پژوهش حاضر با هدف " بررسی عوامل اجتماعی ـ اقتصادی موثر بر بزهکاری نوجوانان پسر شهر اهواز" انجام گردید. روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایشی می باشد و جمعیت آماری این تحقیق را نوجوانان بزهکار کانون اصلاح و تربیت شهر اهواز سنین 13 تا 18 سال تشکیل می دهند، که تعداد آنها 60 نفر بوده و به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که، متغیرهای پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی، میزان نظارت والدین، وابستگی به والدین، محرومیت نسبی، بی قدرتی، بی هنجاری ، عزت نفس واحساس ازخود بیگا نگی رابطه معنی داری با شدت بزهکاری دارند. ولی تأثیر متغیرهای جرائم اعضای خانواده، خانواده گسسته و معاشرت با دوستان بزهکار در این تحقیق تأیید نشدند. نتایج تحقیق نشان دهنده توانمندی نظریه های آنومی مرتن، کوهن، سیمن و نظریه کنترل اجتماعی می باشد.