چکیده هدف از این تحقیق شناسایی شاخصها و عوامل اثر گذار بر توسعه ورزش قهرمانی بود. جامعه آماری تحقیق را مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان مرکز توسعه ورزش قهرمانی و دبیران فدراسیونها تشکیل می داد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری و بالغ بر 100 نفر بود که 30 درصد آنها زن و 70 درصد مرد بودند. ابزار اندازه گیری این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که بر اساس تحقیقات دبوچر و همکاران(2006،2009) ساخته شده بود و در یک مقیاس 10 ارزشی تدوین گردید. 10 بیانگر بیشترین اهمیت و 1 بیانگر کمترین اهمیت است. داده ها با استفاده از آزمون فریدمن و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج و یافته های تحقیق نشان داد که 4/5 درصد از پاسخگویان زیر 30 سال، 8/6 درصد بین 30-34، 9/18 درصد بین 35-39 سال، 8/33 درصد بین40-44سال و 6/21 درصد بالای 45 سال سن داشتند. 13 نفر زیر کارشناسی(6/17درصد)، 44 نفر کارشناسی(5/59 درصد) و 17 نفر کارشناسی ارشد(23 درصد). از نظر سابقه ورزشی 3/24 درصد در سطح ملی، 5/13 درصد در سطح باشگاهی، 2/16 درصد در سطح استانی، 5/9 درصد در سطح شهرستان فعالیت داشتند.6/21 درصد هم سابقه ورزشی نداشتند. نتایج تحقیق نشان داد که شاخصهای توسعه ورزش قهرمانی در 9 گروه طبقه بندی می شوند و از نظر میزان اهمیت رتبه بندی شدند که به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: تسهیلات و تجهیزات، رقابتها و رویدادهای ورزشی، تحقیقات علمی و رسانه ها، استعدادیابی، ورزشکار، ورزش همگانی، حمایت مالی ، مربی، ساختار و سازمان برنامه های ورزش. عوامل اثرگذار در توسعه ورزش قهرمانی به عنوان زیرشاخه های شاخصهای توسعه معرفی شدند. براساس نتایج پژوهش، عواملی که در توسعه ورزش قهرمانی دخالت دارند به سه گروه بنیادی، ساختاری و تکمیلی تقسیم شدند. عوامل بنیادی شامل تجهیزات و تسهیلات، رقابتها و رویدادها، تحقیقات علمی و رسانه ها، عوامل ساختاری شامل استعدادیابی، ورزشکار و ورزش همگانی، و عوامل تکمیلی شامل امور مالی، مربی و ساختار و سازمان برنامه های ورزش بود برای توسعه ورزش قهرمانی باید به برنامه ریزی در زمینه های این شاخصها اقدام کرد و همچنین زیر مجموعه های این شاخصها نیز هر کدام از اهمیت متفاوتی برخوردار هستند. بنابراین سرمایه گذاری در آن حیطه ها باید با توجه به اهمیت و اولویت آنها صورت گیرد.