یکی از ویژگی های بازار نفت خام، نوسانات زیاد قیمتها می باشد که سبب ایجاد ریسک قیمت می-شود. از آنجایی که در اقتصاد ایران بخش نفت سهم زیادی از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده است و ریسک قیمت آن اثرات منفی بر پیکره اقتصاد کشور وارد می کند، لذا مدیریت و پوشش این ریسک به وسیله راهکارهای مناسب ضروری به نظر می رسد. یکی از راهکارهای مقابله با ریسک استفاده از ابزار مشتقه مالی و ورود به معاملات کاغذی می باشد که در این تحقیق به آن پرداخته شده است. در این مطالعه به منظور بررسی نرخهای پوششی و انتخاب بهترین آنها، از قرادادهای آتی یک تا دوازده ماهه بورس نایمکس مربوط به دوره 2002-2007 استفاده شده است و داده ها به صورت هفتگی می باشند. نرخهای پوششی به وسیله برآورد مدلهای حداقل مربعات معمولی، bekk-garch، vecm-bekk و bekk-garch-x محاسبه شدند و برای مقایسه آنها از معیارهای کارایی درون و برون نمونه ای کمک گرفته شد. نتایج نشان می دهد که استفاده از قراردادها، ریسک قیمت نفت را بین 43تا 68 درصد در درون نمونه و بین 68 تا 78 درصد درتحلیل برون نمونه ای کاهش می دهد، که در مقایسه با حالت بدون پوششی می-توان نتیجه گرفت که استفاده از قراردادهای آتی توجیه پذیر می باشد. همچنین با افزایش سررسید قراردادهای آتی، نرخهای بهینه پوششی نیز افزایش می یابند.