مکتب رمانتیسم یکی از بزرگترین مکتب¬های ادبی است که در اواخر قرن هجدهم میلادی تحت تأثیر تحولات سیاسی و اجتماعی و ظهور مباحث فلسفی و زیبایی شناسی و با تکیه بر پشتوانه¬های ادبی پا به عرصه وجود نهاد، و از آن پس، به حوزه ادبیات جهان پیوست. رویکرد اصلی آن در آفرینش اثر ادبی، تکیه بر احساسات و عواطف شخصی شاعر، گریز از واقعیت و جستجوی جهان¬های آرمانی و خیالی است. این مکتب تأثیر بسیار عمیقی بر ادبیات معاصر عربی گذاشته است. نقطه آغاز مکتب رمانتیسم عربی سالهای پایانی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است که اولین بار در آثار ادبای عرب مهاجر ظهور کرد. صلاح¬لبکی ، شاعر و داستان پرداز لبنانی تبار مقیم برزیل از جمله پیشگامان رمانتیسم در ادبیات عربی است که بر نسل¬های پس از خود تأثیر گذاشته است. پژوهش پیش¬روی تلاش می¬کند تا به شیوه تحلیلی – توصیفی جلوه¬های رمانتیکی را در آثار او اعم از شعر و نثر واکاوی نماید. یافته¬های پژوهش نشان از آن دارد که مهاجرت و تأثیرپذیری از جبران¬خلیل¬جبران، دو عامل مهم در گرایش صلاح لبکی به مکتب رمانتیسم هستند و او از بین شاخه¬های این مکتب به رمانتیسم سیاه گرایش بیشتری دارد. ¬

ادبیات مقاومت یکی از شاخه های ادبیات متعهد است که از سوی مردم و سرآمدان فکری جامعه در مقابل آنچه زندگی مادی و معنوی آن ها را به مخاطره می اندازد، به وجود می آید. با توجه به شمول تعهد ادبی میان شاعران و ادباء در قبال تجاوزات روا داشته بر ملت ها، پایداری یکی از مهم ترین درون مایه-های ادبیات است. یکی از اصلی ترین مسائل مطرح شده در ادبیات پایداری عربی، مسأله فلسطین و ترسیم ابعاد گوناگون مقاومت فلسطین است. انسان هایی واقع بین و کمال گرا پس از رویارویی با ستم و بیداد در فلسطین به دنبال اجرای رسالت انسانی خویش حرکت می کنند. هارون هاشم رشید از شاعران دهه پنجاه فلسطین می باشد که به شاعر فاجعه فلسطین و اردوگاه معروف است.