سقط جنین یکی از مسایل اجتماعی و حقوقی مورد بحث در تمام جوامع بشری است. سقط جنین در همه مراحل رشد وتکامل،از بدو انعقاد نطفه تا لحظه ولادت،از محرّمات قطعی شرع مقدّس اسلام است،واین مسأله با ادله اربعه (قرآن،سنّت، اجماع و عقل ) به وضوح مشخص شده است.درنظام حقوقی ایران که قوانین ومقرّرات آن برگرفته از فقه امامیّه است،سقط جنین جرم بوده و مطابق قانون مجازات اسلامی، دارای مجازات است.در اکثر کشورها،یکی از علل عمده سقط جنین ،افزایش جمعیّت می باشد؛ اما دین مبین اسلام،سقط جنین را به خاطر کنترل جمعیّت،مجاز نمی داند. در این اواخر سقط جنین در مواقع اضطرار مثل آنجایی که جان یا سلامتی مادر درخطر است ونیز درمواقعی که جنین،ناقص الخلقه است،جایز شمرده شده و قانونی نیز در این ارتباط، تصویب وبه تأیید شورای نگهبان رسیده است. حکم قصاص در سقط جنین و سقط جنین در مواقع حرج مثل آنجا که جنین در نتیجه تجاوز به عنف به وجود آمده و نیز سقط جنین به خاطر مشکلات اقتصادی از دیگر موضوعات مهمی هستند که در این رساله بررسی شده اند. نتیجه ای که از این رساله گرفته شده است این است که سقط جنین در شرایط عادی، حرام ومرتکب آن ، مستحق مجازات یا جبران خسارت است.