جدیدترین پیشرفت همجوشی محصور سازی لختی، ایده اشتعال سریع است، که راهی برای گرمایش مستقیم سوخت با چگالی بالا را پس از تراکم پیشنهاد می کند. ایده ی اشتعال سریع، به این علت جالب توجه است که اساسا به انرژی ورودی کمتری برای دستیابی به شرایط اشتعال نیاز دارد. مزیت این ایده در این است که تراکم و اشتعال جدا شده هستند. و در نتیجه توانایی بهره بالاتر برای یک انرژی ورودیکمتر بوجود آمده است. و بدین ترتیب امکان طراحی بیشتر هدف را دراختیار ما قرار می دهد. به همین علت در این پژوهش، موجودی تریتیوم در یک راکتور راتا مقدار کمینه کاهش داده ایم. تریتیوم به علت غلظت کم آن در ساچمه ی سوخت نقش اساسی را در سوخت های d,t-poor برای رسیدن به دمای بالا و اشتعال ساچمه ایفا می کند. دمای اشتعال برای سوخت ، حتی برای یک مقدار خیلی کوچک x، خیلی کمتر از است.در این پایان نامه، بهره انرژی سوخت را برای یک ساچمه ی سوخت با توده ی سوخت دوتریم خالص و بذر dt با درصدهای متفاوت ترتیوم محاسبه نموده و تغییرات بهره انرژی سوخت برحسب چگالی سوخت به ازای پارامترهای متفاوت فیزیکی را به صورت نمودارهایی محاسبه و ارائه نموده ایم.در این نمودارها، با افزایش درصد تریتیوم اولیه در هدف افزایش یافته و همچنین با افزایش چگالی، بهره انرژی سوخت بیشتری بدست می آید. البته افزایش بهره انرژی تنها تا حوالی مشاهده می شود. بعلاوه، در این پایان نامه نشان می دهیم که می توان هدف های dt با نسبت کمتری تریتیوم، در مقایسه با دوتریوم، بدون کاهش قابل توجهی در انرژی خروجی طراحی کرد. بررسی کاهش انرژی خروجی بر حسب کسرهای تریتیوم متفاوت اولیه نشان می دهد که مقدار این انرژی در درصدهای حدود 10% تفاوت چشمگیری با مقدار مربوط به سوخت هم مولار ندارد.

فیلتراسیون غشا به عنوان سدی انتخابی بین دو سیال عمل می نماید. غشاهای نانوفیلتراسیون دارای ساختار متخلخل و حفره هایی با قطر کمتر از 2 نانومتر هستند و دارای عملکردی بین غشای الترافیلتراسیون و اسمز معکوس می باشند. در این تحقیق جهت دست یابی به غشای پلی اکریلونیتریل با خاصیت نانوفیلتراسیون، دو روش غشای مرکب لایه نازک و قالب گیری خشک-تر مورد بررسی قرار گرفته است. از آن جا که ضخامت و اندازه حفره در غشای به دست آمده حایز اهمیت است. قابلیت عبور مواد رنگزا از طریق غشا، مورد بررسی قرار گرفته و میزان تخلخل آن ارزیابی شده است. نتایج بیان کننده این مطلب است که غشای تولید شده از طریق قالب گیری خشک-تر نسبن به غشای مرکب لایه نازک از نظر تراوایی عملکردی مطلوب داشته اما در پس زنی عملکرد ضعیفی را از خود نشان می دهد.

