این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و ارزش غذایی سیلاژ ذرت در سه مرحله برداشت همراه با افزودنی پروبیوتیک انجام گرفت. بدین منظور علوفه ذرت پس از برداشت در سه زمان مختلف (یک هفته تا برداشت، دو هفته تا برداشت و زمان برداشت) سیلو گردید. در هر مرحله دو مینی سیلو شامل سیلوی با پروبیوتیک (125/ گرم در 100 کیلوگرم سیلاژ ذرت) و سیلوی بدون پروبیوتیک به میزان 100 کیلوگرم آماده گردید. بعد از 25 روز در دمای آزمایشگاه سیلوها باز شده و بلافاصله ph هر کدام اندازه گیری شد، سپس نمونه های سیلو براساس روش های استاندارد خشک شده و ترکیبات شیمیایی آنها شامل ماده خشک (dm)، ماده آلی (om)، خاکستر (ash)، دیواره سلولی (ndf)، دیواره سلولی بدون همی سلولز (adf)، پروتئین خام (cp) و کربوهیدرات های محلول در آب (wsc) تعیین شدند. نتایج حاصله نشان داد که زمان برداشت دوم دارای بیشترین cp، wsc و از لحاظ ترکیبات دیواره سلولی (ndf و adf) کمترین میزان را به نسبت به دیگر زمان های برداشت خود اختصاص داده است. همچنین، در این زمان برداشت، سیلوی با پروبیوتیک نسبت به سیلوی بدون پروبیوتیک از cp بیشتری برخوردار بوده است ولی این میزان معنی دار (05/0<p) نبوده است ولی این زمان از برداشت نسبت به دیگر زمان های برداشت از لحاظ cp، ndf و adf تفاوت معنی داری (05/0>p) داشته است. از لحاظ تجزیه پذیری در زمان های مختلف انکوباسیون بین زمان های مختلف برداشت و تیمار های مختلف تغاوت معنی دار (05/0>p) وجود داشته است به گونه ای که در زمان برداشت دوم تیمار با پروبیوتیک در همه زمان های انکوباسیون تجزیه پذیری بیشتری نسبت به بقیه تیمارها داشته است. نتایج حاصل از حجم گاز تولید شده (میلی لیتر در 200 میلی گرم) نشان داد که سیلوی با پروبیوتیک در زمان برداشت دوم از لحاظ گاز تولیدی نیز در همه زمان های انکوباسیون بیشترین گاز تولیدی را داشته است و نسبت به بقیه تیمارهای آزمایشی از لحاظ تولید گاز تفاوت معنی داری (05/0>p) داشته است. همچنین این تیمار (تیمار با پروبویتیک در زمان برداشت دوم) از لحاظ قابلیت هضم ماده آلی، قابلیت هضم ماده آلی در ماده خشک و انرژی متابولیسمی نسبت به بقیه تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی دار (05/0>p) داشته است. با توجه به نتایج بدست آمده از ترکیبات شیمیایی، تجزیه پذیری و قابلیت هضم می توان نتیجه گرفت که مراحل مختلف برداشت از لحاظ ارزش غذایی با هم متفاوت هستند و چنانچه گیاه ذرت در مراحل نزدیک به بلوغ، برداشت و سیلو گردد و به سیلوی آن تلقیح کننده میکروبی افزوده شود سیلوی با تخمیر مناسب و کیفیت عالی خواهد داشت که از لحاظ ترکیبات شیمیایی، تجزیه پذیری و قابلیت هضم نسبت به زمان ها بالغ تر بهتر خواهد بود. کلمات کلیدی: سیلاژ ذرت، پروبیوتیک، قابلیت هضم، تجزیه پذیری، زمان برداشت