برخی گیاهان در طب سنتی به عنوان تسکین دهنده درد استفاده می شوند. هدف از این پژوهش بررسی اثر ضد دردی و ضد التهابی گیاه گل میمون سازوئی است که به طور سنتی در بین مردم زاگرس نشین به عنوان ضد درد استفاده می شده است.در این تحقیق از 224 سر موش نر بالغ نژاد nmri با وزن 30 تا 25 گرم استفاده شد. در تست التهاب حیوانات به 7 گروه، شاهد، کنترل مثبت (دریافت کننده دگزامتازون با دوز mg/kg15) و پنج گروه دریافت کننده دوزهای 200، 400، 500 ،600و 800 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره الکلی ریشه و ساقه گیاه تقسیم شدند. برای ایجاد التهاب از گزیلن استفاده شد. جهت بررسی اثر ضد دردی عصاره، تست فرمالین مورد استفاده قرار گرفت. در این تست حیوانات به 7 گروه، شاهد، کنترل مثبت (دریافت کننده مورفین با دوز mg/kg10) و پنج گروه دریافت کننده عصاره الکلی ریشه و ساقه تقسیم شد. تزریقات به روش داخل صفاتی انجام شد. عصاره الکلی ریشه و ساقه گیاه باعث کاهش معنی دار التهاب در دوزهای 600 و 800 mg/kg (p < 0/001)نسبت به دگزا متازون شد و عصاره ریشه باعث کاهش درد در هر دو فاز اول و دوم گردید دوزهای 400، 500 و 800mg/kg(p < 0/001) بیشترین اثر ضد دردی را نسبت به مورفین داشتند و همچنین عصاره ساقه باعث کاهش درد در هر دو فازاول و دوم شد. دوزهای 500, 600و800 mg/kg بیشترین اثر ضد دردی را نسبت به مورفین داشتند. عصاره ریشه و ساقه گیاه گل میمون سازوئی دارای اثرات ضد التهابی و ضد دردی بود که به نظر می رسد مربوط به فلاونوئیدها و گلیکوزیدها می باشد .