چکیده هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی مداخله های روان آموزشی امید محور، بخشش محور، و ترکیبی از امید و بخشش بر تعارض های زناشویی و تحریف های شناختی بین فردی زوج های متقاضی طلاق ارجاعی به مرکز کاهش طلاق نوید در شهر اصفهان در سال 1387 بود. روش و مواد. روش تحقیق نیمه تجربی بود و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل زوج های بود که به دلیل اختلافات زناشویی به دادگاه مراجعه کرده بودند و به منظور مصالحه به مرکز مداخله در بحران سازمان بهزیستی شهر اصفهان ارجاع شده بودند. نمونه آماری شامل 60 زن و شوهر بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروههای آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای اندازه گیری عبارت از پرسشنامه های تعارض زناشویی که شامل هفت حیطه: کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی، افزایش واکنش های هیجانی، افزایش رابطه فردی با اقوام خود، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان و دوستان همسر، جدا کردن امور مالی، و افزایش جلب همکاری فرزند (براتی و ثنایی،1375)، و تحریف های شناختی بین فردی که شامل سه خرده مقیاس: طرد بین فردی، توقعات غیر واقع بینانه بین فردی، و سوء تعبیر بین فردی (حمامچی و بیوک اوزترک،2004)، و پرسشنامه سبک های اداره تعارض زناشویی که شامل پنج سبک: اجتناب، رقابت، مصالحه، مدارا، و. همکاری (توماس و کیلمن،1975) بودند. گروه های آزمایش هرکدام درهشت جلسه80 دقیقه ای به صورت یک بار در هفته مداخله امید محور، بخشش محور، و ترکیبی از آن دو شرکت داده شدند. یافته های تحقیق با توجه به همگن بودن واریانسها در پرسشنامه تعارض زناشویی، با استفاده از آزمون های تحلیِل وارِِیانس یک راهه و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که کاربرد مداخلات امید، بخشش ، و ترکیب آنها در مقایسه با گروه کنترل درکاهش کلی تعارض زناشویی زوج های متقاضی طلاق تاثیر معنادار نداشته اند p =??????) اما واکنش های هیجانی زوج های گروه امید و بخشش را به طور معناداری (p=?????,????? ) کاهش داده است. اما این مداخله ها روی مِیزان تحریف های شناختی بین فردی زوج های گروه های مداخله تاثیری نداشته اند. همچنین, مداخله های مذکور توانسته اند در ترویج سبک همکاری بین زوج ها متقاضی طلاق در مقایسه با گروه گواه در سطح p=????? موثر باشند. سرانجام، هر سه نوع مداخلات ترکیبی، امید، و بخشش در افزایش سبک همکاری زوج های متقاضی طلاق در مقایسه با زوج ها گروه گواه تاثیر معناداری را نشان دادند. با توجه به نتاِیج می توان گفت که مداخله های امید و بخشش روی متقاضیان طلاق که در سطح چهار تعارض زناشویی و در مرحله سوم طلاق (طلاق قانونی) هستند. به دلیل فقدان انگیزه کافی برای ادامه زندگی مشترک, چندان موثر نیستند. اما در تسکین هیجان ها و ترویج سبک همکاری موثرند.

مقدمه : پژوهش حاضر با هدف مقایسه عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی والدین نوجوانان اقدام کننده به خودکشی با غیر اقدام کنندگان صورت گرفته است. مواد و روش کار: نمونه این پژوهش شامل 100 نفر(50 نوجوان اقدام کننده به خودکشی و 50 نفر غیر اقدام کننده) بود. که به ترتیب به روش نمونه گیری در دسترس و خوشه ای- تصادفی انتخاب شدند. گروه غیر اقدام کننده از نظر ویژگیهای جمعیت شناختی با گروه اقدام کننده همگن شدند.ابزارهای پژوهش عبارت بودند از نسخه ایرانی مقیاس سنجش خانواده (fad-i) و پرسشنامه رضایت زناشویی enrich که پایایی آنها به ترتیب برابر با 93/0 و 92/0 محاسبه شده است. اولی توسط نوجوانان و دومی را مادران آنها تکمیل کردند. داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی، آزمون آماری t گروه های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که بین عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی والدین و نیز ابعاد آنها در دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. ( 05/0 (p < بین این متغیرها همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. (05/0 (p <. همین طور، عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی می تواند پیش بینی کننده رفتار خودکشی در نوجوانان باشند. در این میان، بٌعد نقشها در عملکرد خانواده، و حیطه مسایل شخصی، مدیریت مالی، و ازدواج و فرزندان (فرزندپروری) متغییرهای پیش بین بهتری برای اقدام به خودکشی در نوجوانان بودند. نتیجه گیری: رضایت زناشویی والدین و عملکرد خانواده در رفتار خودکشی نوجوانان تاثیر داشته و این مهم بیانگر اهمیت درمان های سیستمی و ارائه خانواده درمانی و زوج درمانی در طرحهای درمانی نوجوانان اقدام کننده به خودکشی می باشد. کلید واژه ها: رضایت زناشویی، عملکرد خانواده، اقدام به خودکشی، نوجوانان .

