گلپر (heracleum) گیاهی چند ساله، متعلق به تیره چتریان (apiaceae) و بومی مناطق شمالی ایران می باشد. در ایران هشت گونه گلپر یافت می شود که سه گونه آن بومی کشور ما می باشد. گیاه گلپر دارای ارزش اقتصادی و دارویی می باشد. یکی از مشکلات عمده این گیاه دارویی عدم جوانه زنی مطلوب بذرهای آن در شرایط آزمایشگاهی و برداشت بی رویه آن در رویشگاه های طبیعی است. در بخش اول این پژوهش، هدف بررسی اثر عوامل شیمیایی و فیزیکی مختلف بر شکست خفتگی بذر و دستیابی به حداکثر درصد جوانه زنی بذرها می باشد. لذا به منظور کوتاه کردن دوره خفتگی و افزایش میزان جوانه زنی بذر های h. persicum توسط روش های آزمایشگاهی تاثیر تیمارهایی نظیر ga3 و سرمادهی و پیش تیمار با دماهای یخ زدگی، خیساندن در آب، ذخیره سازی خشک در سرما، قرار دادن در آب جاری و سپس سرمادهی و همچنین خراش مکانیکی در سه بستر کاغذ صافی، ماسه و محیط کشت پایه ms طی 22 هفته بررسی شد. تمام بذرهای تیمار و پیش تیمار شده در دمای °c 4 نگهداری شدند. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین میزان جوانه زنی بذرها در دمای °c 4 مشاهده شد. به طوری که پس از 10 هفته از مشاهده اولین دانه رست بیشترین در صد جوانه زنی (74%) و سرعت (04/4 بذر جوانه زده در هفته) به ترتیب برای بذرهای جمع آوری شده در سال های 1388 و 1386 در بستر ماسه حاصل شد. همچنین بیشترین در صد جوانه زنی در بستر کاغذ صافی و در دمای °c 4 در جمعیت لار به میزان 57% و سرعت 45/3 بذر در هفته مشاهده شده است. کمترین درصد جوانه زنی به میزان 1% برای بذرهای تیمار شده دردمای °c 4 و نگهداری شده بر روی کاغذ صافی مشاهده شد. در مجموع نتایج نشان دادند که سرما، نوع بستر جوانه زنی و همچنین شرایط آب و هوایی فصل رویش مهمترین عوامل موثر در شکست خفتگی مورفوفیزیولوژیکی بذرهای گلپر می باشند. بخش دوم پژوهش حاضر با جمع آوری سیزده جمعیت از 5 گونه گلپر ایران و با هدف تعیین روابط تبار زایشی میان آنها انجام گرفته است. در مرحله اول تنوع ژنتیکی میان گونه ها و جمعیت-های گوناگون گلپر با استخراج عصاره پروتئینی بذر و فعالیت آنزیم های sod، ppo، mdh، ace و prx بر روی ژلهای پلی آکریل آمید و پروتئین های واسرشته در ژلهای sds-page تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از بررسی صفات الکتروفورزی با روش آنالیز خوشه ای upgma نشان می دهد که در میان 5 گونه گلپر مورد مطالعه گونه های h. anisactis، h. rawianum و h. pastinacifolium که در یک بخشه (wendia) طبقه بندی شده اند در یک گروه قرار گرفته اند. همچنین تفاوت درون گونه ای در جمعیت های h. percicum مبتنی بر وجود چندین خزانه ژنی جداگانه است و کاهش فاصله ژنتیکی جمعیت های h. rechigeri به دلیل ناحیه جغرافیایی مشترک رشد آنها می باشد. نتایج حاصل از آنالیز خوشه ای حاصل از کل داده های پروتئینی نیز جدایی جمعیت های دو گونه h. persicum و h. rechingeri را از یکدیگر نشان داده است.

