در این تحقیق به بررسی انتقال حرارت میکروکانال در رژیم جریان لغزشی و انتقال حرارت نانوسیال در میکروکانال پرداخته شده است. معادلات حرکت سیال بعنوان فاز پیوسته و ذرات بعنوان فاز گسسته به روش اویلری-لاگرانژی بررسی می گردند. معادلات فاز پیوسته با استفاده از یک کد عددی به روش simple حل شده و میدان های سرعت، فشار و دما بدست می آیند. سپس ذرات در کانال ترزیق شده و در حین عبور از کانال با سیال مبادله انرژی انجام می دهند. این تبادل انرژی منجر به تغییر میدان دمای سیال شده و در نتیجه نرخ انتقال حرارت کانال نیز تغییر خواهد کرد. در رژیم جریان لغزشی، تبادل اندازه حرکت و انرژی بین مولکول های سیال و دیواره بصورت ناقص بوده و در نتیجه سرعت و دمای سیال مجاور دیوار متفاوت از سرعت و دمای دیوار است. این امر باعث می شود که برای یک افت فشار ثابت، دبی جرمی جریان عبوری از میکروکانال در رژیم جریان لغزشی بیش از دبی جرمی جریان غیر لغزشی باشد. انتقال حرارت میکروکانال در جریان لغزشی بدلیل وجود پرش دمایی بین سیال مجاور دیوار و دیوار، در مقایسه با جریان غیرلغزشی کاهش می یابد. پخش ذرات در کانال و انتقال حرارت میکروکانال در چند حالت مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در مورد افزایش انتقال حرارت نانوسیالات برای همه درصدهای حجمی نانوذرات، بین محققین اختلاف نظر وجود دارد. در این رساله نشان داده شده است که این دیدگاه بصورت کلی در هر شرایطی برای نانوسیال صحیح نمی باشد. با توجه به هندسه جریان، سرعت جریان، نوع سیال پایه، جنس و درصد حجمی نانوذرات ممکن است افزایش یا کاهش ضرایب انتقال حرارت نانوسیال نسبت به سیال پایه وجود داشته باشد. وجود نانوذرات جامد در جریان گاز، افزایش انتقال حرارت در میکروکانال را بهمراه دارد. با استفاده از نانوذرات با درصد حجمی بسیار کم در جریان لغزشی، انتقال حرارت به مقداری بیش از جریان غیر لغزشی افزایش می یابد. با توجه به اینکه افت فشار جریان لغزشی بسیار کمتر از جریان غیر لغزشی است لذا کاهش انتقال حرارت ناشی از اثرات رقیق شدگی را می توان با استفاده از نانوذرات جبران نمود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.