تاثیر پیش بینی صحیح وضع هوا در تمام جنبه های زندگی عادی و روزمره و نیز در امور تخصصی بر همگان روشن است. همچنین ضرورت استفاده از مدل های منطقه ای پیش بینی عددی وضع هوا برای صدور پیش بینی وضع هوا انکارناپذیر است به طوری که هرساله این مدل ها در جهان بهبود یافته و متنوع تر می شوند. اما پیش بینی کدام یک از مدل های nwp بهتر است؟ این یک سوال مشترک بین تمام هواشناسان و حتی کاربران پیش بینی های هوشناسی است. در این پژوهش برآنیم تا با کمیت های راست آزمایی رایج مانند نسبت صحیح، امتیاز تهدید، اریبی، آهنگ برخورد، آهنگ هشدارهای نادرست و امتیاز مهارتی پیرس مقایسه ای بین برونداد بارش سه مدل پیش بینی عددی hrm، mm5 و wrf انجام دهیم. به این منظور ابتدا سه مدل یاد شده برای دوره 8 ماهه اول نوامبر 2008 تا آخر ژوئن 2009 (10 آبان 1387 تا 9 تیر 1388) برای به دست آوردن پیش بینی های 24، 48 و 72 ساعته اجرا شدند. انتخاب این بازه زمانی به این علت بوده است که بیشتر بارندگی های کشور به خصوص در منطقه جنوب غرب در همین زمان از سال رخ می دهد. سپس بارندگی تجمعی 24 ساعته دیدبانی برای تمام ایستگاه های هواشناسی همدیدی با مقادیر متناظر پیش بینی مقایسه شدند. در مرحله بعد با در نظر گرفتن ویژگی های ناهمواری، اقلیمی و میانگین بارش، ایران را به چند منطقه تقسیم نموده و فرایند راست آزمایی برای هر منطقه به طور جداگانه انجام شده است. سپس با در نظر گرفتن آستانه هایی برای بارش و نیز جدول های توافقی برای آستانه های متفاوت بارش، کمیت های راست آزمایی متفاوتی برای پیش بینی بارش این سه مدل محاسبه شده اند. در نهایت با استفاده از این کمیت ها و بررسی آن ها مقایسه ای بین سه مدل انجام شده است. کمیت امتیاز تهدید که دقت پیش بینی را نشان می دهد، برای این مدل ها دارای مقادیر تقریباً برابر است. از نظر اریبی، تعداد پیش بینی ها به تعداد دیدبانی های بارندگی در آستانه وقوع بارش و آستانه های بالاتر برای مدل wrf بیشتر از دو مدل دیگر و در نتیجه به خصوص در آستانه وقوع بارش هشدارهای نادرست این مدل بیشتر از دو مدل دیگر است، اما کمیت هایی مانند آهنگ برخورد، roc و ارزش اقتصادی تاحدودی کارایی بالاتر این مدل را نسبت به دو مدل دیگر نشان می دهند. در کل سه مدل کارایی مشابهی داشته اند، هرچند می توان به برتری مدل wrf به ویژه در زمان رخداد بارش و همین طور تا حدودی مهارت و ارزش اقتصادی بالاتر آن توجه کرد.

هدف تحقیق حاضر بررسی تطبیقی و تحلیلی ویژگی ها ی موسسات آموزش عالی از ر اه دور در کشور ها ی انگلستان ، هند و ایر ان، به منظور یافتن نقاط اشتراک و افتراق و استفاده از تجارب موثر با مطابقت سازی با شرایط موجود که به پیشرفت آموزش از راه دور منتهی شود، بود. روش این تحقیق، تطبیقی است. در بررسی تطبیقی با توجه به تفاوتهای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی هر کدام از کشورهای مورد بررسی در این مطالعه (انگلستان، هند و ایران)، می توان به تفاوتهایی در زمینه برنامه ریزی های آموزشی، نحوه ارایه و تهیه اشاره کرد. فرهنگ و فلسفه حاکم بر هر یک از کشورهای مذکور از عوامل تعیین کننده انگیزه و اهداف می باشند. به طوری که در انگلستان آموزش مادام العمر، در هند فراوانی جمعیت و ایران پراکندگی جغرافیایی، تفاوتهای منحصر به هریک از آنها را ایجاد نموده است. در بررسی تشابهات تطبیقی تحقیق مهمترین نقطه اشتراک، ایجاد نظام آموزش از راه دور و باز در کشورهای مذکور بوده است. در خصوص اهداف تاسیس مراکز، این نتایج بدست آمده است که، گسترش آموزش عالی برای افراد بیشتر، ایجاد امکانات آموزشی برای کسانی که دسترسی به آموزش عالی ندارند، تامین بخشی از نیروی متخصص برای جامعه، اهتمام به گسترش مرزهای دانش و تولید علم، از اهداف مشترک این کشورها می باشد. همچنین هدف بین المللی کردن تدریس در دانشگاه باز انگلستان و تحول و نوآوری در دانشگاه هند به عنوان یک روش جدید آموزشی و نیز ارائه آموزش های تکمیلی و ارتقاء سطح دانش فنی افراد تحصیل کرده، از اهداف کشورهای انگلستان و هند می باشد. از نظر ساختار و تشکیلات باید گفت شباهت زیادی بین این مراکز وجود دارد به گونه ای که وجود حداکثر تمرکز در سیاست گذاری، برنامه ریزی و هدایت فعالیتها می باشد. از نظر کمیت و کیفیت استفاده از رسانه های آموزشی دانشگاه پیام نور ایران نسبت به دو مرکز دیگر در سطح نسبتاً ضعیفی می باشد. در مجموع باید گفت، دانشگاه آزاد هند اینترنت محور است و دانشگاه پیام نور ایران کتاب محور می باشد ولی دانشگاه آزاد انگلستان فراگیر محور بوده و گستره ای از رسانه های آموزشی را به منظور حمایت از فراگیران این دانشگاه مورد استفاده قرار می دهند. همچنین در دانشگاه پیام نور به جهت عدم وجود زمینه و زیر ساخت های مناسب از فن آوری اطلاعات و ارتباطات به نحوی که سیر تحولی این نظام در کشور انگلستان و هند طی نموده است استفاده نمی شود. از نظر شرایط پذیرش دانشجو نیز باید گفت دانشگاه های انگلستان و هند مطابق با شیوه آموزش از راه دور از انعطاف بسیار برخوردار است و در مقابل دانشگاه پیام نور چنین ویژگی ای وجود ندارد. در نهایت در زمینه شیوه ارزشیابی این نتیجه بدست آمده که در دو دانشگاه انگلستان و هند به تبعیت از شیوه انعطاف پذیر آموزش از راه دور، آزمون ورودی برگزار نمی شود و سیاست این دانشگاه ها بر این است که فرصت های یکسان در اختیار متقاضیان قرار گیرد. اما از آنجا که تقاضا برای ورود به دانشگاه پیام نور بیش از امکانات موجود می باشد، لذا آزمون ورودی به منظور ورود داوطلبان به این دانشگاه برگزار می شود. سایر سیاست های این سه دانشگاه در زمینه برگزاری آزمون میان ترم، سایر فعالیت ها و تکالیف در نظر گرفته شده، تقریباً، مشابه می باشد و آزمون های پایان ترم نیز به صورت حضوری برگزار می شود.

چکیده ندارد.