سرده انار از تیره punicaceae یک گیاه ارزشمند دارویی- خوراکی است . این تیره یک سرده به نام punica و دو گونه به نام های punica granatum l. (انارهای خوراکی، وحشی و زینتی ) و punica protopunica (انار غیر خوراکی ) دارد. رویشگاه اصلی punical granatum ایران و کشورهای آسیای میانه می باشد. این سروده دارای ارقام متعددی می باشد. با توجه به این که پروتیین های ذخیریه ای داه یک یکی از صفات ارزش در مقایسه ارقام است در این پژوهش پروتیین های ذخیریه ای دانه ها رقم های ملس ترش ساوه، سیاه یزد و و حشی با بافر استخراج تریس –گلیسین استخراج و به روش برادفورد سنجش غلظت گردید و سپس الکتروفورز پروتین ها به روش مقایسه ای لاملی بر روی ژل sds-page صورت گرفت. در نتیجه مشخص شد که ارقام ملس ترش ساوه و وحشی قرابت بیشتری را به یکدیگر نشان دادند و این رقم ها قرابت کمتری را با رقم سیاه یزد دارند. همچنین به علت اهمیت گسترده تان ها و به علت خواص دارویی بخش های مختلف انار از جمله پوست میوه آن که عمدتا به خاطر وجود تانن می باشد در این پژوهش پس از استخراج تان ها به دو روش مستقیم و غیر مستقیم و با روش کروماتوگرافی سوتی و با استفاده از فازهای ساکن sephadex lh-20 و mcl-gel و کروماتوگرافی لایه نازک tlc سعی در جداسازی و خالص سازی این ترکیبات شد و مشخص گردید که رقم وحشی بیشترین میزان تانن و رقم سیاه یزد کمترین میزان تانن را دارا هستند. در ادامه جسم جامد تقریبا سفید رنگی از عصاره پوست میوه رقم ملس ترش ساوه جداسازی و تخلیص گردید که طیف های ir و 1h13c nmr بدست آمده برای آن با مقادیر گزارش شده برای ترکیب punicalagin کاملا هم خوانی داشت.

به منظور بررسی رابطه ی کیفیت ماکارونی با زیر واحدهای گلوتنین گلیادین و برخی از پارامترهای ریخت شناسی کیفی 10 لاین گندم امیدبخش دوروم از مرکز تحقیقات کشاورزی استان اصفهان تهیه و در مزرعه تحقیقاتی موسسه ی اصلاح و تهیه ی نهال و بذر کرج طبق بلوک های کامل تصادفی کاشته شد. برای شناسایی زیر واحدهای گلوتنین و گلیادین از روش sds-page و acid-page استفاده شد. همچنین ژن lmw در جایگاه glu-b3 به کمک pcr تکثیر شد. صفات ریخت شناسی (رویشی و زایشی) نیز در نمونه ها اندازه گیری شد. برای تعیین کیفیت ماکارونی لاین های تعدادی از پارامترهای دخیل در کیفیت مانند وزن هزاردانه محتوای پروتین حجم رسوب زلنی درصد sds شاخص سختی درصد رطوبت و .. نیز در آزمایشگاه شیمی غلات تعیین شد. نتایج با استفاده از آزمون های آماری مانند آنالیز واریانس مقایسه ی میانگین ها تجزیه به عامل هاو همبستگی بین صفات مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حضور lmw-2 و باند گلیادین 45 را در مطالعات الکتروفورزی و قطعه ی 15/1 کیلو بازی را در الگوی pcr نمونه هاتایید کرد که نشان دهنده ی کیفیت مطلوب برای پخت ماکارونی در این لاین هاست. آنالیزهای آماری تجزیه کلاستر دوری ونزدیکی لاین ها را نسبت به صفات مورد بررسی نشانداد و لاین 6 را در گروهی مجزا نسبت به بقیه ی لاین ها طبقه بندی کرد به طوری که داده های حاصل از بررسی های ریختی و کیفی نیز جدایی لاین 6 و بهینه بودن صفات این لاین را برای برنامه های به نژادی تایید کرده است .

