آزمایشها در سه سری با سه هدف متفاوت انجام گرفتند. آزمایشهای سری اول، با هدف بررسی اثر پارامترهای محیطی و سازه ای بر پایداری هیدرولیکی و تغییر شکل موج شکن سکویی شکل پذیر، آزمایشهای سری دوم با هدف بررسی مکانیسم ها و چگونگی رفتار موج شکن سکویی در برابر موج توسط تزریق مواد مایع رنگی در میدان جریان و آزمایشهای سری سوم به منظور اندازه گیری و مقایسه نیروی ناشی از موج بر قطعات سنگی در ترازهای متفاوت، قبل و بعد از تغییر شکل سازه انجام شدند. عرض فرسایش یافته سکوی موج شکن سکویی شکل پذیر، نقش بسیار مهمی در پایداری هیدرولیکی و چگونگی تغییر شکل این سازه ها دارد. در این تحقیق، تأثیر پارامترهای محیطی شامل ارتفاع موج، پریود موج، تعداد موج برخوردی (مدت طوفان) و عمق آب پای سازه و پارامترهای سازه ای شامل عرض اولیه سکو و تراز سکو از سطح ایستابی بر مقدار عرض فرسایش یافته سکو با استفاده از آزمایشهای سری اول تحت اثر امواج نامنظم با طیف انرژی موج jonswap مورد بررسی قرار گرفتند. پارامتر بی بعد جدید برای در نظرگیری اثر همزمان ارتفاع و پریود موج معرفی شد و سپس با استفاده از این پارامتر بی بعد، رابطه مناسبی برای عرض سکوی فرسایش یافته با در نظر گرفتن پارامترهای محیطی و سازه ای موثر، ارایه گردید. نتایج بدست آمده از این رابطه در مقایسه با روابط سایر پژوهشگران در این زمینه، همبستگی بسیار مناسبی با مقادیر آزمایشگاهی تحقیق حاضر و همچنین سایر پژوهشگران نشان دادند. مشاهدات آزمایشگاهی و نتایج بدست آمده در آزمایشهای سری دوم، دیدگاه کلی در مورد مکانیسم ها، رفتار جریان داخل و خارج سازه و چگونگی تأثیر آنها در تغییر شکل سازه نشان دادند. آزمایشهای اندازه گیری نیرو بر قطعه های آرمور مصنوعی در ترازهای متفاوت، قبل و بعد از تغییر شکل تحت اثر امواج منظم در آزمایشهای سری سوم نشان دادند که بیشترین مقدار نیروی وارده به قطعه های آرمور مصنوعی جایگذاری شده در سازه مربوط به موقعیت بالای سطح ایستابی و در جهت موازی شیب و به سمت بالا است. همچنین برای موقعیتهای مکانی زیر سطح ایستابی، نیروی وارد بر قطعه های آرمور مصنوعی در موقعیتهای مکانی بالاتر، بزرگتر از موقعیتهای مکانی پایین تر هستند. با مقایسه نیروهای اندازه گیری شده در نواحی اطراف سطح ایستابی قبل و بعد از تغییر شکل سازه مشخص شد که نیروی وارد شده قبل از تغییر شکل به مراتب بیشتر از مقدار نیروی ایجاد شده بعد از تغییر شکل سازه است.

بحث عیب یابی ماشین آلات دوار یکی از موضوعات مهم و کاربردی در صنعت می باشد. تحلیل قسمت های مختلف یک ماشین به عنوان یکی از روش های غیر مخرب و قابل اجرا حین کارکرد ماشین روشی است که به منظور پایش وضعیت ماشین آلات در بسیاری از موارد توصیه می گردد. در این تحقیف با استفاده از یک چارت هویت ارتعاشات و صدا با استفاده از شبکه های عصبی برنامه ای هوشمند جهت عیب یابی بیان شده است.

طراحی مقطع کانال با کمترین میزان تلفات آّب شامل کمینه کردن میزان نشت و تبخیر از کــانــال تحت شرایط جریان یکنواخت در کانال می باشد. در این تـــحقیق به کمک بــسته نرم افزاریseep/w، میزان نشت در کانال برای حالت های مــختلف شبیه سازی و پس از آن مناسب ترین مدل نرم بین داده های ورودی (هندسه کانال و مشخصات فنی خاک بستر) و خروجی (نشت) استخراج گردید. مدل استخراج شده مذکور با سایر روابط تجربی تخمین نشت مقایسه و ضمن تأیید صحت دقت بالای تخمین نشت توسط آن نسبت به سایر روش ها، از آن به عـنوان روشی دقیق تر در تخمین نشت در فرآیند بـهینه سازی با هدف کمینه کردن تلفات آب از کانال مورد استفاده قرار گرفت. در ساختار پیشنهادی از معادله مانینگ به عنوان قید اصلی، سرعت کمینه مجاز و عدد فرود جریان به عنوان قیود فرعی مسئله معرفی گردید. نتایج مطالعه در قالب نمودارهایی بی بعدارائه شده که امکان طراحی ساده ابعاد کانال را فراهم می نماید.

با توجه به کاربری مهم موج‏شکن ها در حفاظت از سواحل در مقابل امواج، ایجاد آرامش در بندرگاه و کاهش انرژی ناشی از امواج، در این مطالعه با استفاده از داده های آزمایشگاهی موجود به بررسی سرریزی موج (که یکی از مهم‏ترین پارامترهای حاکم در طراحی موج‏شکن ها می باشد) از روی موج‏شکن سکویی شکل پذیر بر اساس مفهوم شار تکانه موج در پای سازه پرداخته می شود.

میانقاب های مصالح بنایی به شکل دیوارهای خارجی وداخلی در ساختمان های معمولی شهری دیده می شوند. این ساختمان ها متشکل از یک سازه باربر بتن مسلح یا فولادی هستند که میانقاب ها به عنوان جداکننده فضاهای معماری و نیز به صورت دیوارهای پوششی فضای بین قاب های سازه را پر کرده اند. از آنجایی که عموما میانقاب ها به عنوان اعضای غیرسازه ای مورد توجه اند اغلب مهندسان سازه آنها را نادیده می گیرند. چشم پوشی از اثر میانقاب ها از نظر پارامترهای مقاومت در جهت اطمینان است ( این دیوارها با مقاومت اضافی که به قاب می دهند در تحمل نیروی زلزله و در نتیجه پایداری کلی سازه تاثیر مثبتی دارند). ولی این نادیده گرفتن همیشه به یک روش محتاطانه و درجهت اطمینان نمی انجامد .بدین شکل که میانقاب به قاب سختی اضافی را تحمیل و درنتیجه در هنگام زلزله آن قاب سهم بیشتری از نیروی زلزله جذب می کند. درواقع میانقاب نیروی زیادی را انتقال می دهد که بعدا از سیکل های های اول بارگذاری باعث شکست ستونها و فروپاشی سازه خواهد شد زیرا قاب توخالی مدل شده سختی کمتری داشته در نتیجه برای نیروی کمتر طراحی شده است.