در پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه بسامد عبارتهای احتیاط آمیز در مقالات علمی و پژوهشی زبان فارسی در رشته های شیمی و ادبیات پرداخته شده است. استفاده از عبارتهای احتیاط آمیز نقش عمده ای در گفتمان علمی داشته و در واقع ابزاری است که بیانگر تردید نویسنده و عدم قطعیت گزاره بوده و نویسنده با استفاده از آنها می تواند عدم پایبندی کامل به ارزش صدق یک گزاره را نشان دهد . پیکره مورد بررسی شامل 114 مقاله (57 مقاله شیمی،57 مقاله ادبیات) می باشد.تعداد کل واژه ها در بخش بحث مقالات شامل 103371 واژه می باشد. در این تحقیق عبارتهای احتیاط آمیز به شش گروه فعل وجهی ، فعل اصلی ، قید ، اسم ، صفت و ارجاع تقسیم شده است .نتایج تحلیل نشان می دهد توزیع عبارتهای احتیاط آمیز در دو رشته ادبیات و شیمی متفاوت می باشد ، به طوری که بسامد این ابزار در رشته ادبیات بیشتر از شیمی است و این مساله به دلیل طبیعت متفاوت و ماهیت استدلال های مربوط به دو رشته یاد شده می باشد. در مورد انواع مختلف عبارتهای احتیاط آمیز مشاهده شده در هر دو رشته عبارات قیدی بیشترین و صفات احتیاط آمیز کمترین بسامد را دارا می باشند. با مقایسه بسامد شش گروه یاد شده بین دو رشته نیز می توان ادعا کرد در میزان کاربرد ارجاع و افعال وجهی احتیاط آمیز در مقالات ادبیات و شیمی تفاوت معنی دار وجود دارد ، به طوری که ارجاع در ادبیات و افعال وجهی در شیمی کاربرد بیشتری دارد.