چکیده گندم های تتراپلوئیدزراعی با ژنوم aabb بخشی از ژرم پلاسم گندم بومی کشور را تشکیل می دهند. گونه های , triticum isphahanicum heslot triticum turanicum jakubz.، triticum dicoccum (schrank) schübler از جمله گندم های تتراپلوئید زراعی کشور هستند که در سالیان گذشته به عنوان ارقام بومی کشت می شدند وهم اکنون زراعت آنها محدود شده است. در حالیکه این ارقام می توانند به عنوان منابع ژنی مفید برای بهبود ژنتیکی ارقام گندم ماکارونی که امروزه کشت می شوند، در نظر گرفته شوند. بنابراین مطالعه توانمندیهای آنها ضروری است و بررسی پروتئین های دخیره ای دانه در این گونه ها کمک موثری به شناخت وضعیت کیفیت ماکارونی در آنها خواهد بود .به منظور بررسی رابطه کیفیت ماکارونی با زیرواحدهای گلوتنین و گلیادین دانه، 11 نمونه از سه گونه تتراپلوئید زراعی انتخاب شد. پروتئین های گلیادین و گلوتنین دانه به کمک بافر مناسب استخراج و با دستگاه طیف سنج سنجش گردید. الکتروفورز پروتئین های گلیادین و گلوتنین به ترتیب به روش sds-page و acid-page صورت گرفت و در نهایت باندهای حاصل به منظور ارزیابی پلی مورفیسم و شناسایی آلل ها به کمک بذرهای استاندارد mexicali ، longdon و lira مورد مطالعه قرار گرفتند و جهت نشان دادن پلی مورفیسم dna ای مربوط به زیرواحدهای گلوتنینlmw ابتدا dna از دانه استخراج و سپس pcr ژن مربوط به زیرواحد lmw در جایگاه glu-b3، انجام گرفت. در نیمرخ الکتروفورزی پروتئین ها حضور lmw-2 و باند 45-? و 35-? گلیادین مشخص گردید و در بررسی پلی مورفیسم dna، قطعه 15/1 کیلوبازی در گونه های triticum dicoccum وtriticum isphahanicum تایید شد که نشان دهنده کیفیت مطلوب برای پخت ماکارونی در این گونه ها بود. در گونه ی t. turanicum حضور lmw-1 ، باند 42-? ، 38-35-33-? گلیادین در نیمرخ الکتروفورزی و حضور قطعه ی 12/1 کیلوبازی در الگوی pcr مشاهده شد که بیانگر کیفیت نامطلوب برای پخت ماکارونی در این گونه ها می باشد. این گونه ها همچنین از لحاظ سیتوژنتیکی نیز مورد مطالعه قرار گرفت که شمارش کروموزومی تتراپلوئید بودن (28 =n = 4x 2) این گونه ها را مورد تایید قرار داد.

امروزه به خوبی می دانیم که رادیکال های آزاد در تغییرهای مولکولی و جهش ژنی در بعضی از موجودات زنده نقش دارند. با توجه به دخالت فشارهای اکسیداتیو در ایجاد برخی از بیماری ها علاقه دانشمندان به سوی ترکیب های فعالی که بتواند میزان این فشارها را به حداقل برساند جلب شده است. آنتی اکسیدان هایی که بتوانند جلوی روند اکسیداسیون را گرفته و یا آنرا به تأخیر بیاندازند به نظر می آید که در پیشگیری از تعدادی از بیماری ها می توانند حائز اهمیت باشند. گیاهان منبع غنی از ترکیب های فنلی (فلاوونوئید، آنتوسیانین و تانن) هستند که مهمترین آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می آیند. همچنین در سال های اخیر به دلیل بروز برخی مشکلات و تهدیدهای ناشی از مصرف سموم شیمیایی در سامانه های کشاورزی، گرایش زیادی به استفاده از پتانسیل بالقوه مواد بیولوژیکی در کنترل آفات، بیماری ها و علف های هرز ایجاد شده است. در این میان استفاده از ترکیب های طبیعی گیاهان برای رسیدن به اهداف بیان شده مورد توجه پژوهشگران زیادی قرارگرفته است. در این پژوهش ترکیب های موثر اندام های گوناگون گیاه حرا و چندل تفکیک و اثرات آنتی اکسیدانی آنها با دو روش dpph و قدرت احیاکنندگی آهن مورد سنجش قرار گرفت همچنین ترکیب های آنتی اکسیدانی فنلی، فلاوونوئیدی و خاصیت ضد قارچی آنها نیز مورد بررسی قرار گرفت که در اندام های گیاه حرا در روش dpph بیشترین اثر آنتی اکسیدانی را دومین بخش میوه با مقدار µg/ml 0.87±49.26 و کمترین میزان مربوط به دومین بخش برگ با مقدار µg/ml 1.06±624.48 بود. در روش قدرت احیاکنندگی آهن، پاسخ هایی یکسان بدست آمد. در بخش های اندام های گیاه چندل، بیشترین اثر آنتی اکسیدانی در روش dpph، مربوط به تک بخش ریشه