در داستان نویسی مدرن بسیاری از شیوه های سنتی روایت از میان رفته و معمولا صناعت داستان بیش از محتوای آن در کانون توجه قرار گرفته است. بررسی و تحلیل زاویه دید و شیوه های روایی از دیدگاه های متفاوت از بحث های جدید نقد ادبی در جهان است که امروزه به عنوان شاخه ا ی مستقل و مهم در مباحث داستان نویسی به آن پرداخته می شود. عنصر شخصیت و شیوه ی شخصیت پردازی داستان نیز از نکات قابل توجه داستان نویسی امروز است. در این رساله، ده داستان برگزیده از جمله: «بوف کور» اثر صادق هدایت؛ «دارالمجانین» اثر محمد علی جمالزاده؛ «چشم هایش» اثر بزرگ علوی؛ «مدیر مدرسه» اثر جلال آل احمد؛ «ملکوت» اثر بهرام صادقی؛ «تنگسیر» اثر صادق چوبک؛ «شازده احتجاب» اثر هوشنگ گلشیری؛ «جای خالی سلوچ» اثر محمود دولت آبادی؛ «گاو خونی» اثر جعفر مدرس صادقی؛ «سمفونی مردگان» اثر عباس معروفی انتخاب و کاربرد و کارکرد دو عنصر یاد شده در آن ها بررسی و تحلیل شد و در چهار فصل به ترتیب زیر تدوین گردید:در فصل نخست با نام «مقدمه و کلیات» مباحثی چون: طرح موضوع تحقیق و دلایل انتخاب آن، اهمیت و ضرورت و اهداف و پیشینه ی تحقیق ارایه شده است.فصل دوم با عنوان «تعاریف» ، پس از تعریف اجمالی عناصر داستان دو عنصر راوی و زاویه دید و شخصیت و شخصیت پردازی را مفصل تعریف، تجزیه و تحلیل و دسته بندی کرده است.فصل سوم با عنوان «بررسی و تحلیل شخصیت، زاویه دید و راوی در رمان های برجسته ی معاصر فارسی»، فصل اصلی رساله است. این فصل دربرگیرنده ی تحلیل دو عنصر داستانی مذکور در داستان های نامبرده می باشد. در این فصل تلاش شده است شیوه ی روایت و شخصیت پردازی هر داستان بررسی و تحلیل شود.مهم ترین نتایج حاصل از تحلیل و بررسی و مقایسه عناصر یاد شده در داستان های ده گانه، در فصل چهارم با عنوان «نتیجه گیری» بیان گردیده است.

معشوق و ویژگی های آن در ادبیات همواره از جایگاهی والا برخوردار است. این ویژگی ها و به طور کلی سخن راندن از معشوق، خاص ادبیات مردانه بوده است و عرف و سنت حاکم بر محیط جامعه ی سنتی ما اجازه ی صحبت کردن پیرامون معشوق را به شاعران و نویسندگان زن نمی داده است ولی با وجود تمام این محدودیت ها، زنان شاعر با شکست هنجارهای جامعه سکوت خود را شکسته، قلم به دست گرفته و احساسات زنانه ی خود را در توصف معشوقان خویش بیان داشته اند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی ویژگی های اصلی معشوق در شعر زنان و مفاهیم مرتبط با آن، از اولین زنان شاعرتا زنان شاعر معاصر، می باشد که این هدف با بررسی دفتر های اشعار آنان، مجموعه ها و جنگ هایی که از منتخب اشعار زنان تهیه شده بود و همچنین نقد هایی که بر اشعار ایشان صورت پذیرفته، در حد وسع نگارنده بر آورده شده است. در راستای تحقق این امر اکثرقریب به اتفاق شاعران زن نیز شناسایی و به حتی المقدور اسمامی آنان به مخاطب معرفی شده است هرچند معرفی شاعران زن جزء اهداف این پژوهش نبوده است. این پژوهش در 13 فصل و یک نتیجه به ارائه ی ویژگی های اصلی معشوق و مفاهیم مرتبط با آن می پردازد که ابتدا در فصل نخست با عنوان مقدمه و کلیات به مواردی چون طرح مساله ی تحقیق، ضرورت و اهداف پژوهش، پیشینه ی تحقیقات انجام شده و روش پژوهش پرداخته شده و در فصل های بعد به ترتیب به بررسی عشق و مسائل مربوط به آن و نحوه ی تحول سیمای معشوق از گذرگاه سنت به مدرنیته و تیپ های مختلف معشوق که در شعر زنان با آنها مواجهیم، تبیین شاکله ها و ویژگی های ادبیات زنانه، بررسی تحولات شعر زن در سه دوره ی قبل از مشروطه، از مشروطه تا انقلاب 57 و از انقلاب 57 تا کنون، تبار و نژآد معشوق، ویژگی های عمومی، جسمانی و روحی معشوق، روابط عاشق و معشوق در شعر زنان ، وسایل ارتباطی بین آنها، تبیین شغل یا هنر معشوق، ارتباط رنگ با معشوق در شعر زنان، و در آخر نیز برای حسن ختام کار قطات عاشقانه ای از زنان شاعر آورده شده و در نتیجه گیری نیز نتایج حاصل از این پژوهش به صورت خلاصه و اجمالی ارائه شده است.

