نام پژوهشگر: مرضیه خانی
مرضیه خانی حسین دقیق کیا
ویتامین a برای فعالیت های تولید مثلی ضروری است. رتینوئیدها در عملکرد وقایع زود هنگام تولید مثلی شامل رشد و توسعه فولیکولی، بلوغ تخمک و رشد و توسعه رویانی تأثیرگذار می باشند. از طرفی اسید رتینوئیک سلول را در مقابل مرگ سلولی (آپوپتوزیس) القاء شده با تنش اکسیداتیو حفاظت می کند. به منظور مطالعه اثر اسید رتینوئیک بر بلوغ برون تنی اووسیت های با و بدون کومولوس گوسفند، 1203 تخمک کومولوس دار از فولیکول هائی با قطر 6-2 میلیمتر به روش آسپیره کردن در شرایط استاندارد گرفته شدند. حدود 603 تخمک به کمک آنزیم هیالورونیداز و عمل پپیتینگ بدون کومولوس شدند. اووسیت ها پس از ارزیابی در دو گروه با و بدون کومولوس درون محیط کشت hepes-tcm-199 که با دو درصد سرم جنین گاوی، 2/0 میلی مولار سدیم پیروات و یک درصد پنی سیلین استرپتومایسین مکمل سازی شده بود، شستشو داده شدند. اسید رتینوئیک ال ترانس در دوزهای 0 ،1، 5/1 و 2 میکرومولار به محیط کشت بلوغ (tcm-199) که با 10 درصد سرم جنین گاوی،100 واحد بین المللی در میلی لیتر پنی سیلین، 100 میکروگرم بر میلی لیتر استرپتومایسین ، 01/0 واحد بین المللی در میلی لیتر هورمون lh و5 میکروگرم بر میلی لیتر هورمون fsh مکمل سازی شده بود، جهت بررسی هر دو گروه اضافه شدند. برای انجام فرایند بلوغ همه تیمارها به مدت 24 ساعت داخل انکوباتور با دمای 5/38 درجه سانتی گراد، 5 درصد گاز دی اکسید کربن و رطوبت 95 درصد قرار داده شدند. پس از 24 ساعت کشت، پیشرفت بلوغ اووسیت های با و بدون کومولوس در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که درصد بلوغ اووسیت های با و بدون کومولوس در غلظت دو میکرومولار افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل و یک میکرومولار داشت ( 05/0>p ). همچنین در این تحقیق درصد بلوغ اووسیت های با کومولوس در مقایسه با اووسیت های بدون کومولوس در غلظت دو میکرو مولار بالاتر بود (05/0>p).
مرضیه خانی عزت کشاورزی
هدف این پایان نامه پیش بینی فاکتور ساختار سیال محدود شده ی کربن دی اکسید در ناحیه ی بردار موج کم و مقایسه ی آن با سیال ماکروسکوپی co2 است. در این راستا ابتدا مقادیر i(0) سیال ماکروسکوپی و محدود شده را از برونیابی اطلاعات پراش نوترونی به دست آوردیم. مقادیر s(0) و s(q) با استفاده از روابط موجود در سامانه های ماکروسکوپی و محدود شده به دست آمد. با توجه به بزرگتر بودن مقادیر s(0) سیال محدود شده نسبت سیال ماکروسکوپی می توان نتیجه گرفت که همبستگی ها در سیال محدود شده از سیال ماکروسکوپی بیشتر است. در گام اول مدل rpa که قبلا برای پیش بینی s(q) سیال ماکروسکوپی ارائه شده بود را استفاده کردیم. این مدل تنها برای سیال ماکروسکوپی قابل استفاده بود و نتوانست ساختار سیال محدود شده را پیش بینی کند. بنابراین در ادامه ی این تحقیق سعی کردیم که با استفاده از مدل های مختلف برای تابع c(r)، ساختار سیال را پیش بینی کنیم. باید توجه داشت که مدل c(r) سیال محدود شده باید بتواند همبستگی های بیشتر در سیال محدود شده را نسبت به سیال ماکروسکوپی نشان دهد. بعد از مدل rpa مدل pymff را ارائه دادیم. این مدل در ناحیه ی بردار موج بسیار کم اصلا قادر به پیش بینی فاکتور ساختار نبود و افت و خیزهای فراوانی نشان داد. با توجه به اهمیت جاذبه در ناحیه ی q کم نتایج بررسی های ما نشان داد که این عدم تطابق ناشی ازکم بودن سهم همبستگی مثبت نسبت به منفی در این مدل می باشد. برای بهبود همبستگی مثبت به منفی، عامل اختلال را در پتانسیل تابع c(r) مدل pymff اعمال کردیم. این مدل اولین بار توسط کشاورزی- نیکوفرد برای پیش بینی فاکتور ساختار سامانه های ماکروسکوپی در ناحیه ی q کم ارائه شد. فاکتور ساختار محاسبه شده از این مدل به صورت کیفی توانست s(q) تجربی را در مورد سامانه های محدود شده پیش بینی کند. برای اینکه نتایج تطابق بهتری با مدل تجربی داشته باشد مدل کشاورزی-خانی1 را برای c(r) پیشنهاد دادیم. این مدل نسبت به مدل کشاورزی-نیکوفرد تا حدودی کارکرد بهتری برای سیال محدود شده داشت. به منظور مطابقت بهترنتایج برای سیال محدود شده مدل کشاورزی-خانی2 را برای c(r) ارائه دادیم. فاکتور ساختار محاسبه شده از این مدل برای سیال محدود شده بهترین مطابقت را با نتایج تجربی نشان داد.. این نتیجه با انتخاب شکل مناسبی از تابع c(r) به دست آمد به طوری که نسبت همبستگی مثبت به منفی را به بهترین شکل نشان دهد.
