محمد ماغوط از بزرگان ادبیات معاصرعربی و از پیشوایان و پایه گذران شعر منثور محسوب می گردد. قالب شکنی و گریز از محدودیت سبکی از خصوصیات بارز این شاعر نامی به حساب می آید. از عمده ترین مضامین شعری این شاعر و نویسنده ی نامدار عربی، می توان به اغراض سیاسی، اجتماعی خاص او اشاره کرد. البته غم واندوه نیز از بارزترین مضامین شعری وی است که در مجموعه های شعری او جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده است. این امر مستقیماً به روحیات و ویژگیهای شخصیتی او بر می گردد، سابقه ی زندان در دوران نوجوانی و جوانی آن هم به جرم مشارکت در حزب ملی–اجتماعی سوریه از مهمترین عوامل تغییر روحیات ماغوط و گرایش او به سمت اشعار سیاسی و اجتماعی است. از دیگر مضامین مهم شعری ماغوط طنز و سخریه است. طنز در واقع اسلحه است، که ماغوط از آن در جهت بیان عقاید و آراء خود و انتقاد از سیاست های غلط دولتهای عربی در همه ی جوانب استفاده می کند. این نویسنده و شاعر نامی غیر از سرایش شعر و نگارش مقالات و قطعات ادبی جزء بزرگان عرصه ی نمایشنامه نویسی و فیلم نامه نویسی محسوب می گردد، تا آنجا که دو فیلم سینمایی او به نام التقریر و الحدود با هنرمندی درید لحّام بازیگر معروف لبنانی هنوز هم در حافظه ی سوری ها به یادگار مانده است. محمد ماغوط در همه ی نوشته هایش جامعه ی عربی و به خصوص کشورهای اشغال شده ی فلسطین و عراق را مورد هدف قرار می دهد و با انتقاد از کشورهای عربی و جامعه ی جهانی سعی دارد تا پرده از واقعیت های تلخ پوشیده شده بردارد. اگر از ادبیات مقاومت و ویژگی های آن آگاهی مختصری داشته باشیم، می فهمیم، که آثار او را می توان در محدوده ی آثار انقلابی و ادب مقاومت جای داد.