با میزان µg/ml 0.25±83.55 بود و کمترین اثر مربوط به تک بخش میوه چندل با میزان µg/ml 0.25±91.54 بود. در روش قدرت احیاکنندگی آهن نیز بیشترین اثر آنتی اکسیدانی مربوط به تک بخش ریشه بود اما در این روش دومین بخش برگ دارای کمترین تأثیر می باشد. دستاوردهای بدست آمده از ترکیب های فلاوونوئیدی نشان داد که در حرا بیشترین مقدار مربوط به بخش دوم ریشه با میزان mgr/gr 1.27±362.63 می باشد و در چندل بیشترین میزان ترکیب های فلاوونوئیدی مربوط به تک بخش پوست ساقه چندل با مقدار mgr/gr 0.28±392.45 می باشد. در بررسی مقدار ترکیب های فنلی در حرا، بیشترین مقدار مربوط به تک بخش پاچوش حرا با مقدار mgr/gr 1.18±535.46 وزن خشک و در چندل بیشترین میزان مربوط به تک بخش ریشه mgr/gr 0.19±588.17 بود. همچنین در بررسی اثر ضد قارچی عصاره اندام ها، در حرا بیشترین اثر مربوط به عصاره پاجوش و در چندل بیشترین تأثیر مربوط به عصاره میوه بود. در بررسی اثر ضد قارچی بخش ها، چه در حرا و چه در بخش های چندل، بیشترین تأثیر ضدقارچی مربوط به بخش دوم برگ آنها بود.

agrobacterium rhizogenesیک نوع باکتری گرم منفی خاکزی مسئول القاء ریشه موئینه در محل اثر است. این باکتری می تواند t-dna را که در واقع به اندازه چندصد kb از پلاسمید ri (القاکننده ریشه) برداشته شده است، از باکتری به سلول گیاهی منتقل کند. این باکتری عامل سببی در ایجاد ریشه موئینه در گیاه است. امروزه کشت ریشه موئینه از گیاهان توجه زیادی را به دلیل پایداری بیوشیمیایی و ژنتیکی آنها، رشد سریع و توانائی در تولید متابولیت های ثانویه در سطوحی قابل مقایسه با گیاهان اصلی ،به خود اختصاص داده است. سیستم ریشه شرایط کشت بدون هورمون بسیار پایدار بوده و تولید بالایی دارد. هیوسیامین و اسکوپولامین، تروپان الکالوئیدهای مهم از نظر دارویی هستند. به دلیل داشتن خاصیت خنثی کنندگی استیل کولین و نیروی فعال سیستم عصبی مرکزی استفاده ی درمانی آنها به طور وسیعی کارآمد است. این ترکیبات به طور گسترده ای در خانواده ی solanaceae سنتز می شوند. در این تحقیق از باکتریa. rhizogenes، سویه های a4,a13, a7, msu440,15834و pbi 121+gus استفاده گردید. جداکشت های برگ و دمبرگ از گیاهان 4 هفته رشد یافته، درسه نوع محیط پیش کشت( ms, ms + 2mg/ml bap , ms + 2mg/ml kin) برای مدت 1، 2 و3 روزآماده شدند برای انتقال به محیط هم کشت. زمان تلقیح باکتریایی 5 و 10 دقیقه مورد آزمایش قرار گرفت.مدت قرار گرفتن در محیط هم کشت، ? روزه و? روزه بررسی شد تا بهترین مدت زمان ماندن در این محیط تعیین گردد. القاء ریشه های موئینه از نظر محیط هم کشت نیز مورد بررسی قرار گرفت. در یک سری از ازمایشات از مقدار ??گرم ساکارز به جای ??گرم ساکارز استفاده گردید. بعد از دوره هم کشتی ، به دلیل رشد سریع باکتری در اطراف جداکشت ها، عمل انتقال آنها به محیط جامد انتخابی(ms+cephotaxim) صورت گرفت . این عمل هرهفته ? بار تا حذف کامل باکتری ها تکرار گردید. نتایج نشان داد که سویه a4 با 79% ، در محیط پیش کشت یک روزه حاوی ms+bap و زمان تلقیح 10 دقیقه و در محیط هم کشت حاوی 60 گرم ساکارز برای 2 روز بالاترین میزان ترانسفورماسیون را داشت. برای تائید تراریختی توسط ژن rolb از آزمون pcr استفاده شد. به منظور بررسی تعداد نسخه های وارد شده این ژن در ژنوم گیاه، سادرن بلات انجام شد، که وجود نسخه های تک این ژن در ژنوم گیاه به اثبات رسید. آزمون gus با روش .jefferson et al برای ریشه ها و گیاه تراریخت انجام گرفت. در نتایح حاصل از hplc مشاهده شد که میزان هیوسیامین و اسکوپولامین در عصاره ی ریشه موئینه تراریخت بیشتر بوده ، پیک بلندتر و سطح زیر منحنی قابل توجهی نسبت به میزان این دو آلکالوئید در برگ و ریشه غیر تراریخت داشت. ریشه های موئینه در محیط ms که شامل kin با غلظتmg/l 1و2،naa با غلظت mg/l 2/0 و 5/0 قرار گرفته بودند، بعد از حدود یک هفته نشانه های باززا شدن را ظاهر کردند.