چکیده دراین رساله بررسی رابطه خردگرایی و تقدیرگرایی در شاهنامه به این ترتیب شرح و گزارش شده است: در ابتدا ضمن ارائه کلیاتی از مفاهیم کلامی که موضوع رساله حاضر در آن قرار می گیرد و نیز طرح سوالاتی که اساس و بنیان این پژوهش است تصویری از اهمیت کلی این تحقیق نمودار شده است. سپس خردگرایی فردوسی و عوامل موثر در آن مورد پژوهش قرار گرفته است و با مقایسه شاعران معاصر فردوسی با وی، شخصیت خردگرای شاعر حکیم نمایان می شود. در کنار آن بررسی تقدیرگرایی در شاهنامه در پرتو ریشه های باستانی و اسلامی صورت گرفته و نشان داده شده است که محتوای تقدیرگرای داستان های شاهنامه از تفکر زروانی نشأت گرفته است و عواملی همچون فلک، روزگار، زمانه، چرخ و ... را داننده تقدیر و سرنوشت می داند اما تقدیرگرایی شخص فردوسی ریشه های اسلامی دارد و به قضا و قدر از منظر اسلامی معتقد است؛ چرا که آسمان و اختران و دیگر موجودات را بی خبر از راز آفرینش موجودات می داند. پس از آن با تکیه بر اصول اعتقادی مکتب تشیع که در شاهنامه جلوه گر است شیعه امامی بودن شاعر نشان داده شده است که در پرتو آن می توان تأکید بر نیروی خرد در کنار تقدیر در شاهنامه را بر طبق اصل "لا جبر و لا تفویض بل امر بین الامرین" پذیرفت و به گونه ای عقلانی به آن پاسخ گفت.

مرصاد العباد اثر نجم الدین رازی یکی از کتب عرفانی قرن هفتم محسوب می شود. با توجه به اینکه این کتاب نثری ساده ولی ولی پخته و زیبا دارد و به همین دلیل نیز مورد توجه قرار گرفته است، در این تحقیق، به بررسی مسائل زیبایی شناسی این کتاب پرداخته می شود، و بیان این مطلب که این نویسنده در بکارگیری زیبایی های نثر تا چه اندازه موفق بوده است. همچنین عواملی که باعث شده این کتاب از مهمترین کتب عرفانی و ادبی زبان فارسی به شمار آید چه بوده است. به طور کلی: در این تحقیق استخراج ویژگیها و زیبایی های ادبی این کتاب و طبقه بندی این ویژگیها و مقایسه ی آنها با یکدیگر بر اساس این امر که بسامد کدام یک از این ویژگیها نسبت به بقیه بیشتر می باشد،مدّ نظر قرار داده شده است.

