در سال های اخیر، نانوبلورهای نیمه رسانا به خاطر خواص منحصر به فرد الکتریکی و نوری شان که ناشی از اثرات کوانتومی است توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. یکی از مهمترین نیمه رساناهای گروه ii-iv سولفیدکادمیوم است، توجه زیادی را به خود جلب کرده است و مطالعات گسترده ای را به خاطر خواص نوری وابسته به اندازه اش به خود اختصاص داده است. روش های مختلفی از جمله روش شیمیایی، روش های حالت جامد، سل-ژل، سولوتر، مایکروویو و ...... وجود دارد. روش مایکروویو در مقایسه با سایر روش ها، روشی سریع، ساده و موثر برای تهیه نانوساختار است. به این دلیل این پروژه، سنتز نانوذرات cds به روش مایکروویو انتخاب گردید. تاثیر پارامترهایی از قبیل منبع گوگرد، نوع حلال، زمان تابش مایکروویو و توان مایکروویو برمورفولوژی و اندازه ذرات مورد تحقیق وبررسی قرار گرفت. محصولات به وسیله پراش پرتو ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، طیف-سنج ماوراء بنفش- مرئی (uv-vis)، طیف سنج فوتولومینسانس(pl)، طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir) و آنالیز edx مورد مطالعه قرار گرفتند.

بهبود خدمات و کیفیت محصول به منظور افزایش رضایت مشتری در طول چند دهه ی گذشته به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفته است. برای رسیدن به این هدف، یکی از روش هایی که ساختار خوب و مناسبی دارد، رویکرد sqfe است که توسط شرکت خودروسازی پژو، سیتروئن و رنو معرفی شده است، sqfe به عنوان یک چهار چوب نظارت بر عملکرد تأمین کننده و تأیید کیفیت محصولات شناخته شده است و هدف آن تضمین کیفیت قطعات تأمین کننده، به لحاظ الزامات تعریف شده از سوی تولید کننده می باشد. در این روش برای هر یک از مشخصه های کیفیت قطعه، دیمریت ها که همان انحراف از هدف یا عدم انطباق ها می باشند، براساس میزان اهمیت آن ها در مرحله بعدی تولید و همچنین در کیفیت محصول نهایی به گروه های مختلف دسته بندی می شوند که در نهایت اندازه گیری کیفیت قطعات براساس این گروه بندی صورت می گیرد. در این روش، نتایج بازرسی براساس دو شاخص اصلی تبیین می شود، که شاخص اول dum متاثر از تعداد و شدت دیمریت های مشاهده شده طی فرآیند بازرسی می باشد و شاخص دوم، nql دلالت بر حداکثر انحراف از هدف مشاهده شده طی بازرسی دارد. اما این شاخص ها در sqfe کلاسیک به صورت قطعی در نظر گرفته شده اند یعنی عدم قطعیت های اجتناب ناپذیر موجود در سیستم های اندازه گیری ناشی از داده های ناقص و عدم ثبات عواملی چون ذهنیت افراد، وسایل اندازه گیری و شرایط محیطی لحاظ نشده است. بنابراین در این پژوهش، به کمک تئوری گواه در شرایط عدم قطعیت اقدام به توسعه ابزار sqfe، جهت به کارگیری موثرتر این ابزار، در سیستم کنترل کیفیت و ارزیابی عملکرد تأمین کنندگان شده است. در نهایت نتایج اجرای مدل های پیشنهادی در مثال های عددی ذکر شده، بیانگر آن است که این توسعه، منجر به دستیابی نتایج بهتر و واقعی تر، در راستای تشخیص انحرافات، تغییرات و روندها در فرایندهای تولیدی و شناسایی و رفع به موقع خطرهای بالقوه ی تولید، شده است.

چکیده ندارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی ـ ارتباطی بر رضایت شغلی کارکنان سایپا یدک است. مهارت های آموزش داده شده، شامل؛ مهارت ارتباط موثر، ابراز وجود و حل مسأله یا تعارض می باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل 1200 نفر از کارکنان شاغل در واحدهای مختلف شرکت سایپا یدک می باشد. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع هدفمند است. بدین صورت که با استفاده از نتایج پرسشنامه رضایت شغلی jdi که شرکت هر 6 ماه برای سنجش رضایت شغلی کارکنان توزیع می کند، تعمیرگاه شماره 4 به لحاظ پائین بودن نمره های مولفه های همکاران و سرپرستی به عنوان واحد نمونه گیری انتخاب شد. سپس برای سنجش رضایت شغلی این واحد، از پرسش نامه رضایت شغلی اسپکتور استفاده گردید. پس از اجرا و محاسبه نمرات آزمون 24 نفر از کسانی که جمع نمرات مولفه های همکاران، سرپرستی و ارتباطات سازمانی آن پائین تر از میانگین کل کارکنان بود به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. برای گروه آزمایش برنامه آموزشی مهارت های اجتماعی ـ ارتباطی طی 8 جلسه یک ساعت و نیمه اجرا گردید. ابزار سنجش پژوهش شامل پرسشنامه رضایت شغلی اسپکتور (1985) پرسشنامه مهارت های مقابله ای موس و بیلگینگز (1982) و پرسشنامه ابراز وجود برین اینجری (2008) بودند که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در بین افراد نمونه اجرا گردید. در رابطه با فرضیه های پژوهش از آزمون t برای گروه های مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مهارت های اجتماعی ـ ارتباطی بر رضایت شغلی کارکنان، مهارت ابراز وجود و مهارت های مقابله ای اثربخش بوده است.