همواره در مقاوم سازی ستون ها توسط frp پارامترهای زیادی مورد نظر بوده اند و تمامی این پارامترها همانند شکل مقطع ستون، نوع بتن، نوع ماده محصورکننده و ضخامت ماده ی محصور کننده نقش به سزائی را در رفتار ستون داشته اند. پارامتری که در مقالات کمتر از آن صحبت شده است زاویه پیچش و چیدمان لایه ها می باشد. در این تحقیق تلاش شده است به روش عددی تأثیر پارامتر مذکور بر روی ستون های بتنی مورد بررسی قرار گیرد. برای انجام این کار مهمترین و کلیدی ترین مطلب ارائه مدل اجزای محدودی است که توانائی بیان رفتار بتن محصور در frp را دارا باشد. کلیه ی مدل های پلاستیسیسیته موجود در نرم افزارهای اجزای محدود بر اساس اصول و مبانی پلاستیسیته فلزات می باشند و به جهت بیان خصوصیات رفتاری بتن، اصلاحاتی در آنها صورت گرفته است. در این تحقیق تمامی مدل های موجود جهت بیان رفتار بتن، مورد ارزیابی قرار گرفته اند و مشخص گردیده که این مدل ها جهت مدل سازی محصور شدگی بتن کارائی لازم را نداشته و بنابراین، اعمال اصلاحات در معادله ی کلی آنها الزامی به نظر می رسد. در این تحقیق با استفاده از قابلیت های بالای نرم افزار abaqus، توانسته ایم با استفاده از زیر برنامه های موجود جهت اصلاح سازی خصوصیات مصالح، مدل پلاستیسیته دراکرپراگر موجود در نرم افزار را جهت پیش بینی هر چه صحیح تر رفتار بتن محصور در frp مهیا سازیم. نتایج حاصل از مدل اصلاح شده، نشانگر کارائی و جامعیت بالای این مدل بوده است. در ادامه پس از اطمینان از صحت نتایج حاصل شده، تأثیر پارامتر مورد نظر مورد ارزیابی قرار گرفته و مشخص گردید که افزایش زاویه ی قرارگیری الیاف موجب کاهش مقاومت و شکل پذیری نمونه ها شده است، به صورتی که در نمونه ی دارای سه لایه زاویه 90درجه، بیش از 50 درصد کاهش مقاومت و شکل پذیری را شاهد بوده ایم.