یکی از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﺎی ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻧﺴﺒﯿﺖ ﻋﺎم در اواﯾﻞ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺗﻌﯿﯿﻦ دﻗﯿﻖ ﭘﯿﺸﺮوی ﺣﻀﯿﺾ ﺳﯿﺎره ﻋﻄﺎرد ﺑﻮد. رﺻﺪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد ﻧﺸﺎن می داد ﮐﻪ ﭘﯿﺸﺮوی ﺣﻀﯿﺾ ﻋﻄﺎرد در ﺣﺪود 43 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻗﻮس ﺑﺮ ﻗﺮن از ﻣﻘﺪار ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ کمک مکانیک نیوتونی ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ. اﺧﺘﻼف 43 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻗﻮس ﺑﯿﺶ از آن ﺑﻮد ﮐﻪ ناشی از ﺧﻄﺎی رﺻﺪ ﺑﺎﺷﺪ. اﺧﺘﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﺪل ﻫﺎی مختلفی را ﺑﺮای ﺟﺒﺮان اﯾﻦ اﺧﺘﻼف ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻧﺴﺒﯿﺖ ﻋﺎم ﺑﺎ دﻗﺖ اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه را ﺗﻮﺟﯿﺢ ﮐﺮد. از آن ﭘﺲ اﺧﺘﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺳﻬﻢ ﻧﺴﺒﯿﺖ عامی ﺣﺮﮐﺖ ﺣﻀﯿﺾ را در ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﻫﺎی ﺳﯿﺎره ای دیگر رﺻﺪ ﮐﺮدﻧﺪ. از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﭘﯿﺸﺮوی ﺣﻀﯿﺾ در آن ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی اﺳﺖ ﺳﺘﺎره دوﺗﺎﯾﯽ گرفتی di جاثی اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺳﺘﺎره دوﺗﺎﯾﯽ گرفتی ﭘﯿﺸﺮوی ﺣﻀﯿﺾ خیلی ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﯿﺎره ﻋﻄﺎرد اﺳﺖ. ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺰان ﭘﯿﺸﺮوی ﺣﻀﯿﺾ در ﺳﺘﺎره دوﺗﺎﯾﯽ di جاثی خیلی ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﻘﺪاری اﺳﺖ ﮐﻪ مکانیک نیوتونی و ﻧﺴﺒﯿﺖ ﻋﺎم ﭘﯿﺶ بینی می ﮐﻨﻨﺪ. در اﯾﻦ رﺳﺎﻟﻪ ﻣﺎ ﻋﻮاﻣﻞ اﺧﺘﺮ فیزیکی ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺮوی ﺣﻀﯿﺾ ﻫﻢ ﭼﻮن اﻧﺘﻘﺎل ﺟﺮم ﺑﯿﻦ دو ﻣﻮﻟﻔﻪ ﺳﺘﺎره دوﺗﺎﯾﯽ، امکان وﺟﻮد ﻣﻮﻟﻔﻪ ﺳﻮم و وﺟﻮد اﺑﺮ ﮔﺎز و ﻏﺒﺎر را بررسی می ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺎ بررسی ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺳﺘﺎره ﻫﺎی دوﺗﺎﯾﯽ گرفتی ﺗﻼش می ﮐﻨﯿﻢ ﺳﺘﺎره ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ شرایطی ﻫﻤﭽﻮن di جاثی دارﻧﺪ را ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ.

خشکی یکی از مهم¬ترین تنش¬های غیر زیستی است که رشد و تولید گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می¬دهد. این پژوهش با هدف بررسی خصوصیات جوانه¬زنی و بنیه، خصوصیات فیزیکی و هندسی، میزان عصاره و ماده موثره تریگونلین در بذور حاصل از شش توده گیاه شنبلیله که در شرایط بدون تنش، تنش ملایم، تنش متوسط و تنش شدید (به ترتیب آبیاری پس از تخلیه 20، 40، 60 و 80 درصد رطوبت قابل استفاده خاک) تولید شده بودند، به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که اثر محیط رطوبتی و اثر ژنوتیپ برای صفات مرتبط با جوانه¬زنی و بنیه بذر و