تا کنون رویکردهای متفاوتی نسبت به بررسی طنز ارائه شده است که مهمترین آن ها عبارتند از1) نظریه ی عمومی طنز کلامی 2) نظریه ی معناشناسی چارچوبی ، در این پژوهش نمونه های طنز در پرتو نظریه ی معناشناسی چارچوبی مورد بررسی قرار گرفت .نمونه های طنز در سه کتاب طنز انگلیسی جمع آوری شدند. سپس با استفاده از مدل ارائه شده بر اساس نظریه معناشناسی چارچوبی که دارای چهار زیرمجموعه بود ویژگی های نمونه های طنز در متون مبدا و معادل فارسی آن ها مورد بررسی قرار گرفتند و موارد ناهمخوان در قالب شش گروه کلی جمع آوری شدند.بررسی نمونه های طنز و معادل های آن ها در متون ترجمه شده ی فارسی نشان داد که از میان نمونه ها بیشترین تعداد به چارچوب دیداری تعلق دارد. بر اساس این تحقیق، چنانچه مترجم در ترجمه چارچوب های دیداری موفق عمل نکند این امر منجر به تضعیف تصاویر ذهنی خوانندگان متن مقصد می شود. ترجمه ناموفق چارچوب موقعیتی موجب سردرگمی خواننده و درک نادرست از متن مبدا می شود. ترجمه ناموفق چارچوب متنی تا حد زیادی میزان طنز در متن مقصد را کاهش می دهد. ترجمه ناموفق چارچوب اجتماعی باعث عدم توازن در میزان رسمیت متن می شود. عدم موفقیت در ترجمه چارچوب نهادی از دسترسی خوانندگان متن مقصد به چارچوب های متن مبدا و همچنین درک متن مبدا جلوگیری می کند و در نهایت ترجمه ناموفق چارچوب نوعی موجب می شود تا خواننده متن مقصد در درک شخصیت های پرداخته شده در متن مبدا دچار مشکل شود.