کودکان از نظر تفکّر مذهبی در سنین مختلف، دوره¬های گوناگونی دارند و در هر مرحله از رشد نوع نگرش و تفکّر آن¬ها نسبت به مفاهیم دینی متفاوت است. از این منظر نیازمند به شیوه¬های متعدّدی برای انتقال مفاهیم دینی می¬باشند. ادبیات یکی از راه¬های مؤثر برای بیان مفاهیم دینی است، زیرا گذشته از اینکه در روحیه، اخلاق و اوضاع زندگی بشر تأثیر بسزایی دارد، از آغاز شکل¬گیری خود، با باورهای مذهبی عجین بوده است. شعر که بیش از هر نوع ادبی، اهداف تربیتی، روان-شناسی و...را در خود منعکس می¬سازد و نیز به دلیل آهنگین بودن و دیگر ویژگی¬ها، مورد توجّه کودکان است؛ پاسخ¬گوی مناسبی برای نیازهای کودکان می¬باشد. با در نظر گرفتن نیاز کودکان در سنین مختلف به مفاهیم دینی و با توجّه به نوع نگرش آنان در هر سنّی، ضروری به نظر می¬رسد که والدین، شاعران و نویسندگان در انتخاب مطالب متناسب با سنّ کودک، دقّت لازم به خرج دهند. از این رو چگونگی ارائه¬ی مفاهیم دینی موجود در شعر کودکان گروه¬های سنّی«الف»، «ب» و «ج» از انقلاب اسلامی تا 1389، موضوعی است که مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است، تا از سویی به نقاط ضعف و قوّت آثار با توجّه به ویژگی¬های سنّی کودک در سه گروه یاد شده پی برده شود و از طرفی دیگر با در نظر گرفتن تمایلات شاعران روشن شود که ادبیات معاصر کودکان به کدامین سمت و سو کشیده می¬شود و با کدامین هدف، روند رو به رشد خود را طی می¬کند. جامعه¬ی آماری این پژوهش از میان کتاب¬های کودک چاپ کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان انتخاب شد. تمامی کتاب¬هایی که بعد از انقلاب به چاپ رسیده بود، با تلاش فراوان تهیه شد و مورد مطالعه قرار گرفت و در نهایت این پژوهش در پنج فصل تدوین شد که نتایج مطالعات در فصل چهارم و پنجم منعکس شده است. فصل اوّل به کلّیات و فصل دوم به تاریخچه¬ و مبانی ادبیات کودک می¬پردازد. فصل سوم ادبیات دینی کودکان را مورد بررسی قرار می¬دهد و اندیشه-های کودکان را در مورد مفاهیم دینی بیان می¬نماید. در فصل چهارم با ذکر نمونه¬هایی از اشعار جامعه¬ی پژوهش، به بررسی مفاهیم دینی مورد توجّه شاعران پرداخته می¬شود و در نهایت در فصل پنجم، با ارائه¬ی نمودار و جدول به تحلیل و نتیجه¬گیری کیفی و کمّی مفاهیم دینی موجود در اشعار کودکان پرداخته می¬شود.

با توجه به تأثیرپذیری طنز از موضوعات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... می توان اذعان کرد که شیوه و سبک طنزپردازی نیز در دوره های مختلف متفاوت است. به خصوص در گذار از یک دوره تاریخی به دوره دیگر این تغییرات مشهودتر است. در این پژوهش، عبید زاکانی به عنوان طنزپرداز کهن و عمران صلاحی، جواد مجابی و ابوالقاسم حالت به عنوان نمایندگان طنز معاصر انتخاب شده اند. مطالعه در عناصر، ساختار و محتوای سازنده هر اثر ادبی و کشف قوانین حاکم بر آن، ما را در شناخت ساختارهای درونی متن و تعیین عنصرهای سازنده آن یاری می دهد، به همین دلیل این مطالعه سعی دارد، تصویر کاملی از طنز عبید و معاصران ازلحاظ ابزارها و ساختارهای استفاده شده و محتوای مورد نقد قرار داده شده، ارائه شود. معاصران در مقایسه با عبید در بخش ابزارها نو آوری هایی داشته اند. در ساختارها معاصران از ساختار نظم بیشتر استفاده کرده اند و در زمینه ساختارهای نثر معاصران صاحب ساختارهای نو و بدیعی هستند که در زمان عبید مطرح نبوده است. در بخش محتوا مضامین جدیدی مورد نقد قرار گرفته که اکثریت آنها در دوره عبید مطرح نبوده است.

