سل یکی از معضلات بهداشتی و پزشکی جامعه بشری است، که از سالیان دور تا کنون باعث خسارات جانی و مالی فراوانی برای نسل بشر شده است.و علی رغم تمام تلاشهای صورت گرفته برای مقابله با این بیماری هنوز ان را به عنوان یکی از مهمترین علل مرگ و میر در دنیا می دانند که سالیانه 2 میلیون نفر را در دنیا به کام مرگ می فرستد. یکی از مهمترین پروتئینهای ایمنی زا در مایکوباکتریوم توبرکلوزیسesat-6است،که یک پلی پپتید9.8kdaاست که بوسیله سلولهای tشناخته می شود.و باعث القای پاسخ های ایمنی سلولی قوی می شود،و در نتیجه میزان زیادی ifn-?تولید می کند.این انتی ژن در سویه های واکسینال مایکوباکتریم و جود ندارد و تنها در انواع مایکوباکتریوم پاتوژنی وجود دارد. به نظر می رسد که ما می توانیم با اتصال پروتئین esat-6 به یک حامل مناسب مانند pegfp-n1 سبب توانمندی بیشتر در تولید لاین سلولی مقاوم شویم. این پژوهش برای کلون کردن و سکانس نمودن، پروتئینی به نام esat-6 از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ، به داخل یک وکتور بیانی یوکاریوتی به نام pegfp-n1 صورت گرفته است.شناسائی این ژن از راه کلون کردن و تثبیت آن با pcr،آنالیز محدود کننده و توالی یابی این ژن می تواند پایه گذارتولید نوعیstable cell line(لاین سلولی مقاوم)در آینده نزد یک باشد. که در مطالعات مربوط به بررسی پاسخ های ایمنی پروتئین فوق می توان از ان استفاده نمود. در این مطالعه، ما پس از کلون نمودن ژن مربوط به esat-6، از مایکوباکتریوم توبر کلوزیس در یک وکتور یوکاریوتی به نامpegfp-n1، در اینده پلاسمید نوترکیب حاصله را بر روی رده سلولct26 یک رده سلولی توموری مربوط به موشbalb/cاست، بااستفاده از لیپوفکتامین 2000، بیان می کنیم. و سپس درجهت مطالعه پاسخهای ایمنی زایی لاین سلولی ct-26ترانسفورم شده درموشهای آزمایشگاهی سعی می کنیم.

علی رغم استفاده از واکسن ب.ث.ژ از سال 1921 تا به حال، هنوز بیماری سل به عنوان دومین عامل مرگ ومیر در بین بیماریهای عفونی محسوب می گردد. با افزایش مقاومت عامل مولد سل (mycobacterium tuberculosis) به آنتی بیوتیک های معمول و وسیع الطیف و همچنین با ظهور hiv و عفونت این ویروس با مایکوباکتریوم توبرکولوزیس، مقابله با این بیماری بیشتر به چالش کشیده شده است. شناخت آنتی ژنهای موثر در ایمنی زایی محافظتی می تواند به عنوان کاندیدی برای طراحی واکسنهای نوین باشد. از جمله این آنتی ژنها ag85b و tb10.4 می باشد که با وزن مولکولی به ترتیب 30 و 10کیلودالتون توسط لنفوسیتهای t شناخته شده و سبب القاء پاسخ قوی th1 و درنتیجه بالا بردن تولید if-? می گردند. هدف از این تحقیق، ساخت کاست ژنی حاصل از تلفیق دو ژن فوق در درون وکتور pcdna3 می باشد. dna متعلق به مایکوباکتریوم توبرکولوزیس سویه h37rv به روش روتین استخراج گردید. ژنوم کدکننده این دو آنتی ژن توسط پرایمرهای اختصاصی به روش pcr تکثیر و سپس تلفیق گردید و پس از هضم آنزیمی درون وکتور یوکاریوتی pcdna3 کلون گردید. پلاسمید نوترکیب فوق در باکتری e.coli dh5? ترنسفورم گردید و پس از تخلیص، توسط آنالیز آنزیمی و توالی یابی مورد تایید واقع شد. نتایج تعیین توالی و آنالیز آنزیمی تایید نمود که کلونینگ با موفقیت انجام شده است. قطعات tb10.4 و ag85b ترکیب گردید و در وکتور pcdna3 با موفقیت کلون گردید. در مطالعات بعدی می توان بیان ژن را در رده سلولی ارزیابی نمود و از این کاست ژنی به عنوان واکسن dna استفاده نمود.

