با توجه به اهمیت روز افزون تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کارایی فنی کشورها، این مطالعه به بررسی تاثیر سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کارایی فنی 11 کشور واقع در منطقه منا می پردازد. با استفاده از داده های ترکیبی سال های 2006 – 2000 و شیوه اثر ثابت، میزان تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات برکارایی فنی کشورهای منا مورد بررسی قرار می گیرد. با نگاهی به وضعیت سرمایه گذاری منطقه منا در فناوری اطلاعات و ارتباطات ملاحظه می شود که منطقه منا در سال 2001، 27/6 میلیارد دلار در ict سرمایه گذاری داشته که این رقم در سال 2006 به49/6 میلیارد دلار رسیده است. آمریکای شمالی نیز در سال 2001 سرمایه گذاری به میزان 937 میلیارد دلار و در سال 2006 سرمایه گذاری به میزان 1251 میلیارد دلار انجام داده است. با مقایسه سرمایه گذاری صورت گرفته در زمینه ict بین دو منطقه منا و آمریکای شمالی ملاحظه می شود که منطقه منا در وضعیت بسیار پایین تری نسبت به منطقه پیشرفته آمریکای شمالی قرار دارد و باید سرمایه گذاری بیشتری در این زمینه انجام دهد. در بررسی اثر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کارایی فنی در ابتدا به کمک برآورد توابع تولید کاب – داگلاس و ترانسلوگ، مقادیر کارایی فنی کشورهای منا را طی دوره 2006-2000 بدست آورده و سپس به کمک این مقادیر کارایی فنی، اثر فناوری اطلاعات و ارتباطات را بر کارایی فنی برآورد می کنیم. نتایج حاصل از برآورد فناوری اطلاعات و ارتباطات برکارایی فنی نشان می دهند که تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کارایی فنی کشورهای منا تحت هر دو تابع تولید کاب-داگلاس و ترانسلوگ مثبت و معنی دار می باشد. نتایج نشان می دهند که، ضریب بدست آمده برای فناوری اطلاعات و ارتباطات در برآورد اثر آن بر کارایی فنی در حالتی که مقادیر کارایی فنی از تخمین تابع تولید کاب-داگلاس بدست آمده باشند، برابر با 0/03 و همین ضریب در حالتی که مقادیر کارایی فنی از تخمین تابع تولید ترانسلوگ بدست آمده باشند، برابر با 0/08 می باشد

بنزین و گازوئیل دارای مصرف بالایی در اقتصاد ایران به ویژه بخش حمل و نقل هستند از اینرو ضروری است تا تمهیدات جدی برای ارتقاء کارائی مصرف آنها در بخش های مختلف به ‏قصد کنترل مصرف آنها اندیشیده شود. بحث مربوط به بهبود کارائی مصرف بنزین و گازوئیل توأم با دغدغه‏ای بنام اثرات بازگشتی است که طی آن، کاهش اولیه مصرف بنزین و گازوئیل در نتیجه بهبود کارائی، تا اندازه‏ای خنثی می‏شود. بی‏توجهی به اثرات بازگشتی باعث ناکارآمدی برنامه های بهینه‏سازی مصرف بنزین و گازوئیل خواهد شد. تحقیق حاضر ضمن بررسی وجود اثرات بازگشتی و اندازه‏گیری این اثرات میزان تغییرات در سطح فعالیت زیربخش‏های حمل و نقل را در اثر بهبود 10 درصدی کارائی مصرف بنزین و گازوئیل مورد بررسی قرار دهد. در این تحقیق از مدل cge استفاده شده و با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی 1385 شبیه‏سازی شده است. نتایج اجرای مدل نشان می‏دهد که بدنبال بهبود 10 درصدی کارائی مصرف بنزین و گازوئیل، اثرات بازگشتی در رشته فعالیت‏های مختلف وجود دارد بطوریکه در مورد بنزین، "حمل و نقل جاده‏ای" با 01/27 درصد دارای بیشترین اثرات بازگشتی و در مورد گازوئیل رشته فعالیت "حمل و نقل جاده‏ای" با 25 درصد دارای بیشترین اثرات بازگشتی هستند. قابل ذکر است که در نتیجه بهبود 10 درصدی کارائی مصرف بنزین و گازوئیل، حمل و نقل ریلی (به‏عنوان یکی از زیربخش‏های حمل و نقل) دارای بیشترین افزایش در سطح فعالیت (347/6 درصد) بوده است.