صور خیال (تشبیه، استعاره، مجاز وکنایه) از عناصر زیبایی کلام شناخته می شوند که شاعران برای بیان اندیشه و احساس خود و برانگیختن مخاطب از این عناصر استفاده می کنند.در این پژوهش سعی شده است که نوع و میزان به کار گیری این چهار عنصر در اشعار سپیده کاشانی به تفکیک ارائه شود. برای این منظور مجموعه آثار این شاعر مطالعه و انواع صورخیال در فصل های جداگانه تحلیل شده است . هم چنین از کتاب های متنوع دیگر نیز استفاده شده است. این پایان نامه ، شامل هشت فصل می باشد . در فصل اول به صور خیال و پیشینه آن در شعر فارسی، ادبیات پایداری و زندگی نامه شاعر پرداخته شده و بعد از آن صورت های مختلف خیال در اشعار سپیده کاشانی مورد بررسی قرار گرفته و برای جزئیات عنوان های هرمورد نمونه هایی از شعر کاشانی آمده و در پایان هر عنوان جدول ونمودار میله ای ترسیم شده است. بالاخره نتیجه گیری کلی از بحث صور خیال و میزان کاربرد آن در اشعار سپیده کاشانی آمده است.

چکیده صور خیال (تشبیه ، استعاره ، کنایه و مجاز) از عوامل زیبایی و هم¬چنین به عنوان گوهراصلی شعر شناخته می شود که شاعران از این عناصر زیبایی در سروده های خود استفاده کرده اند . در این پایان نامه سعی شده است که نوع و میزان به کارگیری چهار عنصر صور خیال در اشعار مهرداد اوستا نشان داده شود که بدین منظورکتاب های مختلف مهرداد اوستا مورد مطالعه قرار گرفته و ازکتاب های متنوع دیگر مربوط به صورخیال در جهت تشریح و توضیح این عناصر چهارگانه در اشعار مهرداد اوستا استفاده شده است . ابتدا در فصلی به طور خلاصه به انواع صور خیال ، ادبیات پایداری ، میزان تأثیرپذیری مهرداد اوستا از حوادث دوران انقلاب و هشت سال دفاع مقدس و زندگی نامه شاعر پرداخته شده است و بعد از آن در فصل های جداگانه هر چهار صور خیال در اشعار مهرداد اوستا مورد بررسی قرار گرفته و در پایان نتیجه کلی از بحث صور خیال و میزان کاربرد آن در اشعار مهرداد اوستا گرفته شده است . کلید واژه مهرداد اوستا ، ادبیات پایداری ، تشبیه ، استعاره ، مجاز ، کنایه

اسطوره به مثابه صورتی از فهم بشری نخستین تصورات بشر را درباره جهان متجلی می سازد. جهان با پیچیدگی های و راز های خود همیشه ذهن انسان را به خود مشغول ساخته است و باعث شده مردم سرزمین های گوناگون از دریچه و نگاه خاص خویش درباره چگونگی آن بیندیشند. از آن جایی که انسان نیز جزیی از طبیعت است و با نابودی آن، خود نیز فنا می شود، از این رو تحلیلشان ازآفرینش و سرانجامشان با طبیعت و حیوانات پیوند عمیقی خورده است تا جایی که گاهی آفرینش و حتی نابودی خود را به یکی از عناصر طبیعت مثل یک حیوان یا گیاه نسبت می دهد. بینش اسطوره ای چیزی نیست که بشر اکنون به آن پی برده باشد بلکه می توان گفت بشر تازه آن را مدون کرده است و به مثابه علم بدان می نگرد و گرنه اسطوره در ناخودآگاه جمعی ذهن انسان ها خانه دارد. با این وجود تعریف کردن اسطوره بسیار سخت و دشوار است چرا که اسطوره، دریایی بس شگرف و پهناور است و شایان ذکر است که تعاریفی که تا کنون ازاسطوره ارائه شده است پیرامون واژه آن است. این واژه ترجمه ای از میت myth یا به قول یونانیان موتوس muthos یعنی کلام به معنای اساطیری است. به عبارت دیگر میت یعنی افسانه، قصه و تاریخ مقدسی که حکایت از راز آفرینش می کند و منشا ازلی هر آئین، پندار و کرداری است که در زمان اساطیری یک بار برای همیشه به وقوع پیوسته است. مهرداد بهار در کتاب جستاری چند در فرهنگ ایران درباره گستره این واژه می گوید :«در واقع آن چه امروز فرهنگ می نامیم، در جهان باستان برابر اسطوره و آئین بوده است. مجموعه اسطوره و آئین در جامعه ابتدایی عبارت است از فرهنگ آن جامعه، چون هیچ امر فکری و رفتاری نبود که از درون این مجموعه خارج باشد. تمام عمل زندگی و اندیشه ای در این مجموعه اسطوره و آئینی جای می گرفت».