صفات عصاره بذری و تریگونلین در سطح احتمال یک درصد معنی¬دار بود. در بررسی خصوصیات فیزیکی و هندسی اثر محیط رطوبتی برای اکثر صفات به جز قطر معادل دانه، دانسیته واقعی، ظرفیت آبگیری، شاخص ظرفیت آبگیری و وزن مخصوص ظاهری معنی¬دار بود. میانگین درصد جوانه¬زنی با کاهش 30 درصدی از 99 درصد در شرایط نرمال به 69 درصد در شرایط تنش خشکی کاهش یافت. همچنین سرعت جوانه ¬زنی با کاهش 32 درصدی از 15 بذر جوانه¬زده در روز در شرایط نرمال به 10 بذر جوانه¬زده در روز در شرایط تنش متوسط کاهش نشان داد. میانگین ضریب کرویت دانه با اعمال تنش خشکی افزایش یافت بطوریکه با افزایش 5 درصدی از 59 درصد در شرایط عدم تنش به 64 درصد در شرایط تنش خشکی شدید افزایش نشان داد. صفت آماس دانه در گذر از شرایط نرمال به شرایط تنش خشکی 60 درصد (متوسط)، کاهش 20 درصدی و در گذر از شرایط نرمال به تنش خشکی 80 درصد، کاهش 36 درصدی داشت. میانگین صفت تریگونلین در گذر از شرایط نرمال به شرایط تنش، در تنش رطوبتی 40 درصد (ملایم)، افزایش 5 درصدی و در تنش رطوبتی 60 درصد، افزایش 41 درصد و در تنش رطوبتی 80 درصد، افزایش 21 درصدی را نشان داد. بیشترین میزان تریگونلین را ژنوتیپ یزد در هر دو شرایط تنش رطوبتی 60 و 80 درصد (به ترتیب با میزان 90/0 و 78/0 میلی¬گرم/گرم) به خود اختصاص داد. کمترین میزان تریگونلین را ژنوتیپ شیراز در هر چهار محیط رطوبتی نشان داد. نتایج همبستگی صفات در بررسی جوانه¬زنی بذور نشان داد که در شرایط عدم تنش شاخص تنش جوانه¬زنی (gsi) با سرعت و درصد جوانه¬زنی رابطه معنی¬داری نشان نداد؛ اما در شرایط تنش خشکی متوسط، بین gsi و سرعت جوانه¬زنی و درصد جوانه¬زنی همبستگی مثبت و معنی¬داری (**98/0) مشاهده شد. همبستگی صفات فیزیکی و هندسی نشان داد که در شرایط عدم تنش، ضریب کرویت دانه با صفات قطر دانه، میانگین حسابی قطر، میانگین هندسی قطر و وزن هزار دانه همبستگی منفی و معنی¬داری و با صفات آماس دانه، ظرفیت آبگیری و شاخص ظرفیت آبگیری همبستگی مثبت و معنی¬دار نشان داد. در شرایط تنش رطوبتی 60 درصد، ضریب کرویت دانه با صفات قطر و ضخامت دانه همبستگی منفی و بالایی داشت و با صفات میانگین حسابی قطر (**99/0)، میانگین هندسی قطر (**98/0)، سطح جانبی دانه (**98/0) و سطح مقطع دانه (**98/0) همبستگی مثبت و بالایی نشان داد. در تنش رطوبتی 80 درصد، ضریب کرویت دانه با هیچ صفتی همبستگی مثبت نداشت و با صفات میانگین حسابی و هندسی قطر دانه، سطح جانبی و سطح مقطع دانه همبستگی منفی و معنی¬دار نشان داد. نتایج گروه¬بندی ژنوتیپ¬های مورد بررسی براساس صفات مرتبط با جوانه¬زنی بذور نشان داد که در شرایط عدم تنش و تنش خشکی متوسط ژنوتیپ¬ها به سه کلاستر تقسیم¬بندی شده¬اند. گروه¬بندی ژنوتیپ¬ها براساس خصوصیات فیزیکی نشان داد که در شرایط عدم تنش و در شرایط تنش رطوبتی 60 درصد ژنوتپ¬ها به سه گروه تقسیم بندی شده¬اند، در شرایط رطوبتی 80 درصد ژنوتیپ¬های شنبلیله در دو گروه قرار گرفتند. تلاقی بین ژنوتیپ¬های دارای حداکثر فاصله ژنتیکی به عنوان والد مناسب، جهت بهبود ژنتیکی تحمل به تنش قابل توصیه می¬باشد.