اندوختن کربن در خاک از دو دیدگاه دارای اهمیت می باشد. یکی از نگاه زیست محیطی و برای جلوگیری از افزایش غلظت کربن دی اکسید در هوا و دیگری از دیدگاه خاکشناسی و کشاورزی و پیامد چشم گیر افزایش ماده آلی بر بهبود ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک است. چراگاه ها سطح گسترده ای از خشکی ها را می پوشانند. شیوه بهره مندی از چراگاه ها بر پویایی کربن و دگرگونی های بیولوژیک عناصر غذایی در خاک کارایی بسیاری دارد. هدف این پژوهش بررسی پیامد مدیریت چرای دام و جهت شیب بر ویژگی های بیولوژیکی و اندوخته های آلی خاک در حوزه های زوجی گنبد استان همدان است. حوزه های زوجی گنبد دارای یک حوزه شاهد با چرای آزاد و حوزه نمونه با چرای کنترل شده است. این دو حوزه از دیدگاه مساحت، ویژگی های زمین شناسی و هیدرولوژیکی همسان هستند. در حوضه نمونه از سال 1381 از درون داد دام جلوگیری شده و کارهای آبخیزداری در حال انجام است. در این حوزه شیوه ای از چرای تاخیری انجام شده و از 15 مهر ماه هر سال پس از رسیدن و پخش شدن بذرها، در پایان فصل چرا و تنها برای زمانی نزدیک یک ماه دام وارد حوضه می شود. در درون منطقه نمونه 3 بخش جدا شده ای با حصار فلزی است که به خوبی از چرا حفاظت گردیده است. نمونه برداری خاک از سه منطقه چرای بی رویه، چرای کنترل شده و چرا نشده با جدا سازی جهت شیب و در دو فصل بهار و پاییز از ژرفای 0-10 سانتی متری با پنج تکرار انجام شد. ویژگی های فراوانی باکتریها، قارچها و اکتینومایستها، تنفس پایه و برانگیخته و کربن زیتوده میکروبی و همچنین اندازه کربن آلی و نیتروژن در اندوخته های کربن آلی جدایش های فیزیکی و پایداری خاکدانه ها در هریک از نمونه های خاک اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش در طرح کاملا تصادفی در چارچوب فاکتوریل و در پنج تکرار بررسی گردید. فراوانی باکتری ها در مدیریت چرای کنترل شده بیشترین و در چرای بی رویه کمترین بود و همچنین فصل بهار و شیب شمالی بیشتر از فصل پاییز و شیب جنوبی دارای فراوانی باکتری بودند. فراوانی قارچ و اکتینومایست، همچنین اندازه تنفس پایه و کرین زیتوده در مدیریت چرا نشده ، فصل بهار و شیب های شمالی بیشترین بودند. اما اندازه تنفس برانگیخته در مدیریت چرانشده کمتر از چرای کنترل شده بود و همچنین در چرای بی رویه کمترین بدست آمد.این نتیجه نشان دهنده توانایی منطقه چرای کنترل شده در افزایش فعالیت زیستی خاک می باشد. اندازه کربن بخشهای سبک و سنگین به گونه چشم گیری بسته به شیوه بهره مندی از خاک، فصل و جهت شیب تغییر کرده است. اندازه کربن در بخش هم اندازه شن میان دو مدیریت چرانشده و چرای کنترل شده و همچنین میان دو فصل چرا ناهمانندی چشم گیری نداشت. ولی در چرای بی رویه بسیار کمتر بود. اندازه کربن بخش کوچکتر از شن نیز در چرای بی رویه کمترین و در دو مدیریت دیگر بدون ناهمانندی چشم گیر بدست آمد. پایداری خاکدانه ها نیز در مدیریت چرانشده، فصل بهار و شیب های شمالی بیشترین بدست آمد.

آنتن‏ها اصولأ در حالت تنها و مجزا قرار ندارند، تشعشع از سمت یک منبع، آنتن گیرنده را تحریک کرده، مانند هر عاملی که در اطراف آن قراردارد. میدان های متغیر با زمان با اشیاء مختلف در محیط برخورد کرده، که میدان ها را جذب یا منعکس می کنند. بنابراین، عملکرد آنتن در فضای آزاد با محیط واقعی اطراف آن متفاوت خواهد بود. تعامل بین آنتن و محیط اطرافش به عنوان تزویج متقابل شناخته می شود، که دارای سه بخش بوده که عبارتند از؛ تزویج تشعشعی بین دو آنتن مجاور، اثر متقابل بین آنتن و اشیاء نزدیک آن بویژه اشیاء ‏هادی الکتریکی و تزویج در شبکه تغذیه آرایه آنتن. با توجه به اینکه وجود تزویج متقابل میان المان های آرایه، افت شدیدی در ویژگی های تشعشعی آنتن ایجاد می کند، برای عملکرد بهتر آرایه آنتن نیاز به کاهش آن می باشد. روش های متعددی برای این امر وجود دارد، که مقایسه ای مختصر در این گزارش آورده شده است. استفاده از ساختار‏های ebg‏، pbg ‏ و dgs و نیز روش میکرو ماشین کردن از مواردی هستند که می‏توان برای کاهش تزویج متقابل در میان المان های آرایه استفاده کرد. پس از بررسی و مقایسه روش‏های متعدد از روش dgs برای کاهش تزویج متقابل در میان المان های آرایه استفاده شد، که به همین منظور بررسی بیشتری در این زمینه بر روی کارهای گذشته صورت گرفت و در نهایت ساختار dgs شانه‏ای پیشنهاد شد. که در ابتدا برای آزمایش عملکرد آن، ساختار dgs مذکور را در مرکز صفحه زمین در بین دو خط مایکرواستریپی با امپدانس 50 اهم و تزویج ضعیف، پیاده سازی کرده و به بررسی پارامترهای ابعادی و همچنین سری قرار دادن تعدادی از سلول‏های واحد dgs پرداخته شد و در نهایت ساختار آرایه آنتن نهایی مورد بررسی قرار گرفت، که با توجه به نتایج، این طراحی توانست نسبت به ساختار آرایه آنتن بدون dgs در حدود db 45 تزویج متقابل در بین المان‏های آرایه را کاهش دهد. همچنین با استفاده از شبیه‏سازی، ویژگی نقطه کور در پویش یک آرایه فازی نامحدود مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که با به کار بردن ساختار dgs مذکور، می‏توان نقطه کور در پویش آرایه فازی را تا حد خوبی کاهش داد.