میت واژه ایی کاملا پیچیده است که می توان آن را از دیدگاه های مختلف تفسیر کرد اما با وجود انبوهی تعریف ها پاره ای از درون مایه ها ی آن ها مکمل یکدیگرند و پاره ای دیگر تنها سویه ای از اسطوره را بازنمایی می کنند.«به هر حال برآیندی که در این تعریف ها می توان به دست آورد، چنین است : 1-اسطوره روایت غیر عادی، فرا طبیعی و مینوی است.2-بیشترین درون مایه اسطوره ها در مورد خلقت است.3-اسطوره فرهنگ جامعه های نخستین است .4-اسطوره تاریخ مینوی جامعه های آغازین است .5-اسطوره باورهای راستین جامعه های بدوی است.6-درون مایه های اسطوره، چهره های نمادین و اشیای فراطبیعی و مینوی هستند و اگر گیتیانه هم باشند، اوصافشان فرا طبیعی و مینوی است.7-اسطوره با آئین و مراسم پیوستگی دارد و گونه شفاهی آن ها است»(واحد دوست،1381: 36).اسطوره در هنر قومی با انسان، جهان سخن می گوید و قدم به قدم ذهن کودکانه انسان را برای درک وجود جهان و خود پیش برده است و به همین خاطر است که می توان گفت اسطوره ها بخش مهمی از میراث فکری و معنوی جهان و دانش فرهنگی انسان را در بر دارد و رشد ذهنی آدمی را در طی زمان به تصویر می کشد. دنیای اساطیری شامل ریشه های رفتاری و فکری و آئینی بشر امروز است. نظامی که بر این دنیا حاکم است، نظامی بس شگفت و متفاوت از دنیای عادی ما است. لوی برول جامعه شناس فرانسوی با تجزیه و تحلیل مدارک مربوط به اقوام ابتدایی به این نتیجه می رسد که اساطیر اقوام بدوی حاکی از ساخت فکری خاصی است که می توان آن را پیش منطقی نامید.«به نظر «لوی برول» آدم بدوی هر اتفاق خوب و بدی را که رخ می دهد به نفوذ نیروهای مرموز و سحر آمیزی نسبت می دهد. در حالی که برای ما رابطه علت و معلول واقع در زمان و متمکن در بعد است، اقوام بدوی فقط به معلول توجه می کنند و علت را ناشی از موجودات و نفوس مرموزی می دانند و ارتباط بین علت مرموز و معلول مشهود را بی واسطه می پندارند و به حلقه های میانه ای که علت را به معلول می پیوندد اعتنایی نمی کنند»(شایگان،1391: 48). «برونیسلاو مالینوسکی»درباره میت می گوید: میت در جامعه بدوی یعنی به صورت آغازین و زنده خود واقعیتی تجربه یافته است که در زمان های آغازین اتفاق افتاده است و از آن پس جهان و سرنوشت آدم ها را تحت تاثیر قرار داده است.«این زمان آغاز که «مالینوسکی »بدان اشاره می کند کدام است؟به نظر« پتاتسونی» محقق ایتالیایی «میت افسانه نیست، بلکه تاریخ است، تاریخ واقعی و نه تاریخ دروغین storia vera e non storia falsa داستانی واقعی که به علت محتوای خود حکایت از وقایع حقیقی می کند، یعنی آغاز وقایع بزرگ ازلی: آغاز جهان، آغاز بشریت، آغاز زندگی و مرگ، آغاز انواع حیوانی و نباتی، آغاز شکار، آغاز کشاورزی، آغاز آتش، آغاز آئین، آغاز مراسم تشرف[به آئین سری]، آغاز جامعه شمنی و نیروهای درمان بخشنده آن، وقایع دیرینه ای که معطوف به زمان دور گذشته است که آغاز و مبدا زندگی امروزی است و بر اساس آن ساخت فعلی جامعه نظام یافته است..»(شایگان،1391: 16).همیشه در بحث از زمان آغازین، چگونگی آفرینش جهان و انسان را به ذهن متبادر می سازد و کمتر به این مسئله توجه می شود که در زمان آغازین حیوانات نیز حضور پر رنگ و فعالی داشته اند. این حیوانات در ابتدای آفرینش گاه قبل از انسان و گاه هم زمان با خلقت او به وجود آمده اند و نکته مهم این است که آن ها نقش ها و کارکرد های متفاوتی نیز داشته اند.