مقدمه:پژوهش حاضر با هدف مقایسه عملکرد روانشناختی، شناختی و عملکرد خانوادگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان و والدین کودکان عادی اجرا شد. روش: در یک بررسی علی-مقایسه ای ،100 نفر از والدین کودکان مبتلا به سرطان در بیمارستان کودکان سرطانی محک،(50 مادر-50 پدر) و 100 نفر از والدین فرزندان عادی،(50 مادر-50پدر) در شرایط سنی و اجتماعی مشابه، انتخاب شده و طی 2 جلسه2ساعته،وپس از توضیحات لازم و با رضایت کامل،اقدام به تکمیل پرسشنامه ها نمودند. برای دستیابی به هدف پژوهش،از سیاهه افسردگی بک، سیاهه اضطراب بک،مقیاس تجدید نظر شده تاثیر رویداد(ies) ، مقیاس عملکرد خانوادگی(fad)،مصاحبه و آزمون حافظه شرح حال و آزمون حافظه آینده نگر ، استفاده شد. سپس داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد؛ عملکرد روانشناختی والدین کودکان مبتلا؛ تفاوت معنا داری با گروه عادی دارد ؛ .میانگین اضطراب، افسردگی وptsd بطور معنا داری بالا تر از گروه والدین عادی بود. این یافته ها در حوزه ی شناختی نیز، به جز در خرده مقیاس خاطرات عمومی منفی در حافظه شرح حال، موید تفاوت معنا دار بین عملکرد والدین کودکان سرطانی و عادی بود. هم چنین،عملکرد خانوادگی والدین کودکان مبتلا به سرطان، به طور معناداری ضعیف تر از عملکرد والدین فرزندان عادی بود، البته خرده مقیاس نقش ها از این امر مستثنی بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش،سرطان کودک، به عنوان عاملی تروماتیک عمل کرده و موجب تخریب کارکرد روانی- شناختی-خانوادگی والدین می شود. کلید واژه ها: والدین، کودکان،سرطان، اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی،اضطراب،حافظه شرح حال،حافظه آینده نگر،عملکرد خانوادگی. ?