب 9/82 و 1/97 درصد و در یولاف وحشی 5/66 و 72 درصد بود. سایر گیاهان دگرآسیب اگرچه اثرات منفی بر فیزیولوژی بذر علف های هرز داشتند ولی تاثیر مخرب آنها بر فیزیولوژی بذر چغندرقند بسیار بیشتر بود. در مطالعات گلخانه ای نیز همه گیاهان دگرآسیب باعث کاهش رشد گیاهچه های (یک ماهه) هدف شدند. با افزایش غلظت عصاره و پودر این گیاهان وزن خشک، محتوای آب کل، کلروفیل a و b، کلروفیل کل و کاروتنوئیدها در گیاهان هدف کاهش یافت. به طور کلی –همانند آزمایشات مربوط به فیزیولوژی بذر- زرین گیاه کمترین تاثیر منفی را بر پارامترهای رشد چغندر قند، ولی بیشترین آسیب را بر پیچک صحرایی و یولاف به همراه داشت. در این میان، زرین گیاه در نسبت 25% -نسبت به سایر گیاهان دگرآسیب- کمترین کاهش را در وزن خشک، محتوای آب کل گیاه، غلظت مالون دی آلدهید، کلروفیل a و b، کلروفیل کل و کاروتنوئیدها در چغندرقند ایجاد کرد ولی پودر آن در نسبت 50% کاهش شدیدی بر وزن خشک چغندرقند (69%) و دیگر پارامترهای اندازه گیری شده وارد کرد. عصاره پاشی برگ های چغندرقند با زرین گیاه (در غلظت 100% ) کمترین افزایش را در غلظت مالون دی آلدهید و کمترین کاهش را بر کلروفیل کل چغندرقند (به ترتیب 6/11 و 1/13%) باعث شد. این مقادیر در پیچک صحرایی به ترتیب 3/32 و 4/48 درصد و در یولاف 8/34 و 56 درصد بود. در مجموع با ملاحظه بر نتایج تحقیق حاضر، زرین گیاه به عنوان یک علف کش طبیعی در مزارع چغندرقند پیشنهاد می شود. از طرف دیگر، با مقایسه نتایج مربوط به استفاده عصاره آبی و پودر گیاه مذکور، می توان نتیجه گیری کرد که اسپری عصاره آبی این گیاه در مراحل اولیه رشد گیاهان هدف در بازه زمانی کوتاه ولی متوالی تاثیر مهارکنندگی بیشتری بر روی علف های هرز، ولی بر گیاهان چغندرقند آسیب کمتری به دنبال خواهد داشت زیرا استفاده از پودر زرین گیاه در مزرعه چغندرقند و باقی ماندن آن در خاک برای دراز مدت ممکن است برای گیاهان چغندرقند نیز تاثیر سمی به همراه داشته باشد.

چکیده ندارد.