مسأله تخصیص منابع محدود یکی از مسائلی است که در برنامه ریزی و کنترل پروژه جایگاه بسیار مهمی دارد.. مطلوبیت زمان بندی فعالیت های یک پروژه علاوه بر زمان اتمام پروژه، به عوامل دیگری نیز بستگی دارد. از جمله این عوامل زودکرد و دیرکرد فعالیت ها است لذا یک مدل جامع برای مسأله تخصیص منابع محدود باید شامل معیارهایی باشد که علاوه بر کم کردن زمان اتمام پروژه، زودکرد و دیرکرد فعالیت ها، که سبب زودی یا تاخیر در موعد تحویل می شود، را نیز کمینه کند. از سوی دیگر ماهیت غیر قطعی فعالیت ها در پروژه سبب می شود که مدل های قطعی جوابگوی بسیاری از پروژه های عملی نباشند. از این رو دراین پایان نامه زمان اتمام فعالیت ها، طول فعالیت ها، موعد مقرر آنها و زمان آماده سازی در مدت انجام را به صورت متغیر فازی تصادفی درنظر گرفته شده است. در این رساله بر آن هستیم تا بر پایه برنامه ریزی ریاضی جهت حل مسأله زمان بندی پروژه با منابع محدود، علاوه بر مدل نمودن عدم قطعیت به اهداف کمینه کردن تاخیر، کمینه کردن مدت انجام پروژه نیز نائل آییم. همانطور که گفته شد دو معیار جهت مدل سازی در نظر گرفته شده است که درآن هااز برنامه ریزی فازی، نابرابری فازی وعملگر بیشینه- کمینه بلمن-زاده در این راستا استفاده شده است وصحت وسقم مدل توسط نرم افزار های لینگو وسیپلکس تست شده است. از این رو نتایج به دست آمده نشان دهنده این است که مدیر پروژه با اطمینان بالایی می تواند تصمیم گیری کند.