در بعضی اسطوره ها خالق جهان و در بعضی به عنوان نخستین آفریده ها می باشند. جالب است که این جانداران حتی در اسطوره ها و مذاهب مربوط به جهان پس از مرگ نیز نقش دارند. البته چرایی این طرز فکر به نظام علت و معلولی که حاکم به جهان اسطوره است بر می گردد. نظامی که در آن هر چیزی ممکن است از هر چیز دیگر پدید آید.جهان ممکن است از تخم مرغ یک لک لک یا یک نیلوفر شناور بر آب و یا از یک صدف به وجود بیاید. پژوهش حاضر می کوشد تا پی به چگونگی علت انتخاب حیوانات درجایگاه نقش های متفاوتشان بپردازد. به عنوان نمونه گاو حیوانی است که در تمامی اسطوره ها نقش خدایی برکت دهنده یا خدایی بارور کننده یا حیوان نخستینی را که گیاهان از او به وجود می آیند، به عهده دارد و وقتی نگاهی اجمالی به خصوصیات این حیوان می اندازیم، می بینیم این جانور علی رغم فراوانی اش در تمامی سرزمین ها، جانوری است که از پوست، گوشت، شیر، مو، توانایی او در شخم زدن زمین استفاده می کردند و این بدیهی است که مردم تمامی سرزمین ها در باور های خود آن را به صورت خدایی بارور کننده و یا... تصور می کردند و چه بسا در بعضی سرزمین ها(هند) برای آن ارزش زیادی قائل می شدند تا جایی که کشتن آن را نیز ممنوع می دانستند. در پایان جهان نیز نمونه این را می بینیم که سگ در اکثراسطوره ها به عنوان نگهبان دوزخ یا نگهبان دنیای ارواح و... بوده است و جالب است طبیعت این حیوان پاسداری و نگهبانی می باشد و به تعبیر بعضی افراد یکی از بهترین حیوانات خانوادگی است چرا که وفادار است و از صاحبانش محافظت می کند. همه آن چه که گفته شد لزوم توجه به درک اسطوره و نقش حیوانات در اسطوره های ملل مختلف را نشان می دهد.اسطوره ها بخشی از میراث فرهنگی و معنوی ملل به شمار می رود و فهم تطبیقی آن، زمینه های درک افزون تر میراث فکری انسان را فراهم می سازد. بدین منظور این تحقیق را به سه بخش تقسیم کرده ایم: فصل اول درباره نقش و کارکرد حیوانات نخستین در آفرینش و فصل دوم درباره نقش حیوانات در پایان جهان و فصل سوم درباره بررسی نتایج فصل و دوم از دیدگاه روانشناسی است.

رنگ از نخستین دوره¬ی زندگی بشر کاربرد و اهمیت داشته است. هر رنگ، معانی و مفاهیم بسیاری را در پشت خود می گنجاند؛ از این روی افراد به ویژه شاعران در انتقال مفاهیم خود از آن بهره های بسیار برده اند. کاربرد رنگ توسط شاعران در دوره¬ی معاصر دیگر تنها برای پر کردن وزن و رنگ آمیزی تصاویر نیست بلکه شکلی مفهومی تر پیدا کرده است. این پژوهش به تحلیل کاربرد رنگ در شعر پروین اعتصامی، سیمین بهبهانی و فروغ فرخزاد می¬پردازد تا نشان دهد که کاربرد رنگ¬های اصلی و فرعی در شعر این سه شاعر چگونه است و چه بسامدی دارد و براساس سه نظریه روانشناسی یانگ- هلمهولتس(سه فامی)، ایوالد هرینگ(رنگ¬های متضاد) و ورنر(ادراک قیافه¬شناسانه) چگونه تحلیل می¬شود؟ که سرانجام با بررسی¬ها این نتایج حاصل می¬شود که طبق نظریه¬ی سه¬فامی و رنگ¬های متضاد هر سه شاعر، رنگ سیاه را بیشتر در اشعار خود به کار برده¬اند. چنان که پروین51.580 درصد، سیمین33.777 درصد و فروغ47.453 درصد از رنگ سیاه استفاده کرده¬اند. از میان رنگ¬های اصلی نیز در شعر سه شاعر بیشترین درصد را رنگ قرمز دارد. درصد بالای این دو رنگ در شعر سه شاعر هم بازتابی از دوره و هم شرایط زندگی شخصی آن¬ها می¬باشد. طبق نظریه¬ی ورنر(ادراک قیافه¬شناسانه) که ارتباط نزدیکی با حس¬آمیزی دارد، فروغ بیشتر از ادراک قیافه¬شناسانه استفاده کرده¬است و در مقابل شاید بتوان گفت که در اشعار پروین این نوع ادراک کاربردی ندارد و سیمین میانه¬ی این دو شاعر است. واژگان کلیدی: رنگ، پروین، سیمین ،فروغ، ادراک قیافه¬شناسانه، رنگ¬های متضاد، وسه فامی.

