نام پژوهشگر: عبدالستار شاهی
عبدالستار شاهی عسگری
چکیده: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی برنامه والدگری مثبت بر کاهش مشکلات برونی سازی شده کودکان دارای اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه در خانواده های ترکمن می باشد . جهت بررسی اثربخشی مداخله مذکور از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. 22 نفر از مادران دارای کودک بیش فعال/نقص توجه به طور تصادفی به دو گروه آموزش والدگری مثبت (10n=) و گروه کنترل (12n=) تقسیم شدند. داده های پژوهش توسط پرسشنامه چک لیست رفتاری کودکان که توسط والدین گزارش داده می شد، جمع آوری شد. نتایج پژوهش نشان دادند که در گروه آزمایش کودکان کاهش معناداری را در مشکلات برونی سازی شده پس از آموزش برنامه، نسبت به گروه کنترل نشان دادند. برنامه والدگری مثبت اندازه اثر متوسطی را ایجاد کرد. نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند که می توان از برنامه والدگری مثبت به عنوان یک درمان مکمل در کنار دارو درمانی در کنترل مشکلات رفتاری کودکان دارای اختلال بیش فعالی/ نقص توجه استفاده نمود.