چکیده پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت باورهای عامه (اگاهی، فهم، نگرش و باور نسبت به درمان اختلال) در دو قومیت کرد و آذری درباره ی سبب شناسی اختلالات خلقی(اختلال دوقطبی) انجام شد. این مطالعه با روش پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شده است. داده های پژوهش از 300 نفر از زنان و مردان بالای 40 سال که با استفاده از روش نمونه گیری احتمالی خوشه ای چند مرحله ای از میان زنان و مردان دو شهر کرمانشاه و تبریز انتخاب شده بودند، جمع آوری گردید. ابزار گردآوری داده ها عبارت بود از، مقیاس اصلاح شده چند بُعدی نگرش نسبت به اختلال های روانی. این پرسش نامه مرکب از 42 گویه بود که 4 بُعد از باورهای عامه، درباره ی اختلال های خلقی را می سنجید. نتایج، تفاوت معنی داری بین دو قوم از لحاظ فهم بیماری(05/0p<)، فهم بعد محیطی (05/0p<)، نگرش به بیماری(05/0p<)، باور در زمینه ی درمان بیماری(05/0p<)، درمان پزشکی (05/0p<) و درمان مذهبی(05/0p<) و هم چنین، درمان سنتی(05/0p<) را نشان داده است. تفاوت معنی داری بین دو قوم از لحاظ متغیرهای فهم بیماری، فهم بعد محیطی، نگرش به بیماری، باور در زمینه ی درمان بیماری، درمان پزشکی، مذهبی و سنتی وجود داشت. با توجه به این نتیجه می توان به منظور تقویت سلامت روانی در دو قوم از مداخله های اجتماعی ـ روانی و رفتاری بهره جست.