نام پژوهشگر: بهرنگ ایزدخواه
بهرنگ ایزدخواه داریوش سالاری
یکی از تکنیکهای موثر در حذف ترکیبات آلی فرار اکسیداسیون کاتالیستی این ترکیبات می باشد .اکسیداسیون کاتالیستی مزیتهایی از قبیل کاهش انرژی مصرفی، انتخابی بودن در صورت نیاز، تولید محصولات جانبی کمتر و راندمان بالا نسبت به سایر روشهای حذف ترکیبات آلی فرار را دارامیباشد. مهمترین جزء اکسیداسیون کاتالیستی مانند هر فرآیند کاتالیستی دیگر، کاتالیستهای مورد استفاده در این فرآیند است. طراحی کاتالیست فرآیند بسیار پیچیدهای است که متغییرهای فراوانی درآن نقش دارند از این رو استفاده از کامپیوتر امروژه در طراحی کاتالیست بسیار رایج گردیده است. دراین کار تحقیقاتی از هیبرید نمودن یک مدلساز جهانی به نام شبکه عصبی مصنوعی با یک بهینهساز چند متغییره به نام الگوریتم ژنتیک برای ساخت کاتالیست بهینه با انجام حداقل آزمایشات، استفاده شده است. از روش طراحی آزمایش تاگوچی به منظور تعیین نقاط آزمایشی تصادفی مورد نیاز و همچنین مقایسه این بهینهساز کلاسیک با روش هیبریدی مورد استفاده، بهره برده شده است. همچنین برای اولین بار از توصیفگرهای اتمی به همراه متغییرهای ساخت کاتالیست به طور همزمان جهت مدلسازی استفاده شده است که از ابداعات این کار پژوهشی میباشد. در نهایت با استفاده از چنین سیستم هوشمندی تعداد آزمایشات لازم برای بررسی هر فلز واسطهای حدود 66 درصد کاهش یافته است. نتیجه نهایی این کار معرفی یک کاتالیست فوق العاده فعال با ترکیب fe2.6-ag1.2-zsm-5 است.است. دمای کلسیناسیون مطلوب 480 درجه سانتیگراد و زمان کلسیناسیون مطلوب 4.35 ساعت است.