چکیده گونه افراپلت (.acer velutinum boiss) حدود 5% از حجم جنگل های تجاری شمال کشور را تشکیل می دهد که با توجه به کیفیت، ابعاد و حجم چوب تولیدی، از لحاظ اقتصادی گونه ای ارزشمند محسوب می گردد. این گونه به دلیل رشد سریع، بذردهی فراوان و سهولت زادآوری در جنگل کاری های شمال کشور بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. پراکسیداز یک آنزیم از گروه اکسیدوردوکتازها است که در عکس العمل های گیاهان در برابر تغییرات زیست محیطی نقش مهمی دارد. تغییرات طبیعی فنولوژی و فیزیولوژی و نیز تنش های زیست محیطی موجب افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن می گردد. این افزایش به نوبه خود تغییراتی در آیزوزایم های پراکسیداز القا می کند که در جهت سازش گیاه با شرایط نامطلوب است. این مسئله برای گونه های درختی مناطق معتدله که در طول زندگی با تغییرات زیادی در شرایط محیطی خود مواجه هستند، اهمیت بیش تری دارد (شیروانی و همکاران، 1386؛ anderson , 1995). تحقیق حاضر به منظور بررسی تغییرات کمی و کیفی آیزوزایمی پراکسیداز در پایه های افراپلت واقع در ارتفاعات مختلف مازندران انجام گردید. با بررسی این تغییرات، وجود تنوع ژنتیکی در پایه های افراپلت نیز اثبات می گردد. تعداد چهار پایه درخت افراپلت انتخاب گردیده و از قسمت های مختلف آن ها به منظور تعیین اندام مناسب و بهترین شرایط نگهداری آنها نمونه برداری شد. پس از تعیین اندام مناسب (پوست تنه) و شرایط بهینه نگهداری (4 درجه سانتیگراد)، به منظور بررسی کمی و کیفی آنزیم پراکسیداز در پوست تنه پایه های افراپلت در اوایل ماه اردیبهشت، تعداد 30 پایه درخت افراپلت درسه دامنه ارتفاعی کمتر از 700 متر (رویشگاه پایین بند)، 100-800 متر (رویشگاه میان بند)، بیش تر از 1500 متر (رویشگاه بالابند) انتخاب نموده و از پوست تنه آن ها نمونه برداری شد. پس از تهیه نمونه های موردنظر و عصاره گیری از آن ها، مطالعات کمی توسط دستگاه اسپکتروفتومترuv و مطالعات کیفی با استفاده از روش الکتروفورز ژل پلی-اکریل آمید page)) انجام شد. نتایج این مطالعات نشان داد که از نظر فعالیت کمی آنزیم پراکسیداز در پوست تنه پایه های افراپلت در رویشگاه های بالابند، میان بند و پایین بند اختلاف معنی دار از نظر آماری در سطح احتمال 95% وجود دارد. بر این اساس، سه رویشگاه مورد بررسی از لحاظ فعالیت کمی آنزیم پراکسیداز تا حد زیادی قابل تفکیک از یکدیگر بودند. بررسی فعالیت کیفی آنزیم پراکسیداز نشان داد که این آنزیم برای مطالعه تنوع ژنتیکی در درون و بین رویشگاه های افراپلت کارا می باشد. بعلاوه نتایج این تحقیق حاکی از آن بود که فراوانی ظهور باندهای کاتدی در رویشگاه های بالابند و میان بند نسبتاً بیش تر بوده که علت این امر را می توان به احتمال وقوع سرمای دیررس بهاره در ارتفاعات بالاتر از 800 متر نسبت داد. در نهایت پیشنهاد شد تا جهت تولید نهال از پایه های افراپلت واقع در رویشگاه های بالابند و میان بند استفاده گردد تا در صورت کاشت این نهالها برای جنگل کاری در مناطقی که بیم بروز سرمای دیررس وجود دارد این نهالها قادر به رشد و نمو باشند. واژه های کلیدی: افراپلت، آنزیم پراکسیداز، الکتروفورز، تنوع ژنتیکی