مرضیه خانی شادپور ملک پور
در این پروژه تحقیقاتی یک سری پلی آمیدها، پلی آمید-ایمیدها و پلی آمید-امید-اتر-بورتان های، قطعه ای فعال نوری جدید بر پایه آمینواسیدهای l- لوسین. l-ایزولوسین. l-متیونین.l- لیزولوسین و قطعات فتالیک انیدرید و 5- آمینو ایزوفنالیک اسید، دی اسید جدید فعال نوری، 5-(3-متیل-2-فتالیمیدیل پنتانوئیل آمینو) ایزوفتالیک اسید طی سه مرحله سنتز شد و ساختار آن نیز توسط روشهای طیف سنجی و آنالیز عنصری تایید شد. سپس پلی آمیدهایی بر پایه منومر mppaip به روش پلیمر شدن تراکمی مستقیم با دی آمینهای آروماتیک و با استفاده از معرف متراکم کننده ttp/py/cacl2/nmp سنتز شدند. ویسکوزیته درونی این پلیمرها در محدوده 0.21-0/45 dl/g میباشد و از پایداری حرارتی خوبی نیز برخوردار هستند. به نظر میرسد گروه آویزان ایمیدی در زنجیره پلیمری باعث پایداری حرارتی خوب این پلیمرها میشود. در ادامه با استفاده از ترکیب n- تری ملیتیل ایمیدو-l-ایزولوسین با روش ایزوسیانات اقام به تهیه یک سری پلی جدید شده که همگی دارای فعالیت نوری هستند. برای تهیه این سری از پلیمرها ابتدا شرایط از نظر کاتالیزور و نوع حلال برای واکنش با دی ایزوسیانات mdi بهینه شد و بهترین شرایط برای واکنش با سایر ایزوسیاناتها انتخاب گردید. این پلیمرها دارای ویسکوزیته درونی 0/13-0/48 dl/g بوده و راندمان و پایداری حرارتی متوسطی نیز دارند. در مرحله آخر این پروژه paieu های قطعه ای با استفاده از منومرهای، حاوی تری ملینیک انیدرید و آمینواسیدهای ذکر شده در بالا و دی ایزوسیانات mdi تهیه شدند. این پلیمرها دارای ویسکوزیته درونی در محدوده 0/25-0/76 dl/g بوده و پایداری حرارتی خوبی نیز دارند. این پلیمرها به صورت فیلمهای نازک و شفاف قابل تهیه میباشند. ساختار شیمیایی تمام پلیمرهای تهیه شده نیز با استفاده از طیف سنجی h-nmr, ft-ir و آنالیز عنصری شناسایی شده است.
