زلزله یکی از آشناترین بلایای طبیعی است که هر ساله باعث خسارات جانی و مالی فراوانی می گردد و این امر باعث شده که محققین بسیاری برروی این پدیده به تحقیق و بررسی بپردازند و از طرفی به موازات تحقیق در زمینه علل و چگونگی وقوع زلزله و سعی در پیش بینی آن،مطالعات در زمینه طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله و مقاوم سازی سازه های آسیب پذیر نیز دنبال می گردد . در طراحی و مقاوم سازی سازه ها ، عمدتا فرض بر این است که شالوده به خاک زیرش وصل شده و جدایشی بین این دو رخ نمی دهد ، اما مشا هده شده که در زلزله های قوی بسیاری از سیستم های سازه ای در شالوده خود دچار برکنش شده و تحت این شرایط ،پاسخ لرزه ای سازه متفاوت خواهد بود. این مشاهدات محققین را بر آن داشت تا این جنبه از رفتار غیرخطی اندرکنش خاک و سازه را در مدلها منظور نمایند . نتایج محققین در مورد بررسی اثرات وجود برکنش در تراز شالوده نشان دهنده کاهش برش پایه در حین زلزله بوده است .لذا می توان یکی از روش های کاهش نیرو های اعمالی به سازه را اجازه برکنش محدود به شالوده دانست منتها رفتار رو سازه و شالوده درحین برکنش نیازبه بررسی بیشتری دارد تا بتوان با اطمینان،از برکنش در کاهش نیروی وارد شده به سازه استفاده نمود . لذا در این تحقیق سعی شده است تا اثرات برکنش شالوده در روسازه و سازه پی مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور سازه هایی با سیستم قاب ساده مهاربندی شده هم محور و بر اساس استاندارد 2800 با فرض پایه ثابت طراحی شده و در طراحی شالوده ان اجازه برکنش محدود داده شده است . سازه های مورد نظر بر اساس استاندارد asce41 و با انالیز استاتیکی غیر خطی مورد ارزیابی قرار گرفتند و در نهایت دو سازه نیز با آنالیز دینامیکی غیر خطی تحت 7 شتابنگاشت متناسب با خاک نوع iiوiii ، مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق اثرات برکنش بر رفتار کلی سازه و از طرفی اثرات لاغری سازه ، سختی خاک و سختی شالوده در سازه برکنش یافته ، مورد بررسی قرار گرفته است .