منطقه مورد مطالعه در شمال شرق شهرستان هوراند به مختصات جغرافیایی 25َ ˚47 تا 33َ ˚47 طول شرقی و 52َ ˚38 تا 00َ ˚39 عرض شمالی واقع شده است. توده های نفوذی این منطقه دارای ترکیب سنگ شناسی متنوعی می باشند که از الیوین گابرو، لامپروفیر، دیاباز و کوارتزمونزونیت - کواتزدیوریت تشکیل یافته اند. سن این توده ها با توجه به مطالعات سازمان زمین شناسی کشور به الیگوسن نسبت داده شده است. این توده ها درون نهشته های رسوبی کرتاسه فوقانی - پالئوسن جایگیری کرده اند. کانی های اصلی تشکیل دهنده توده الیوین گابرو شامل الیوین، پلاژیوکلاز و پیروکسن و توده های لامپروفیری شامل آمفیبول، بیوتیت، پیروکسن، پلاژیوکلاز و الیوین می باشند. با توجه به مشخصات کانی شناسی و شواهد ژئوشیمیایی، نمونه های لامپروفیری مطالعه شده از نوع آلکالن و جزء کامپتونیت ها می باشند. پلاژیوکلاز، پیروکسن، الیوین و بیوتیت کانی های اصلی تشکیل دهنده دیابازها و پلاژیوکلاز، فلدسپارآلکالن، پیروکسن و کوارتز از کانی های اصلی سیل کوارتزمونزونیتی تا کوارتزدیوریتی محسوب می شوند. بررسی نمودارهای عنکبوتی بهنجار شده با گوشته اولیه، کندریت و بازالت های جزایر اقیانوسی نشانگر غنی شدگی تمامی نمونه های مورد مطالعه از عناصر lree و lile نسبت به عناصر hree است. نمودارها و شواهد ژئوشیمیایی مختلف حاکی از ماهیت آلکالن نمونه های لامپروفیری و آلکالن تحولی تا آلکالن الیوین گابروها و جایگاه تشکیل درون صفحه ای و از منشأ مشابه بازالت های جزایر اقیانوسی (oib) و نیز شکل گیری آنها از ذوب 1 تا 10 درصدی یک خاستگاه گوشته غنی شده آستنوسفری (گارنت لرزولیت) می باشد. نمونه های دیابازی نیز ماهیت آلکالن تحولی تا آلکالن داشته و به دلیل دگرسانی بالا در نمودارهای تعیین جایگاه زمین ساختی در محدوده قوس های ولکانیکی و morb واقع شده اند. تمامی نمونه ها مربوط به محیط های پس برخوردی می باشند. این مجموعه ها در یک محیط درون صفحه ای و در ارتباط با فعالیت های کششی پس برخوردی و احتمالاً ًدر محل حوضه های گسیخته مرتبط با سیستم های گسلی امتدادلغز جایگیری کرده اند.