این پژوهش به منظور بررسی تغییرات ترکیب شیمیایی و بهبود قابلیت هضم سیلوی سرشاخه های خرما با افزودن اوره، ملاس و آنزیم های تجزیه کننده فیبر اجرا گردید. جهت بررسی تغییرات ترکیبات شیمیایی، ابتدا 50 کیلوگرم سرشاخه های برگ خرما جمع آوری و سپس جهت سیلو نمودن به قطعات 3- 1 سانتی متری خرد گردیدند آنگاه با 4 درصد اوره، 3 گرم مخلوط آنزیمی و 10 درصد ملاس در سطل های پلاستیکی سیلو گردید. ابتدا ph سپس ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، خاکستر، کربوهیدرات های محلول، چربی، دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز اندازه گیری شدند. برای اندازه گیری درصد تجزیه پذیری و قابلیت هضم ماده خشک تیمارهای مورد مطالعه به ترتیب از روش فیستوله گذاری با استفاده از کیسه های نایلونی و آزمون تولید گاز بر روی سه رأس گوسفند نر اخته شده ن‍‍‍‍ژاد بلوچی استفاده گردید. نتایج نشان داد که تیمار 2 بیشترین میزان cp و تیمار 1 کمترین cp را داشتند و این تفاوت معنی درا (05/0< p) بوده است. تیمار 5 کمترین adf و ndf و تیمار 1 بیشترین adf و ndf را دارا بودند(05/0 p <). همچنین، تیمارهای مورد مطالعه از لحاظ تجزیه پذیری در زمان های مختلف انکوباسیون تفاوت معنی داری (05/0 p <) را نشان دادند. بطوری که تیمار 8و 5 بیشترین و تیمار 1 کمترین درصد تجزیه پذیری را نشان دادند. نتایج حاصل از حجم گاز تولید شده (میلی گرم در میلی لیتر) توسط تیمارهای مورد مطالعه در ساعات مختلف انکوباسیون نشان داد که تیمار 8 و تیمار 1 به ترتیب بیشترین و کمترین حجم گاز تولید شده و قابلیت هضم را در تمام ساعات مختلف انکو باسیون داشته اند. در مجموع، با توجه به اطلاعات و نتایج به دست آمده از ترکیبات شیمیایی، تجزیه پذیری و قابلیت هضم تیمارهای مورد مطالعه می توان نتیجه گرفت که تیمار 8 و 5 برتری خود را نسبت به سایر تیمارها نشان داد.

فعالیت های طبیعت گردی به عنوان یکی از مهم ترین بخش های گردشگری دارای تنوع بسیاری است. اما ویژگی مشترک طبیعت گردی، فعالیت طبیعت گرد در زمان ها (فصل ها و ساعت های مختلف شبانه روز) و مکآن های مختلف طبیعی و تحرک بدنی وی با شدت های مختلف، بدون کنترل بر شرایط اقلیمی و جوی است. به همین دلیل شرایط آسایش زیست اقلیمی در فعالیت های طبیعت گردی بر خلاف سایر فعالیت های گردشگری به شدت به عوامل طبیعی به ویژه آب وهوایی، ویژگی های فیزیولوژیکی و فردی وابسته است. بنابراین در این پژوهش، از داده های اقلیمی ساعتی 30 ساله (شامل؛ دما، رطوبت نسبی، سرعت باد، میزان ابرناکی و فشار بخار در ساعت های 6 صبح، 9 صبح، 12 ظهر، 15 عصر، 18 عصر و 21 شب)، از سال1974تا 2004 میلادی ایستگاه بندرعباس، اخذ شده از سازمان هواشناسی کل کشور، که پس از مقایسه با داده های اقلیمی ایستگاه قشم و گرفتن نتایج مشابه، استفاده شده است. سپس با مرور منابع، فعالیت های طبیعت گردی بر اساس دو عامل نرخ گرمای متابولیک و ارزش نارسانایی لباس به پنج گروه خیلی سبک، سبک، متوسط، نیمه سنگین و سنگین طبقه بندی شدند، سپس با استفاده از شاخص اقلیم آسایش set* در مدل نرم افزاری rayman به سوال «مناسب ترین زمان های فعالیت های طبیعت گردی بر اساس نرخ گرمای متابولیک و ارزش نارسانایی لباس در جزیره ی قشم کدام اند؟» پرداخته شد. و به طور کلی نتیجه به دست آمده این است¬ که؛ تمام ماه های سال این جزیره برای فعالیت های طبیعت گردی مناسب است. اما در ماه های گرم سال مناسب ترین ساعت ها، حدود 6 صبح، و از 18 عصر تا حدود 21 شب است و در ماه های سرد سال شرایط آسایش زیست اقلیمی مطلوب از حدود ساعت های 9 صبح تا 15 عصر است. گروه های طبیعت گردی خیلی سبک، سبک و متوسط با پوشش لباس 6/0 و 1 کلو ، با میانگین حدود 284 روز از سال مناسب ترین فعالیت های طبیعت گردی در جزیره ی قشم هستند.