غزل پست مدرن نامی جدید است که در دهه ی هشتاد با تلاش های همه جانبه ی مهدی موسوی به ادبیات فارسی معرفی گردید. بارزترین ویژگی این غزل که ظاهر ، محتوای اینگونه ادبی را خاص می سازد؛ زبان این شعر است. غزل پست مدرن به لحاظ هنجار گریزی و قاعده افزایی دچار نوعی زیاده روی شده است. تنوع واژگان غیر شعری در آن چشمگیر است .درهای غزل پست مدرن بر روی واژه های غیر فارسی و کلمات منسوخ و کهن گشوده است. برخی از اشعاری که به عنوان غزل آورده شده اند از نظر اهل فن غزل نیستنداما به تعبیر موسوی قالب غزل مجاز از همه ی قالبهای سنتی است. تردید و غم و بی تفاوتی از حالات عاطفی غالب براین اشعار است.نگاه پست مدرن ها به مفاهیم مختلف با آنچه در شعر و ادبیات قبل از آن بیان شده است هیچ شباهتی ندارد. در این پژوهش پس از یافتن واژگان پر کاربرد، ویژگی های آنان از نظر آوایی ،نحوی ، عاطفی و گاه حتی کارکرد کاربردی و معنایی تحلیل می گردد. ضمایر من و تو در این ابیات بیش تر از دیگر موارد کاربرد دارد. تنوع استفاده از رنگ ها ،نام های خاص، نماد های زنانه ،حواس پنجگانه،نام حیوانات ،اعداد وباورهای عامیانه سبب گسترده شدن گنجینه ی و تنوع واژگان این شعر گردیده است. .

ادبیات معاصر تحت تأثیر تغییرات جهانی و به دلیل شتاب فزاینده زندگی به سوی مدرن شدن در حرکت است. حوصله کم مخاطب و عدم وجود وقت کافی و درگیر شدن او با مسائل و مشکلات زندگی و همچنین پیدایش رسانه های مجازی از قبیل تلفن همراه، اینترنت و.... در این حرکت نقش ویژه ای را ایفا کرده است. با توجه به این اوضاع، شرایطی به وجود آمده تا گوینده هم به دنبال این موقعیت پیش رود و خود را با مخاطب وقف دهد. کوتاه گویی در ادوار پیشین هم رایج بوده است تا آنجا که بخشی از مهمترین گنجینه های غنی ادب فارسی را شعرهای کوتاه تشکیل می دهد. خسروانی ها، رباعی ها، دوبیتی ها، تک بیت ها و مفردات گواهی بر این سخن است. سوالی که در اینجا به نظر می رسد این است که در دوره های اخیر همچنان بدان ها توجه شده است؟ رباعی و دو بیتی کوتاه ترین قالب شعر کلاسیک و میراث ماندگار ادب فارسی به دلیل اهمیت و اقبال عامه مردم به آن تاکنون به حضور فعال خود ادامه داده است و شاعران بسیاری در این عرصه با مضامین و درونمایه های گوناگون طبع آزمایی کرده اند. از مهمترین ویژگی شعرهای کوتاه، ایجاز، تصویر و به خصوص آنی و لحظه واری بودن آن است. به علاوه در سال های اخیر، ترجمه هایکوهای ژاپنی به زبان های مختلف دنیا به خصوص زبان فارسی شعر معاصر را وارد مرحله جدیدی کرده است و با توجه به ظرفیت شعر نیمایی و آزاد می توان گفت که قالب هایکو بر این اشعار بی تأثیر نبوده است و شاعران زیادی به پیروی از هایکو اشعاری سروده اند و به کوتاه گویی گرایش داشته اند.