تعاونی ها که با انسجام سرمایه ی اقتصادی و انسانی اعضای خود تشکیل می شوند، می توانند موجب تقویت سرمایه ی اجتماعی شوند. به منظور بررسی علمی این موضوع، تحقیق توصیفی همبستگی حاضر با هدف کلی بررسی تاثیر عضویت در تعاونی های تولیدی بر میزان سرمایه ی اجتماعی انجام شد. جامعه ی آماری این تحقیق 216 پرورش دهنده ی طیور در دو گروه فعال به شکل تعاونی و به صورت خصوصی در شهرستان کرمانشاه بودند. با استفاده از جدول بارتلت و همکاران( 2001) حجم نمونه 169 نفر تعیین و برای دستیابی دقیق به افراد مورد مطالعه، از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تناسبی استفاده شد. یافته ها حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین بخش تعاونی و خصوصی از لحاظ سرمایه ی اجتماعی درون گروهی بود. پنج عامل اعتماد به غریبه ها، اعتماد بین شخصی، مبادله ی اطلاعات با داخل نظام اجتماعی، تعاون اجتماعی و شبکه ی روابط غیر رسمی به ترتیب به عنوان مهم ترین فاکتورهای سرمایه ی اجتماعی متمایز کننده ی دو گروه تعاونی و خصوصی شناسایی شدند؛ به طوری که اعضای تعاونی های تولیدی نسبت به تولیدکنندگان بخش خصوصی از نظر دارا بودن این مولفه ها در سطح بالاتری قرار داشتند. نتایج تحقیق نشان داد که تشکیل تعاونی و عضویت در آن باعث تقویت و ارتقای سرمایه ی اجتماعی افراد می شود. در کل، میانگین سرمایه ی اجتماعی تولیدکنندگان بخش تعاونی بیشتر از تولیدکنندگان بخش خصوصی بود. از آن جا که سرمایه ی اجتماعی به عنوان ابزار مهمی برای رسیدن به توسعه ی سیاسی و اجتماعی شناخته شده و زمینه و بستر مناسبی را برای بهره برداری از سرمایه های مادی و فیزیکی فراهم می کند و تعاونی ها در تقویت و ارتقای این سرمایه ی مهم نقش اساسی دارند، لذا توجه ی هر چه بیشتر دولت و مسئولان به گسترش و ارتقای سهم بخش تعاون در اقتصاد کشور به عنوان گسترده ترین منبع تولید سرمایه ی اجتماعی توصیه و پیشنهاد می گردد.