پاپیلوماویروسها، ویروسهایdna دار دو رشته ای فاقد پوشش هستند که در خانواده پاپیلوماویریده طبقه بندی می شوند. بیش از 40 گونه ژنوتیپی این ویروسها، عفونت زا هستند و از آن میان حدود 15 ژنوتیپ، کارسینوژن هستند که تحت عنوان ژنوتیپهای high-risk نام برده می شوند و ژنوتیپ 18 و 16 در بین آنها عامل بیش از 50 % سرطانهای مرتبط با این ویروس هستند و عفونت ویروسی ایجاد شده توسط آنها در نهایت منجر به بروز سرطان رحم می شود که دومین سرطان رایج در زنان است و هر سال حدود ??? هزار زن به این بیماری مبتلا شده و حدود ??? هزار نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند از بهترین و پرکاربردترین راههای پیشگیری، بهبود یا درمان بیماریهای عفونی استفاده از واکسن ها می باشد به همین دلیل جهت پیشگیری، بهبود یا درمان بیماری های ناشی از پاپیلوماویروس نیز از واکسن ها استفاده می شود . جهت ساخت یکسری واکسن های پیشگیری کننده از 2 پروتئین l1 و l2 که تولید کپسید می کنند استفاده می شود. درواکسن های درمان کنندهمعمولا یکی از پروتئین های کاندید e7 می باشد و مطالعات در زنان نشان می دهد که پاسخ ایمنی علیه این پروتئین غالبا باعث پس رفت عفونت می شود و از ایجاد عفونت پایدار جلوگیری می کند. . در حال حاضر واکسن هایی که برای ویروس hpv وجود دارد، نمی تواند تمام سروتیپ های پر خطر آن را پوشش دهد و از لحاظ قیمت نیز پر هزینه است. با توجه به اهمیت عفونت پاپیلومائی و کنترل عفونت توسط واکسن و نقش واکسن در تحریک سیستم ایمنی اختصاصی(هومورال و سلولی)، نیاز به ساخت یک واکسن جدید مبتنی بر پپتید با قابلیت ایمنی زائی بر علیه سروتایپ های بیشترhpv ارزش قابل توجهی دارد. علیرغم پروسه های آزمایشی، آنالیز های کامپیوتری روشی آسان برای غربالگری و انتخاب اپیتوپ های آنتی ژنیک b-cell هستند. در این تحقیق واکسن یونیورسال چند اپیتوپی طراحی شده با استفاده از مدل های بیوانفورماتیک برای پاپیلومای تیپ های6، 11، 16، 18، 31، 45 برای پروتئین های ساختمانی اصلی ویروسهای hpv که شامل l1/l2 است در مدل موش آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. ژن مورد نظر توسط شرکت بیوماتیک سنتز شد و در پلاسمید pet28a کلون شد و در سلول های e.coli bl21de3 بیان شد و در این مطالعه در مرحله ی اول ایمنی زائی آن به همراه ادجوانت های فروند کامل و آلوم در موش های balb/c مورد ارزیابی قرار گرفت. بیان پلاسمید نوترکیب در سلول های e.coli bl21de3 با اضافه کردن 1میلی مولار iptg در طول 4 ساعت کشت القا شد و پروتئین توسط ستون کروماتوگرافیni-nta خالص شد و سپس در برابر آنتی بادی anti-his در وسترن بلات مورد تایید واقع شد. واکسن کاندید همراه با ادجوانت های فروند کامل و آلوم همراه با گروه کنترل pbs به گروههای موشی balb/c (n=6 ) سه بار و به فاصله2 هفته بصورت زیر پوستی تزریق شدند که میزان تزریق در هر سری 10 میکروگرم بود.دو هفته پس از واکسیناسیون آخر، تکثیر لنفوسیت ها با روش brdu، il-4 و سایتوکاین ifn-? با روش الایزا و توتال آنتی بادی ها و ایزوتیپ های igg1, igg2a به روش الایزای غیر مستقیم ارزیابی شدند. نتایج بدست آمده نشان دهنده یک باند در حدود 45کیلو دالتون در وسترن بلات توسط واکسن کاندید تولید شده در میزبان باکتریایی و خالص شده به وسیله ی ni-nta می باشد و واکسیناسیون با واکسن کاندید یونیورسال بر پایه ی l1/l2hpvs منجر به افزایش قابل توجه در پاسخ های ایمنی همورال و سلولی در مقایسه با گروه کنترل شد.

با توجه به اینکه بیماری سل نوعی عفونت حاد یا مزمن دستگاه تنفسی می باشد لذا به نظر می رسد که واکسیناسیون از طریق بینی (intranasal)می تواند راهکار مفیدی در ایمن سازی و واکسیناسیون بر علیه این بیماری محسوب شود. در این مطالعه با انتخاب 2 آنتی ژن ایمنی زای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (esat-6 وhsp70) ، یک پروتئین ترکیبی جدید (e6h70) برای اولین بار در سیستم پروکاریوتی با موفقیت بیان گردید. سپس پروتئین فوق در درون ترکیب پلیمری تری متیل کایتوزان (tmc) انکپسوله گردید. در نتیجه مجاورت محلول?g/ml 30 از این پروتئین با محلول mg/ml1 از tmc، نانوپارتیکل هائی با میانگین اندازه ذرات 308 نانومتر و پتانسیل زتای mv 12 ایجاد شد. متعاقب ایمن سازی موش های آزمایشگاهی، نتایج بدست آمده نشان داد که میزان تکثیر لنفوسیتی و تولید سایتوکاین های ifn-? و il-4 و il-12 در آن دسته از حیواناتی که با نانوپارتیکل های پروتئینی ایمن شده بودند،نسبت به گروه های کنترل آنتی ژن افزایش نشان میدهد(p<0.05). هرچند اختلافی در میزان تولیدil-10 بین گروه های مختلف دیده نشد(p>0.05). البته گروهی که فرم محلول e6h70 را دریافت کرده بودند نیز میزان بیشتری از il-12 را نسبت به گروه های esat-6 وhsp70 القا نمودند(p<0.05). پاسخ سایتوتوکسیسیتی (ctl) در گروه ایمن شده با نانوپارتیکل های حاوی e6h70 از همه گروه ها ، حتی گروه bcg نیز بیشتر بود(p<0.01). لذا می توان نتیجه گرفت که تجویز ترکیب پروتئین e6h70 و کایتوزان، از طریق بینی باعث القای پاسخ های محافظت کننده ایمنی از نوع th1/th2 بر علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در مدل موشی می گردد که البته غلبه آن بیشتر به سمت th1 و سلول های ctlمی باشد. با توجه به نتایج بدست آمده، پروتئین e6h70 را می توان به عنوان کاندیدی برای واکسن های زیر واحدی نوین بر علیه سل معرفی نمود.