نقش فزاینده رادیکال های آزاد و اکسید کننده های وابسته در فرایند پیری و بیماری زایی آشکار شده است ، نظر به افزایش روز افزون مقدار رادیکال های آزاد در سیستم حیاتی، استفاده از آنتی اکسیدان ها جهت جلوگیری از اثرات مخرب آنها اهمیت می یابد. بررسی تحقیقات انجام شده در زمینه قدرت آنتی اکسیدانی میوه ها و سبزیجات، انار را در گروه میوه های مهم واجد اثرات آنتی اکسیدانی قوی قرار داده است، لذا در این پژوهش اثرات آنتی اکسیدانی وزن خشک شش رقم از گل های انار ایران شامل ارقام : قجاق، ربا، ملس، شیشه گپ، دانه سیاه و گلنار با دو روش frap و hplc-dpph مورد سنجش قرار گرفت. همچنین ترکیبات آنتی اکسیدانی فنلی، فلاونوئیدی و تاننی وزن خشک آنها نیز مورد بررسی قرار گرفت که در روش frap بیشترین اثر آنتی اکسیدانی را رقم قجاق با مقدار 16/27 umol/gr و کمترین مقدار را رقم گلنار با میزان 4/43 umol/gr دارا می باشد، در روش hplc-dpph رقم ملس دارای بیشترین اثر آنتی اکسیدانی با مقدار 16/0 میکروگرم ویتامین e، و کمترین مقدار را رقم دانه سیاه با 09/0 میگروگرم ویتامین e نشان داد . نتایج حاصل از بررسی ترکیبات فلانوئیدی نشان داد که بیشترین مقدار، مربوط به رقم رقم قجاق با مقدار 59/2 mg/g و کمترین مقدار مربوط به رقم گلنار با مقدار 1/14 mg/g است ، در بررسی مقدار ترکیبات فلنی نیز بیشترین مقدار مربوط به رقم رباب با مقدار 2/45 mg/ml و کمترین مقدار را رقم گلنار به مقدار 1/51 mg/ml نشان داد. همچنین در بررسی ترکیبات تاننی کل، بیشترین مقدار مربوط به رقم رباب با مقدار 2/06 % و کمترین مقدار رقم گلنار به مقدار 1/06%را نشان داد . همچنین در این پژوهش بررسی اسیدهای چرب هسته میوه های انار این ارقام نشان داد که تمام ارقام مقدار فراوانی از اسیدهای چرب گروه امگا 3 (اسید چرب : eicosapentaenoic acid 5,8,11,14,17) دارند. که رقم رباب با مقدار 74/55 (fatty acid/total fatty acid)% دارای بیشترین مقدار اسیدهای چرب امگا 3 و رقم قجاق با 62/62 (fatty acid/total fatty)% کمترین مقدار را تشکیل دادند.

آویشن باغی با نام علمی l. thymus vulgaris از تیره لامیاسه دارای ارزش های دارویی فراوان است. تیمول و کارواکرول دو ماده موثره موجود در اسانس این گیاه می باشند. اثر شدت نور طبیعی خورشید و دمای محیط بر روی میزان اسانس و تیمول و کارواکرول آویشن باغی در دو مرحله گلدهی کامل و پس از گلدهی در ساعات مختلف برداشت، مورد بررسی قرار گرفت. اسانس آویشن به روش تقطیر آبی استخراج شد سپس به کمک gc/ms و با کمک استاندارد درصد ترکیبات تیمول و کارواکرول در اسانس مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که شدت نور و دما بر مقدار کل اسانس و مقدار تیمول و کارواکرول اثری نداشت اما مراحل برداشت بر آنها موثر بود بطوریکه مقدار اسانس و کارواکرول در مرحله پس از گلدهی نسبت به مرحله گلدهی بیشتر بود در صورتیکه تیمول در مرحله گلدهی مقدار بیشتری نشان داد. از نظر بررسی تعداد ترکیبات موجود در اسانس، در مرحله گلدهی تعداد ترکیبات بیشتر و حدود 70 نوع در صورتیکه در مرحله پس از گلدهی تنها 48 نوع ترکیب شناسایی شد. بر اساس بررسی ها و نتایج حاصل در این پژوهش ترکیب غالب در اسانس آویشن باغی در هر دو مرحله از برداشت ماده تیمول گزارش می شود.

