وجود تغییرات مکانی در خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک امری طبیعی می باشد. شناخت این تغییرات به ویژه در اراضی کشاورزی جهت برنامه ریزی دقیق و مدیریت امری اجتناب ناپذیر است. روش های میان یابی زمین آماری که در دهه های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته اند، قابلیت تخمین پارامترهای فیزیکی و شیمیایی خاک در نقاط نامعلوم را با در نظر گرفتن همبستگی مکانی مقادیر پارامتر مورد نظر دارند. این مطالعه به منظور بررسی تغییرات مکانی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل با مساحتی حدود 85 هکتار انجام گرفت. نمونه ها از 123 نقطه و از عمق های 15- 0 و 30- 15 سانتی متری خاک جمع آوری گردید. سپس دو روش کریجینگ معمولی، لوگ نرمال کریجینگ برای تخمین و میانیابی مورد استفاده و مقایسه قرار گرفت. برای مقایسه روش ها از تکنیک اعتبارسنجی متقابل (cross-validation) با معیارهای ارزیابی میانگین قدر مطلق خطا (mae)، میانگین انحراف خطا (mbe) و مجذور میانگین مربعات خطا (rmse) استفاده گردید. نتایج نشان داد که ساختار مکانی بیشتر پارامترها برای عمق اول از مدل کروی و برای عمق دوم از مدل نمایی تبعیت می کنند. همچنین نتایج نشان داد به طور کلی با افزایش عمق همبستگی مکانی افزایش می یابد. از بین پارامترهای مورد مطالعه در هر دو عمق، درصد آهک هیچگونه همبستگی مکانی از خود نشان نداد. نتایج حاصل از اعتبارسنجی متقابل نیز حاکی از این است که در بین روش های استفاده شده روش کریجینگ معمولی با اختلاف کمی تخمین دقیق تری را نسبت به روش لوگ نرمال کریجینگ فراهم می کند.

هدف این مطالعه بررسی ترس از جرم در فضاهای عمومی(معابر عمومی)شهر مشهد و عوامل موثر بر آن می باشد. داده ها با تکنیک پیمایش و با حجم نمونه 200 نفر جمع آوری شده است.نتایج نشان داد که میانگین ترس از جرم در فضای عمومی داخل محلات1/33درصد و میانگین ترس از جرم در فضای عمومی خارج از محلات 1/45 درصد بوده است که این امر نشان دهنده بالاتربودن میزان ترس از جرم افراد در فضاهای خارج از محلات نسبت به داخل محلات بوده است. بیشترین میزان ترس از جرم در فضای عمومی داخل محلات، ترس از سرقت منزل و بیشترین میزان ترس از جرم در فضای عمومی خارج از محلات، ترس از کیف قاپی یا کیف زنی بوده است. متغیرهای درک خطر جرم، تصورات از مکان(حس مکان، خوانایی)، اثربخشی جمعی(سرمایه اجتماعی محله و کنترل اجتماعی غیررسمی)، فعالیت و حضور در مکان، مدت سکونت در مکان، قربانی شدن مستقیم و غیرمستقیم و آسیب پذیری از میان عوامل کنشی و بی نظمی، دسترس پذیری مکان و ترکیب سنی ساکنین از میان عوامل ساختاری رابطه معنادار با ترس از جرم داشته اند. همچنین تعامل میان عوامل کنشی و ساختاری شامل تعامل میان متغیرهای بی نظمی و اثربخشی جمعی، ترکیب سنی ساکنین و آسیب پذیری، منزلت مکانی و آسیب پذیری دارای رابطه معنادار با میزان ترس از جرم در فضای عمومی داخل و خارج از محلات بوده اند و توانسته اند 81 و 82 درصد از واریانس ترس از جرم در فضای عمومی داخل و خارج از محلات را تبیین کنند.