این رساله ، به بررسی جلوه های چند گانه ی موسیقی شعر ،در اشعار حسین منزوی می پردازد.به این منظور ،نخست در فصل اوّل به کلیّاتی چون تعاریف شعر ،وزن وموسیقی پرداخته آرای صاحب نظران ذکر می شود. فصل دوّم با عنوان آشنایی با شاعر ، به معرفی شاعر و آثار او پرداخته و در مورد فکر و زبان شاعر که در موسیقی شعرش بی تأثیر نیست ،توضیحاتی ارائه داده ایم. فصل سوّم که محور اصلی این رساله است، تحت عنوان کلّی موسیقی شعر منزوی به ترتیب در سه گفتار به بررسی موسیقی بیرونی، کناری و میانی شعر منزوی می پردازیم. در گفتار اوّل، با توجّه به این که منزوی شاعری نوآور در وزن و موسیقی بیرونی شعر است، با ذکر نمونه، میزان بهره وری شاعراز کیفّیت و کمّیّت هجاها ، ریخت شناسی و ارتباط آن با موسیقی بیرونی ،خروج از وزن و اختلالات وزنی مورد بررسی قرار گرفته است. گفتار دوّم به موسیقی کناری یعنی قافیه و ردیف و اهمیّت آن در ایجاد موسیقی و جلوه های بدیعی وزیبایی های آوایی پرداخته ایم.،در گفتار سوّم با عنوان موسیقی میانی شعر منزوی به جلوه های موسیقی درونی و معنوی در کنار هم پرداخته شده است. در پایان نیز با در نظر گرفتن آنچه گفته شده، به یک نتیجه گیری کلّی در باره ی موسیقی شعر منزوی می رسد.