استفاده بی رویه از کودهای شیمیایی سبب آلودگی محیط زیست ونیز تاثیرات سوء بر سلامتی انسان شده است به نحوی که کشاورزان در کشورهای توسعه یافته به سمت کودهایی با منشا زیستی روی آورده اند. یکی از منابع زیستی جلبک های دریایی می باشند. از این رو تأثیر عصاره های جلبکی gracilaria corticata ,ulva fasciata و nizamuddinia zunardini بر شاخص های رشد گندم مورد بررسی قرار گرفته است. مرحله اول این تحقیق در آبان سال 1392 در دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد و مرحله دوم آن از آذر سال 1392 تا اواخر فروردین سال 1393 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان به طول انجامید. فاکتورهای آزمایشی شامل 3 گونه جلبک در 4 غلظت 5/2، 5، 5/7و 10 درصد می باشند. عصاره های جلبکی با دارا بودن عناصر مورد نیاز گیاه و نیز هورمون های رشد می توانند بدون صدمه زدن به طبیعت و برهم زدن تعادل محیط زیست افزایش محصول را در پی داشته باشند.

بذرالبنج یا بنگدانه با نام علمیhyoscyamus. l از تیره سیب زمینی (solanaceae) گیاهی دارویی و با ارزش است که در نقاط مختلف ایران گسترش دارد و بذرالبنج کردی یکی از گونه های بومی ایران، که پراکنش آن در غرب کشور است. ترکیب دارویی این سرده آلکالوئیدهای تروپانی هیوسیامین و اسکوپولامین است. ارزش دارویی اسکوپولامین بیشتر از هیوسیامین است. در پژوهش حاضر بذرالبنج کردی از چند دیدگاه مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا اثر افزایش غلظت برخی عناصر فلزی (آهن، مس و منگنز) بر برخی از پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده نشان داد که محتوای آلکالوئید کل و آلکالوئیدهای تروپان هیوسیامین ¬¬و اسکوپولامین درکالوس های تحت تیمار افزایش فلزات سنگین (آهن، مس و منگنز) افزایش مقدار نشان داد. همچنین در غلظت دو برابر عناصر نسبت به سه برابر، افزایش آلکالوئید بیشتری نشان دادند. رشد کالوس تحت تاثیر تیمار عناصر سنگین محدود شده و نیز محتوای پروتئینی درکالوس ها نسبت به شاهد کاهش پیدا کرد. درسنجش فعالیت آنزیم¬ها، آنزیم¬های پراکسیداز، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در تیمارهای مختلف فلزات سنگین افزایش معنی داری نشان دادند. همچنین مقدار پراکسید هیدروژن، در همه تیمارها در غلظت دو برابر افزایش و در غلظت سه برابرکاهش یافت. در ادامه پژوهش کالوسزایی قطعات جدا کشت همچون برگ، ریشه و ساقه گیاه بذرالبنج کردی در محیط کشت ms با تیمارهای هورمونی متفاوت ارزیابی گردید بهترین نتیجه کالوسزایی کشت برگ در محیط کشت ms واجد (bap = 0.2 mgl-1, 2,4d = 0.2 mgl-1) و ms واجد (2,4d = 0.1 mgl-1, bap = 0.1 mgl-1) و بیشترین کالوسزایی در نتیجه کشت ساقه در محیط کشت ms واجد (2,4d = 0.2mgl-1, bap = 0.2mgl-1) و (2,4d = 0.1 mgl-1, bap = 0.1 mgl-1) حاصل شده است. بیشترین کالوسزایی در نتیجه کشت ریشه در محیط کشت ms واجد iaa (1 (0.2 mgl- و bap 1.5 mgl-1)) و ms واجد(bap = 0.2 mgl-1, 2,4d = 0.2 mgl-1) و ms واجد (2,4d = 0.1mgl-1, bap = 0.1mgl-1) بدست آمده است. سپس رویانزایی قطعات جداکشت فوق در محیط¬کشت ms با استفاده از تیمارهای هورمونی متفاوت مطالعه گردید. نتایج نشان داد بیشترین رویانزایی جداکشت برگی در محیط کشت ms واجد bap (1-1.5 mg/lit) و iaa (mgl-1 0.2) حاصل شده است. بیشترین رویانزایی از جداکشت ساقه¬ای در محیط کشت ms واجدkin mgl-1) 1.5) و ms واجد bap mgl-1) 1.5) بدست آمده، از جداکشت ریشه¬ای در محیط کشت ms واجدbap mgl-1) 1.5) بیشترین رویانزایی حاصل گردیده است. از جداکشت ریشه¬ای در محیط¬کشت ms واجد iaa(mgl-1 0.2) بیشترین ریشه های باز زا شده حاصل گردیده است.

