هدف از انجام این رساله، تبیین عوامل موثر بر گرایش به خشونت در بین دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر یزد بوده است. به عبارت دیگر در این رساله سعی شده است به این سوال اساسی پاسخ داده شود که: چرا نوجوانان پسر مرتکب رفتارهای خشونت آمیز می شوند؟ بر همین اساس و بر اساس چارچوب نظری تحقیق، متغیرها و فرضیاتی در مورد سه عامل موثر در جامعه پذیری یعنی خانواده، مدرسه و گروه همسالان مطرح شده است. این تحقیق به صورت پیمایش و به کمک ابزار پرسشنامه روی 385 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر یزد و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی ساده اجرا شده است. نتایج یافته های تحقیق نشان داد که متغیرهای کنترل والدین، دلبستگی به والدین، دینداری والدین و دلبستگی به مدرسه رابطه معکوس و معنی داری با خشونت و ابعاد گوناگون آن داشته اند. متغیرهای تضاد والدین، خشونت در مدرسه و پیوند با دوستان منحرف رابطه مثبت و معنی داری با خشونت و ابعاد گوناگون آن داشته اند. این در حالی است که متغیرهایی چون سن و تعداد فرزندان خانواده و پایگاه اقتصادی اجتماعی والدین دانش آموزان ارتباط معنی داری با خشونت و ابعاد گوناگون آن نداشتند و نوع مدرسه و محل تولد دانش آموزان تفاوت معنی داری در خشونت دانش آموزان ایجاد نکرده اند. نتایج اجرای رگرسیون گام به گام برای خشونت و ابعاد گوناگون آن نشان می دهد که در پیش بینی متغیر خشونت کلامی، متغیرهای دلبستگی به مدرسه، خشونت در مدرسه، دلبستگی به خانواده و دوستان منحرف به ترتیب، بیشترین سهم معنی دار را داشته اند. در پیش بینی متغیر خشونت جسمانی ملایم، متغیرهای دوستان منحرف، دلبستگی به مدرسه، کنترل والدین، خشونت در مدرسه، و نوع مدرسه به ترتیب، بیشترین سهم معنی دار را داشته است. در پیش بینی خشونت جسمانی شدید، متغیرهای دلبستگی به مدرسه، دوستان منحرف، کنترل والدین و خشونت در مدرسه به ترتیب، بیشترین سهم معنی دار را داشته اند. در پیش بینی خشونت اقتصادی، متغیرهای دوستان منحرف، دلبستگی به مدرسه، دلبستگی به خانواده و خشونت در مدرسه به ترتیب، بیشترین سهم معنی دار را داشته اند. در نهایت در پیش بینی متغیر خشونت کل، متغیرهای دوستان منحرف، دلبستگی به مدرسه، کنترل والدین، خشونت در مدرسه و دلبستگی به خانواده به ترتیب، بیشترین سهم معنی دار را داشته اند.