مرضیه خانی شادپور ملک پور
در این پروژه تحقیقاتی، ابتدا دی نیترو مشتق شده از 2،1-فنیلن دی آمین و 5،3-دی نیتروبنزوئیل کلرید تهیه و سپس توسط کاتالیست pd/c به دی آمین مربوطه احیاء شد. در ادامه پلی(آمید-ایمید)های نانوساختار فعال نوری جدید از واکنش بین دی آمین حاوی گروه آویزان بنزایمیدازولی و دی اسیدهای کایرال مشتق شده از آمینو اسیدهای طبیعی شامل l-آلانین، s-والین، l-لوسین و l-ایزولوسین به روش پلیمرشدن تراکمی مستقیم تحت روش گرمادهی متداول و تابش ریزموج در محیط سبز مایع یونی tbab تهیه شدند. پلیمرهای حاصله بر اساس تصویرهای fe-sem دارای ابعاد نانو می باشند. به دلیل وجود آمینواسید در ساختار منومر و پلیمرهای تهیه شده، انتظار می رود این مواد زیست تخریب پذیر باشند. بنابراین، خواص بیولوژیکی و زیست تخریب پذیری پلیمرها ومنومرهای تهیه شده نیز مورد بررسی قرار گرفت.در بخش بعد، نانوکامپوزیت های فعال نوری نوین باکارایی بالای بر پایه استفاده از پلی(آمید-ایمید)های تهیه شده و نانوذره های zno سنتز شدند. برای بهبود بخشیدن به پراکندگی نانوذره ها در ماتریس پلیمری، سطح نانوذره های zno با عامل های اصلاح کننده ی سیلان دار اصلاح شده و با یکی از پلیمرهای تهیه شده که خواص بیولوژیکی آن مورد بررسی قرار گرفت، واکنش داده شد. نانوکامپوزیت های جدید با اضافه کردن درصدهای مختلف نانوذره ها به زمینه ی پلیمری با استفاده از امواج فراصوت به عنوان یک روش ساده و ارزان تهیه گردیدند. نانوکامپوزیت های تهیه شده با روش های ft-ir، xrd، fe-sem، tem، uv-vis و tga مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. نتایج fe-sem و tem حاکی از آن هستند که ذره ها به طور یکنواخت و در اندازه نانومتری در زمینه ی پلیمری پراکنده شده اند. بررسی پایداری حرارتی نانوکامپوزیت های تهیه شده به کمک روش tga، بهبود خواص حرارتی پلیمر را تایید کرد. در ادامه این پروژه تحقیقاتی، ابتدا یک سری پلی(آمید-استر-ایمید)های فعال نوری مشتق شده از دی ال n،n-(1،3،5،7-تترااکسو-7،5-دی هیدروپیرولو]3،4- [fایزوایندول-6،2-(1h،3h)دی ایل) بیس(4-هیدروکسی بنزآمید) از طریق پلیمرشدن تراکمی با استفاده از سیستم ویلزمایر و دی اسیدهای مختلف تهیه شدند. در این راستا، تأثیر عوامل مختلف مانند دما و زمان روی واکنش پلیمر شدن بررسی گردید و بهترین شرایط مورد استفاده قرار گرفت. پلیمرهای تهیه شده دارای بازده و گرانروی مناسبی بودند. علاوه بر این، این پلیمرها به دلیل داشتن گروه?های انعطاف پذیر در ساختار خود، حلالیت خوبی در حلال?های آلی دارند و به علت حضور حلقه?های آروماتیک، مقاومت حرارتی بالایی از خود نشان میدهند. پلیمرهای تهیه شده با روش های شناسایی مانند چرخش ویژه،ft-ir ،1h-nmr ، تجزیه ی عنصری، tga، xrd و fe-sem بررسی شدند. سپس، سطح نانوذره های tio2 توسط دی کربوکسیلیک اسید فعال نوری و زیست سازگارحاوی tma و آمینواسید لوسین اصلاح گردید. به دلیل حضور دی اسید زیست سازگار نانوذرات tio2 اصلاح شده می-توانند دوستدار محیط زیست باشند. برای بررسی اثر اصلاح سطح روی پخش نانوذرات tio2 در ماتریس پلیمری، نانوکامپوزیت های پلی(آمید-استر-ایمید)های فعال نوری/تیتانیم دی اکسید با استفاده از امواج فرا صوت تهیه گردید. نانوکامپوزیت های تهیه شده با استفاده از روش های مختلفی مانند ft-ir، xrd، fe-sem، tem، uv-vis و tgaبررسی شدند. در قسمت آخر این پروژه، از رس اصلاح شده با آمینو اسید l-لوسین توسط واکنش تبادل کاتیون و نانوذره های tio2 اصلاح شده توسط دی کربوکسیلیک اسید، برای تهیه نانوکامپوزیت هایی با زمینه پلی وینیل پیرولیدون استفاده شد. با توجه به اهمیت پلی وینیل-پیرولیدون در صنعت و کاربردهای مختلف آن در صنایع دارویی، به عنوان ماتریس پلیمری استفاده شد.