در تحلیل و طراحی سازه‎ها، طراحان همواره مقاومت و سختی سازه را مورد تاکید قرار دادند و همواره به دنبال روش‎هایی هستند که بین این دو ویژگی مهم سازه نوعی تعادل و توازن برقرار کنند. در دهه‎های اخیر تلاش‎های بسیاری روی بهینه‎سازی سختی سازه‎ها صورت گرفته است. در این نوع سازه‎ها همواره نمی‎توان از دوام و استحکام آن مطمئن بود. لذا بررسی مقاومت سازه‎ها نیز حائز اهمیت ویژه‎ای است. برای حداکثرسازی مقاومت سازه لازم است که تنش حداکثر ایجاد شده در بخش‎های مختلف سازه حداقل گردند. در همه‎ی تحقیقات گذشته تنش به عنوان قید بهینه‎سازی قرار گرفته و هرگز به طور مستقیم به عنوان تابع هدف طراحی بررسی نشده است. قید قرار دادن تنش اگرچه کمتر بودن. تنش را از یک مقدار ویژه تضمین می‎کند، ولی نمی‎توان انتظار داشت که تنش را به حداقل مقدارش برساند. در هر بهینه‎سازی هر دوی این ‎معیارها باید توجه داشت که بهینه کردن یکی از این دو معیار به مفهوم بهینه‎سازی معیار دوم نیست، در نتیجه بهینه‎سازی هر دو معیار همزمان باید مورد توجه قرار گیرد. بدین منظور شاخه‎ای از بهینه‎سازی، تحت عنوان بهینه‎سازی چندمعیاری مطرح می‎شود. در تحقیق حاضر روش ( )(eso) برای بهینه‎سازی همزمان سختی و مقاومت استفاده شده است. برای ایجاد معیار کلی، ضرایب وزن معرفی می‎شوند. و در نهایت ترکیبی خطی از دو معیار، معیار کلی سازه را تشکیل خواهد داد. برای تحلیل سازه‎های مورد بررسی در این تحقیق برنامه‎ای در محیط matlab، ایجاد شده است. برای بررسی کفایت برنامه‎ی مذکور نتایج حاصل از آن برای یک سازه‎ی کوچک، با نتایج ناشی از تحلیل همان سازه با نرم‎افزار 2000sap مقایسه شده‎اند. و در نهایت مثال‎هایی برای بهینه‎سازی براساس سختی، مقاومت و هر دو معیار ارائه شده‎اند.