که به بیان تعریف مرگ و اقسام آن از منظر صدرا پرداخته شده، صدرا مرگ را پایان توجه ذاتی نفس از این نشأ به سوی نشأ دیگر می داند که نفس در طی مراحل استکمال خویش آن را طلب می کند و مطالب مفصلی از ماهیت نفس انسان و هم چنین چگونگی ارتباط آن با بدن عنوان گردید صدرا با الهام از آیات قرآن مرگ را نتیجه حرکت جوهری می داند و از این طریق به تبیین مسئله مرگ می پردازد چنانچه در تفسیر این آیه شریفه « و جاء ت کل نفس معها فائق و شهید » سائق داخلی را همان حرکت جوهری انسان می داند که او را به نشآت بعد می داند و مرگ او را موجب می شود. مرگ طبیعی و کیفیت حصول آن و همچنین به ضرورت و سبب و حکمت مرگ طبیعی پرداخته شده است. صدرا با الهام از آیه « أئتنا طوعاً و کرهاً » مرگ را یک امر ضروری دانسته که خواه و ناخواه به سراغ شخص خواهد آمد و در این تحقیق به بحث درباره فروعات مرگ پرداخته شده که در ضمن آن به بیان مسئله آرزوی مرگ و ملک الموت اشاراتی شده است. چنانچه صدرا تمنای مرگ را از نشانه های اهل رستگاری می داند.