به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی کرم ساقه خوار نواری برنج walker chilo supperssalis در استان گیلان و غرب استان مازندران 45 نمونه لارو (سن چهار تا شش) از 19 ناحیه (شامل 17 شهرستان استان گیلان و دو شهرستان از غرب مازندران) انتخاب شده در غالب چهار جمعیت (سه جمعیت از غرب، مرکز و شرق گیلان و یک جمعیت از غرب مازندران) بررسی شد. نمونه ها پس از استخراج dna با استفاده از 12 آغازگر تصادفی مورد تکثیر قرار گرفت. محصولات pcr روی ژل آگارز 5/1 ? الکتروفورز شدند و توسط geldoc عکس برداری گردید. پس از امتیازبندی باندهای ایجاد شده حاصل از واکنشpcr-rapd نتایج حاصل از تحلیل های آماری داده های بدست آمده نشان داد که جمعیت های فعال در گیلان از جمعیت فعال در غرب مازندران به خوبی قابل تفکیک هستند. در استان گیلان جمعیت فعال در غرب استان با دو جمعیت فعال در مرکز و شرق گیلان تفاوت دارد. جمعیت های مرکز و شرق گیلان درای شباهت هایی با جمعیت غرب مازندران هستند که این شباهت ها بین دو جمعیت شرق گیلان و غرب مازندران که در مجاورت یکدیگر قرار دارند، بارزتر است. به نظر می رسد وجود جریان ژنی بین این دو جمعیت عامل بروز این شباهت ها است. بیشترین تنوع ژنتیکی مشاهده شده در داخل هریک از این جمعیت ها مربوط به جمعیت مستقر در مرکز گیلان بود که با توجه به وسعت زیادتر منطقه و تعداد بیشتر افراد بررسی شده قابل توجیه است. به این ترتیب نتایج نشان داد که جمعیت های فعال کرم ساقه خوار نواری برنج در این دو استان از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردارند. واژه های کلیدی: تنوع ژنتیکی، آغازگر، pcr-rapd، کرم ساقه خوار نواری برنج

به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی پسیل معمولی پسته agonoscena pistaciae burckhardt and lauterer در استان کرمان، نمونه برداری از هشت منطقه شامل: زنگی آباد و هفت باغ کرمان، خلیل آباد و چاه قلعه سیرجان، انار، رفسنجان، دشتاب بافت و اسفندقه جیرفت در قالب چهار جمعیت (شمال، جنوب، شرق و غرب استان) درطی تابستان سال 1391 انجام گرفت. تعداد 32 نمونه انتخابی پس از استخراج dna به وسیله 15 آغازگر تصادفی (rapd) مورد تکثیر قرار گرفتند. محصولات pcr روی ژل آگارز 1/5% الکتروفورز شده و به وسیله دستگاه geldoc عکس برداری شدند. پس از امتیازبندی باندهای ایجاد شده حاصل از واکنش pcr-rapd، نتایج حاصل از تحلیل های آماری داده ها به وسیله نرم افزار popgene نشان داد که بیشترین و کم ترین تنوع ژنتیکی درون جمعیتی به ترتیب در غرب و جنوب استان کرمان وجود دارد. نتایج حاصل از محاسبات فاصله و تشابه ژنتیکی جمعیت ها، بیشترین میزان تشابه و نزدیکی را بین جمعیت های شمال و شرق استان کرمان نشان داد که با توجه به عدم وجود موانع جغرافیایی در این مناطق قابل توجیه است. از طرف دیگر احتمالا جمعیت جنوب به دلیل وجود ارتفاعات که این منطقه را از قسمت های مرکزی استان جدا می کند، نسبتا از سایر جمعیت ها متمایز شد. اما پس از بررسی ژنوتیپ تک تک افراد و رسم دندروگرام بر پایه فاصله ژنتیکی نی به روش upgma و به وسیله نرم افزار ntsys-pc مشخص شد که نمی توان ژنوتیپ ها را با توجه به منطقه جغرافیایی در خوشه هایی جدا دسته بندی کرد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که نشانگر rapd این تنوع را تا حدودی نشان داده است. ممکن است که عدم تمایز ژنوتیپ ها به علت کم بودن نمونه های جمع آوری شده از استان یا کم بودن تعداد یا عملکرد آغازگرهای rapd مورد استفاده نیز بوده باشد. از طرف دیگر گستردگی کشت پسته در استان و پیوستگی باغات در بعضی مناطق و همچنین جابجایی نهال و محصول برداشتی پسته در استان و همچنین تک میزبانه بودن آفت نیز می توانند در نتایج به دست آمده موثر بوده باشند. بنابراین پیشنهاد می شود به منظور روشن شدن دقیق تر موضوع، بررسی های بیشتری در این ضمینه صورت گیرد.