پژوهشها نشان داده است که رفتارهای پرخطر جنسی یکی از اصلی ترین راهای انتقال ایدز می باشد که این رفتارهای در بین معتادان به مواد از شیوع بالایی برخوردار است. هدف ازانجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر کاهش رفتارهای پرخطر جنسی مردان معتاد شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش معتادان مرد شهر کرمانشاه بود. با روش نمونه گیری در دسترس سه مرکز ترک اعتیاد انتخاب شد. به همه مراجعان این مراکز که حاضر به همکاری بودند پرسشنامه رفتارهای پر خطر جنسی زارعی و همکاران(1389) داده شد که تعداد 71 نفر نمرات بالاتر از نرمال داشتند. تعداد 24 نفر حاضر به همکاری شدند و به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل با تعداد برابر (n=12) جایگزین شدند. مصاحبه انگیزشی بر روی گروه آزمایشی به صورت گروهی اجرا شد. برنامه آموزشی در 5 جلسه 90دقیقه ای برگزار شد.دو هفته بعد از اتمام جلسات از دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دهنده تفاوت معنی دار میانگین رفتارهای پر خطر گروه آزمایش و گروه کنترل بود (05/0p<). نتایج نشان دادکه مصاحبه انگیزشی احتمالاً می تواند باعث کاهش رفتار پر خطر جنسی در بین معتادین شود بنابر این از این رویکرد ممکن است بتوان برای کاهش رفتارهای پرخطر جنسی در گروهای پرخطر به منظور پیشگیری از ابتلا به hiv استفاده کرد.

چکیده مقدمه: هم وابستگی نه تنها شایع ترین اعتیاد بلکه "اساس" چیزی می شودکه همه اعتیادها و وسواسها از آن ناشی می شود.این اعتیاد و وسواس به هر ترتیبی که شکل بگیرد، قصد دارد این باور اشتباه را بیان کند که چیزی در خارج از وجود فرد می تواند او را خشنود و کامل کند. هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر کاهش هم وابستگی مادران افراد معتاد می باشد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل 48 نفر از مادران هم وابسته افراد معتاد در شهر تهران است که با نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. سپس با گمارش تصادفی نیمی از آنها (24 نفر) در گروه آزمایشی و نیمی دیگر (24 نفر) در گروه کنترل تخصیص داده شدند. ابزار پژوهش: ابزار این پژوهش عبارت است از: پرسشنامه هم وابستگی (codi). به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس استفاد شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه کنترل در نمره کلی هم وابستگی تفاوت معناداری وجود دارد(p<0/001 f=150/2159 ). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش در مورد تاثیر روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد(act) بر کاهش هم وابستگی مادران افراد معتاد که با پذیرش احساسات و پذیرفتن خود واقعی و بازسازی و تقویت ارزش های کار آمد و تعهد به انجام آنها، هم وابستگی مادران افراد معتاد نسبت به قبل از درمان کاهش چشمگیری نشان داد.

موضوع پژوهش فعلی با عنوان (ارزیابی و مقایسه رابطه بین کارایی خانواده زوجهای غیرطلاق و زوجهای در حال مرجوعی به سازمان پزشکی قانونی کشور) متاثر از پیشرفت های حاصله در دید سیستمی به خانواده و خانواده درمانی و نیز تاکید بر تاثیر رفتار سیستم خانواده در بقاء یا فروپاشی سازمان خانواده انتخاب شد. پژوهشهای متعددی بر نقش ساختار و عملکرد خانواده خانواده شامل: سازه های نقشهای خانواده، حل مشکل و ابزار عواطف تاکید شده است . در این پژوهش نقش هر یک از این سازه ها در سوق دادن خانواده به سمت طلاق مورد ارزیابی قرار گرفت . روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس برای زوجهای در حال طلاق و برای زوجهای غیراطلاق به صورت نمونه گیری سهمیه ای نسبی نامساوی بود. تعداد نمونه مجموعا شامل 55 زوج (24 زوج در حال طلاق و 31 زوج غیرطلاق) است . ابزار سنجش در این پژوهش عبارت بود از: 1)پرسشنامه سلامت عمومی qhq-28، مصاحبه روانپزشکی و نسخه ایرانی خانواده آماری fad یعنی fad-1 روایی خانواده آزمای fad-1 از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برابر با 0/94 بدست آمده به منظور حصول اطمینان از سلامت روانی زوجهای در حال طلاق از آنان مصاحبه روانپزشکی به عمل آمده و سپس آزمون ghq-28 توسط آنان تکمیل گردید. روش تجزیه و تحلیل داده ها عبارت بود از: آزمون آماری t برای گروههای مستقل، آزمون آماری t، رگرسیون خطی سه متغیری و ضریب همبستگی دو رشته ای و ضریب آلفای کرونباخ بحث و نتیجه گیری تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که کارآیی خانواده زوجهای در حال طلاق به طور معناداری از کارایی خانواده زوجهای غیرطلاق پایین تر است . همچنین، زوجهای در حال طلاق در سازه های نقش های خانوادگی و حل مشکل کارآیی ضعیف تری را گزارش کردند. و سرانجام یافته نهایی تحقیق این بود که سازه نقشهای خانوادگی بهترین پیش بینی برای احتمال وقوع طلاق می باشد. پیشنهادها: با توجه به یافته های پژوهش ، تدوین برنامه های آموزشی در زمینه (آموزش مهارتهای ارتباطی)، (آموزش شیوه های حل مساله)، (شیوه های ابزار عواطف ) در کلاس های آموزشی خانواده به ویژه برای زوجهای جوان اکیدا توصیه می شود. در نهایت با توجه به محدودیت های پژوهشی، تحقیقات گستره تری درباره کارآیی خانواده با استفاده از ابزارهای مشابه پیشنهاد می گردد.