پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه علّی متغیرهای هوش عمومی و هیجانی با عملکرد تحصیلی با میانجی گری اضطراب امتحان و سازگاری در دانش آموزان سال اول دبیرستان های دولتی شهرستان بروجرد انجام شد. تحقیق حاضر به دنبال آن است که مشخص نماید آیا متغیرهای هوش عمومی و هوش هیجانی با میانجی گری سازگاری و اضطراب امتحان با عملکرد تحصیلی رابطه دارند؟ توجه بیش از حد مدارس بر توانایی های شناختی از یک طرف، مطرح شدن رو به فزون هوش های چندگانه از جمله هوش هیجانی در محافل علمی و تربیتی ما را بر آن داشت تا رابطه بین متغیرهای هوش عمومی و هوش هیجانی را از طریق مدل یابی معادلات ساختاری و با میانجی گری اضطراب امتحان و سازگاری مورد بررسی قرار دهیم. در این پژوهش یک فرضیه اصلی، هشت فرضیه مستقیم و چهار فرضیه غیر مستقیم مطرح و مورد ارزیابی قرار گرفتند: مدل روابط علّی هوش عمومی و هوش هیجانی با عملکرد تحصیلی، با میانجی گری اضطراب امتحان و سازگاری در دانش آموزان سال اوّل دبیرستان های شهرستان بروجرد برازنده ی داده ها است.ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه ی اطلاعات شخصی، آزمون هوشی ریون، مقیاس هوش هیجانی پترایدز و فورنهام (2004)، پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیل برگر و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی بودند. ضمناً معدل پایان سال دانش آموزان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. در این پژوهش، جهت بررسی فرضیه های تحقیق از روش مدل یابی معادلات ساختاری (sem) که از خانواده روشهای همبستگی بوده و نرم افزار (7-amos) و 16-spss، استفاده شد. به علاوه، از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمره ها) و ضریب همبستگی ساده و رگرسیون چند گانه در سطح معنی داری آماری 0/05استفاده شد. یافته های حاصل از این پژوهش عبارتند از: فرضیه اصلی که در خصوص برازندگی داده ها بود مورد تآیید قرار گرفت. سایر فرضیه های مستقیم همه مورد تآیید واقع شدند، البته رابطه بین متغیرها در فرضیه 4 منفی بود. فرضیه های غیر مستقیم 2 و 4 تأیید شده، بر نقش میانجی گری سازگاری در رابطه بین هوش عمومی و هوش هیجانی با عملکرد تحصیلی تأکید دارد. اما فرضیه های غیر مستقیم 1 و 3 مورد تأیید واقع نشدند و نقش میانجی گری اضطراب امتحان در رابطه هوش عمومی و هیجانی با عملکرد تحصیلی تأیید نشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.