این بررسی در راستای مشخص نمودن وضعیت استقراری این منطقه در دوره های مختلف فرهنگی و نیز ارتباط میان این اسثقرارها با شرایط زیست محیطی حاکم بر آنها صورت پذیرفت. به طور کلی داده های مورد نیاز در این پژوهش به دو روش کتابخانه ای یا اسنادی و روش میدانی، به دست آمد. در نهایت پس از انجام بررسی، تعداد 40 مکان (محوطه) باستانی شناسایی گردید که هر یک از این مکان ها در یک یا چند دوره استقراری مورد سکونت بوده اند. از این میان 23 مکان دارای آثار مربوط به دوره هخامنشی، 22 مکان مربوط به دوران مفرغ ، 7 مکان مربوط به دوره سلوکی ، 2 مکان مربوط به دوره اشکانی و 10 مکان دارای آثار مربوط به دوره های میانی و متأخر اسلامی می باشند. استقرار های شکل گرفته در حوزه مورد بررسی در دو بخش شرق و غرب رودخانه شیله واقع شده اند. مطالعه عکس های هوایی و نیز اطلاعات بدست آمده از بررسی صورت گرفته نشان می دهد حیات استقرار های شرق رودخانه وابسته به آبراه های منشعب از رود بیابان و حیات استقرار های غرب رودخانه وابسته به جریان رودخانه هایی بوده که از کوه های غرب حوزه شیله سرچشمه می-گیرند. در هر دوره استقراری با افزایش میزان حجم آبدهی رودخانه ها در هر دو بخش، به ویژه در دوران مفرغ و هخامنشی بر شمار استقرارها افزوده شده و بلعکس با کاهش میزان حجم آبدهی آنها در دوران سلوکی، اشکانی و اسلامی از شمار استقرارها کاسته شده است. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از داده های جغرافیایی و باستان شناختی، مشخص شد که رودخانه شیله نقشی در شکل گیری استقرارها در این حوزه نداشته است.دلیل این امر را می توان در پایین بودن بستر رودخانه و شوری آب عنوان کرد.