با توجه به اهمیت و کاربرد فراوان استدلالهای غیرقیاسی در زندگی بشر، همواره لزوم صورت بندی چنین استدلالهایی احساس می شد. لکن چون استدلالهای غیرقیاسی نسخ پذیرند، در حوزه ی منطق کلاسیک قابل طرح و بررسی نیستند؛ لذا می بایست سیستم منطقی نوینی جهت صورت بندی اینگونه استدلالها طراحی می شد. از این رو منطق ناهمگن با این هدف روی کار آمد. توجه به منطق ناهمگن و رویکردهای مختلف آن در چند دهه ی اخیر، حاکی از اهمیت ویژه ی استدلالهای غیرقیاسی یا به تعبیری استدلالهای ناهمگن است. رویکردهایی که در این کار تحقیقی اجمالاً به آنها پرداخته شده عبارتند از رویکرد موجه، منطق پیش فرض، تحدید، زیرتئوری های مرجّح و رویکرد شرطی؛ که در هر یک از این رویکردها ایده هایی جالب برای صورت بندی استدلالهای ناهمگن مطرح شده است.