هدف پژوهش حاضر ، مقایسه نوع منبع کنترل و هیجان خواهی بر افراد وابسته به مواد اپیوئیدی تحت درمان متادون و افراد عادی است. روش پژوهش پس رویدادی و از نوع علی مقایسه ای می باشد. حجم نمونه 200 نفر بوده که تعداد 100 نفر از آنها با روش نمونه گیری سیستماتیک از بین 92 مرکز mmt کرمانشاه انتخاب شده و تعداد 100 نفر افراد عادی به روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شده اند به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنامه منبع کنترل راتر و پرسشنامه هیجان خواهی آرنت استفاده شده است .

چکیده ندارد.

سیستماتیک مدرن یا رده بندی جدید گیاهی با بکارگیری مدارک و یافتهای علمی گوناگون برای رده بندی گیاهان، ضمن طبیعی تر ساختن رده بندی، پویائی ویژه ای را به این علم بخشیده است . دراین پژوهش مطالعه ریحانهای ایران از دیدگاه رده بندی جدید انجام گرفته است .به این منظور از 30 شهر و منطقه کشور، بذر ریحان جمع آوری و آنها را در بیش از 100 گلدان در شرایط یکسان کاشتیم، سپس گیاهان حاصل، جهت مطالعات مختلف مورد استفاده قرار گرفتند . این بررسیها از دیدگاه ریخت شناسی اندامهای زایشی و رویشی، ریخت شناسی بذر، گرده شناسی به کمک میکرسکپ الکترونی لایه نگار، مطالعات تشریحی شامل بررسی مقایسه ای آناتومی ساقه، روزنه های هوائی و کرکهای اپیدرمی، بررسیهای کروموزومی و شمارش آنها در تقسیم های میتوز و میوز به منظور دستیابی به عدد کروموزومی، مطالعه پروتئینهای موجود در بذر جهت تعیین درصد پروتئین بذر و بدست آوردن نمای الکتروفوروگرامی آنها به منظور مقایسه پلی پپتیدهای موجود در بذر و در نهایت مطالعه اسانسها با هدف تعیین درصد اسانس و مشخص نمودن ترکیب شیمیائی اجزاء اصلی اسانس صورت گرفت .پس از انجام بررسیها از دیدگاههای گوناگون، خصوصیات مطالعه شده (بیش از 150 صفت) را برطبق روش تاکسونومی شماره ای به صورت نشانویژگیهایی تعریف نموده و به کمک تعیین درصد تشابه و با استفاده از نرم افزار آنالیز خوشه ای روابط خویشاوندی گونه ها وواریته ها را معرفی نمودیم . بدین ترتیب این گیاهان که همیشه تحت عنوان o.basilicum l. شناخته می شدند در نتیحه این بررسیها و به کمک تاکسونومی شماره ای به 4 گونه و 4 واریته تقسیم شدند که عبارتند از: 10ocimum canum sims. 2. ocimum menthaefolium hochst. 3. ocimum ciliatum hornem 4. ocimum minimum l. 5. ocimum basilicum l.var. difforme benth. 6. ocimum basilicum l.var. dianatnejadii salimi 7. ocimum basilicum l.var. rashticus salimi 8. ocimum basilicum l. var. purpurascens benth. دراین بررسیها علاوه بر جنبه های رده بندی علمی این زیربخشه اطلاعات بیولوژیکی خوبی درمورد اسانسها و پروتئینها و ویژگیهای دیگر گیاهان این زیربخشه بدست آمد که موید ارزشهای خوراکی، داروئی و صنعتی گیاهان این زیربخشه است .