نام پژوهشگر: مجتبی سمایی
مجتبی سمایی محمد رضا خوشروان آذر
یکی از روش های اتصال مواد کامپوزیتی چند لایه ایی فیبر دار، پیچ یا پرچ کاری این قطعات است. ایجاد سوراخ در این قطعات، به هنگام قالب گیری یا سوراخ کاری باعث تضعیف موضعی مقاومت آن می شود. تاثیر موقیت سوراخ ها، درصد فیبرها و مشخص کردن نواحی تضعیف شده در تمرکز تنش صفحه کامپوزیتی فیبر شیشه با رزین اپوکسی (gfrp) در اطراف سوراخ های ایجاد شده برای اتصالات، با روش المان محدود مورد بررسی قرار گرفت. در این روش برای مشاهده نواحی تحت تاثیر تمرکز تنش جهت مشخص شدن المان های تسلیم شده، از معیار تسلیم tsai-wu، و برای مدل سازی از نرم افزار ansys استفاده شده است. آرایش سوراخ ها در دو مدل، برای مقایسه تاثیر هندسه قطعه روی تمرکز تنش اطراف سوراخ ها که در حالت اول عمود بر امتداد نیرو ، و حالت بعدی درجهت این امتداد و درصد فیبر ها در سه حالت مختلف مورد بررسی قرار گرفته است.