چکیده : جنس berberis متعلق به تیره berberidaceae به لحاظ تاکسونومی پیچیده و تغییر پذیر است . این تاکسون دو مرکز تنوع اصلی در اوراسیا و آمریکای جنوبی دارد. در ایران 4 گونه از این جنس گزارش شده است . تاکنون از شمال شرق ایران تنها گونه b. integerrima و تعدادی هیبرید بین این گونه و گونه های دیگر موجود در ایران گزارش شده است. به منظور برطرف کردن مشکلات تاکسونومی این گونه، مطالعات ریخت شناسی، گرده شناسی، کروموزومی و مولکولی بر روی نمونه های جمع آوری شده و نمونه های موجود در هر باریوم های fumh و tari انجام شد. مطالعات ریخت شناسی منجر به شناسایی 3 گونه berberis گردید : دو گونه به عنوان گزارش جدیدی برای خراسان، یک نمونه هیبرید جدید و سه نمونه ناشناخته . برای آنالیز داده های ریخت شناسی 35 صفت رویشی و زایشی انتخاب شد و با استفاده از ماتریس فاصله داده ها، نمودار دو بعدی pcoa رسم گردید. اندازه و شکل دانه های گرده در تاکسون های مورد مطالعه تقریبا یکسان بودند و تفاوت آشکاری بین آنها مشاهده نشد. مطالعات کروموزومی حاکی از تتراپلوئید بودن ( 2n = 56 ) تمامی تاکسون های مورد مطالعه بود. مطالعات مولکولی توسط دو تکنیک rapd برای 18 نمونه و تعیین توالی ناحیه its هسته ای برای 3 نمونه به منظور بررسی روابط بین تاکسون ها انجام شد. تمامی شواهد نشان می دهد که جنس berberis درصد بالایی از دورگه پذیری و پلوئیدی را نشان می دهد.